Κρατική Χρεωκοπία - Τι έγινε στην Αργεντινή!

Ιστορικά στοιχεία, παραλληλισμοί, οι αιτίες της κρίσης, η μεγάλη

ύφεση, η υπερχρέωση, η στάση πληρωμών, τα καταναγκαστικά

μέτρα της κυβέρνησης και τα αποτελέσματα τους

Θεωρώντας ότι η κρίση της Αργεντινής, η οποία κατέληξε στη χρεοκοπία της (ένα κράτος, αντίθετα με τους ισχυρισμούς πολλών, μπορεί κάλλιστα να χρεοκοπήσει, ακόμη και σήμερα – όχι όμως να σταματήσει να λειτουργεί), είναι η μεγαλύτερη των τελευταίων ετών, καθώς επίσης ότι, η συγκεκριμένη χώρα έχει αρκετές ομοιότητες με τη δική μας, αλλά και με τα υπόλοιπα κράτη του «Ευρωπαϊκού Νότου» («αποικήθηκε» κυρίως από Ιταλούς και Ισπανούς), κρίνουμε σκόπιμο να αναφερθούμε αναλυτικά, έτσι ώστε να αξιοποιήσουμε «έγκαιρα» την εμπειρία της - χωρίς να «υποχρεωθούμε» στα ίδια λάθη.

Μα έχουμε κράτος;

Του Γιάννη Μαρίνου


Έχουμε κράτος; Ή μήπως κάτω από τη σοβαροφανή, επιδεικτική και κοστοβόρα επιφάνεια που εκφράζουν οι τρεις πυλώνες της τύποις δημοκρατίας (νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία) λειτουργεί το πρώτο κράτος όπου κυβερνά η αναρχία; Αφού οι βουλευτές μας νομοθετούν, αλλά οι νόμοι δεν είναι σεβαστοί ούτε από τους ίδιους, ούτε από τους εκάστοτε κυβερνώντες, ούτε από τους πολίτες, ιδίως όταν καλύπτονται από ασυλία που τους παρέχουν τα κόμματα και οι συντεχνίες τους, ιδιαίτερα της Αριστεράς. Ως προς τη Δικαιοσύνη, δείχνει φοβερά αμήχανη, διερωτώμενη αν ισχύουν οι νόμοι που ψηφίζει η Βουλή ή αν νόμος είναι το δίκιο του εργάτη, δηλαδή το ατομικό συμφέρον κάθε πολίτη, όπως ο καθένας αυθαιρέτως το αντιλαμβάνεται.

Μια πρόταση για τις αποκρατικοποιήσεις

Του Ν. Χαριτάκη

Πριν από περίπου 16 μήνες, από τις στήλες του κυριακάτικου «Βήματος» (20.2.2011,«Καλύτερα από άλλου είδους δανεισμό») διατύπωνα μια ιδέα. Πρότεινα το αντίτιμο της πλειοδοσίας στη διαδικασία μεταβίβασης της διαχείρισης των δημοσίων δικαιωμάτων, γνωστής και ως αποκρατικοποίηση, να είναι ανοιχτό ώστε να εξοφληθεί από τον πλειοδότη είτε με μετρητά είτε με χρεόγραφα του Ελληνικού Δημοσίου είτε προφανώς και με χρεόγραφα των ΔΕΚΟ που φέρουν την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.

Ρόμπερτ Μαντέλ: Η έξοδος από το ευρώ θα σας γύριζε μεμιάς 20 χρόνια πίσω

Ο Ρόμπερτ Μαντέλ αποκαλείται κατά περίπτωση «πατέρας» ή «παππούς» του ευρώ, και όχι άδικα. Ηταν η δική του πρωτοποριακή εργασία στη δεκαετία του 1970 αναφορικά με τη νομισματική δυναμική και τις βέλτιστες νομισματικές περιοχές (optimal currency areas) που αποτέλεσε το θεμέλιο της οικοδόμησης του ευρώ. Για αυτά τα επιτεύγματά του ο

Στο βασίλειο της αυθαιρεσίας

Tου Πάσχου Mανδραβέλη

Ενα ερώτημα: οι υπάλληλοι της Βουλής, που δουλεύουν πολλές φορές υπερωρίες, δεν δικαιούνται να έχουν μια πισίνα κι ένα μπάρμπεκιου; Γιατί δεν το χτίζουν -με δικά τους χρήματα, βεβαίως, βεβαίως- στο προαύλιο του Κοινοβουλίου ή ακόμη καλύτερα στον Εθνικό Κήπο, που έχει κι άπλετο χώρο; Στη χώρα της αυθαιρεσίας τα παράλογα δεν προξενούν πλέον εντύπωση. Ούτε καν γέλιο. Αν, δηλαδή, βλέπαμε σε μια κωμωδία το «εύρημα» να χτίζουν οι

Μπαξίσια και μπάχαλο (στην Υγεία)!

Πριν από μερικές εβδομάδες η υφυπουργός Υγείας κ. Σκοπούλη έκανε μερικές μελαγχολικά ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις στην πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ. Δυστυχώς, πέρασαν απαρατήρητες από τα ΜΜΕ. Ολα σχεδόν πρόβαλαν τη δήλωση της υφυπουργού ότι δεν της είχαν δοθεί (ακόμη) αρμοδιότητες, ενώ το ζουμί της συνέντευξης ήταν αλλού.

Το Μνημόνιο σε Περίληψη

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 1. Μείωση στρεβλώσεων - Αύξηση παραγωγικότητας

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 2: Μεταρρυθμίσεις για ανάπτυξη 

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 3: Αύξηση εισόδων  

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 4: Μείωση δαπανών δημοσίου 

ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ 5: Ανάπτυξη: άμεσες επενδύσεις