Η κομμουνιστική φυλή

του Στρατή Μυριβήλη

Κάθε φορά που μια μεγάλη χαρά, ή μια θλίψη έρχεται να συνταράξει ως τις εθνικές του ρίζες έναν λαό, τα άτομα που τον αποτελούν αισθάνονται τη βιολογική ανάγκη να συμπλησιαστούν και να συνειδητοποιήσουν όσο περισσότερο μπορούν την ομαδική τους αλληλεγγύη. Το ίδιο γίνεται όταν ένας μεγάλος κίνδυνος σταθεί πάνω από το εθνικό σύνολο.

Η παρακμή του Συριζαίου ψηφοφόρου: Σκέψεις πάνω στην κατάπτωση του πιο αγωνιστικού ανθρωπότυπου

του Άρη Αλεξανδρή

thecurlysue.com

«Όταν αναλύαμε το έγκλημα της απάτης στη σχολή, μου έκανε εντύπωση που ο καθηγητής του ποινικού δικαίου επέμενε πως η αστρολογία δεν εμπίπτει στο πλαίσιό του. Τι κι αν πρόκειται για εργαλείο εμπορικής εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ηλιθιότητας, η αστρολογία ως έννοια και δραστηριότητα ενέχει τόση κοινωνική απαξία, είναι τόσο έκδηλα ανυπόστατη που είναι αυτονόητο ότι ψεύδεται.

Περί συννενόησης με το ΣΥΡΙΖΑ και άλλα Μεΐμαράκεια τινά....

του Στέφανου Κασιμάτη

από:Καθημερινή

​​​​«Welcome to the year of living improbably». Σοκαρισμένος με το αποτέλεσμα, παρά τις εβδομάδες που είχαν ήδη περάσει, ο ιστορικός Nάιαλ Φέργκιουσον καλωσόρισε τους αναγνώστες της εβδομαδιαίας στήλης του στους Times στον νέο κόσμο που ξημέρωσε μετά το βρετανικό δημοψήφισμα. Για κανένα χρόνο, υπολογίζει, οι Βρετανοί θα ζουν σε έναν κόσμο όπου το απίθανο θα μπορεί να γίνεται πιθανό και, γι’ αυτό, ο καλός καθηγητής θεωρεί χρέος του να προετοιμάσει τους αναγνώστες του.

Οι έξι μήνες που διέλυσαν τη χώρα

Ενας απολογισμός για το τι πραγματικά προκάλεσε στην οικονομία και στη χώρα το πρώτο εξάμηνο της πρώτης φοράς Αριστερά. Η ελληνική ιδιαιτερότητα των capital controls, ο μύθος των χαμηλών πλεονασμάτων, τα χαμένα χρόνια, οι χαμένες θυσίες και οι παράλογοι πανηγυρισμοί...

Γιώργος Στρατόπουλος

Protagon.gr

Επιχειρώ έναν – τον πιο συντηρητικό – απολογισμό των σημαντικότερων ζημιών που επισώρευσε η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οδήγησαν στην επιβολή των capital controls.

Η κρυφή γοητεία της Διαλεκτικής...Αριστερά μαθήματα παραποίησης της Αλήθειας.

του Απόστολου Δοξιάδη

από τον τοίχο του στο Facebook

Σε μια δήλωση της Tασίας Χριστοδουλοπούλου πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου είχα διαβάσει τη φράση «ο ΣΥΡΙΖΑ δε μπορεί διαλεκτικά, φιλοσοφικά, πολιτικά να γίνει μνημονιακό κόμμα μέσα σε μία ημέρα επειδή υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο.» Mου ξύπνησε μια γλυκόπικρη μνήμη της νεότητάς μου (η φράση, όχι η Τασία Χριστοδουλοπούλου) όταν στα χρόνια της δικτατορίας είχα περάσει κι εγώ από την Αριστερά, κάνοντάς με ταυτόχρονα να αναρωτηθώ: πόσοι άνθρωποι χωρίς την εμπειρία μιας τέτοιας ένταξης καταλαβαίνουν σήμερα τη σημασία της λέξης "διαλεκτικά" στη συγκεκριμένη δήλωση; Κι ακόμη περισσότερο: πόσοι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν αυτή τη σημασία μπορούν να εμβαθύνουν στο τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στο συλλογικό νου του Σύριζα;

Γιατί το ΔΝΤ έχει δίκιο στην έκθεση βιωσιμότητας

Του Δημήτρη Βαγιανού

από: liberal.gr

Η έκθεση του ΔΝΤ θέτει τα πράγματα με ωμό αλλά ρεαλιστικό τρόπο -σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους που κρύβουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Για να παραμείνει το χρέος μιας χώρας σταθερό ως ποσοστό του ΑΕΠ, πρέπει να ισχύει η παρακάτω συνθήκη:

S/Y = (r-g)*D/Y

O κατακερματισμός των λαϊκιστών

του Ανδρέα Ζαμπούκα

από: www.liberal.gr

Η αχίλλειος πτέρνα κάθε ιδεοληπτικού είναι πάντα τω ψώνιο του. Συνήθως, αναπτύσσει μία ιδιάζουσα ναρκισσιστική «ιδιόλεκτο» με τον εαυτό του, θεωρώντας ότι θα σώσει τον κόσμο! Μπορεί να πιστεύει ότι είναι «εντεταλμένος» από μία ανώτερη δύναμη να στρατευθεί στις δυνάμεις του καλού, το οποίο εκπροσωπείται άλλοτε από την κοινωνική δικαιοσύνη της «ισότητας» κι άλλοτε από τη λάμψη της ανώτερης εθνικής καταβολής. Σε κάθε περίπτωση, ο ιδεοληπτικός διακατέχεται από συνεχείς κρίσεις μεγαλείου που τον ωθούν στην ανάληψη «σωτήριων» για το λαό, πρωτοβουλιών.

Τα Ευρωπαικά χρηματιστήρια κινούνται μαζί, (ή σχεδόν μαζί), και το δικό μας... χώρια.

Σε προηγούμενο άρθρο είχαμε αναφερθεί σε μια σειρά μεθόδους εκτίμησης του κινδύνου, οι οποίες τυγχάνουν ευρείας αποδοχής στον «κόσμο των αγορών», έχοντας ως αποτέλεσμα πολλές αποφάσεις διαχειριστών μεγάλων χαρτοφυλακίων, να τείνουν να βασίζονται στα αποτελέσματά τους. Ίσως η πιο γνωστή από αυτές (Beta), είναι η μεταβολή στην αξία του συγκεκριμένου περιουσιακού στοιχείου (συνήθως μια μετοχή ή ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών), σε σχέση με την μεταβολή ενός «δείκτη αναφοράς». 

Στ. Μάνος: 5 προτάσεις για να ξεπερασθεί η κρίση.......ακούει κανείς;

Μου ζητήθηκε να σας παρουσιάσω με συντομία  τις ιδέες μου για το πως θα ξεπεράσουμε την κρίση.

Τέτοιες παρουσιάσεις έχω κάνει σπάνια μετά την  κρίση και πολλές φορές πριν από την κρίση, προκειμένου να την αποφύγουμε.

Αρβελέρ: «Η Ελλάδα δεν γνώρισε Διαφωτισμό. Ποιός φταίει; Θα το πω, η εκκλησία»

του Δημοσθένη Γκαβέα                            

από Huffington Post

Η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ έχοντας αφιερώσει τη ζωή της στη μελέτη του Βυζαντίου μιλάει για την ελληνική ιστορική συνέχεια και τη διαλεκτική ανάμεσα στην πολιτική εμβέλεια του Βυζαντίου και τη διαμόρφωση της νεοελληνικής ταυτότητας.

Θα ενισχύσουν την πραγματική οικονομία οι αποφάσεις της ΕΚΤ;

του Θεόδωρου Σεμερτζίδη

από: liberal.gr

Σε λίγες ώρες η ΕΚΤ δια του προέδρου της κύριου Mario Draghi θα ανακοινώσει τα νέα μέτρα (εάν υπάρξουν) ώστε να ενισχυθεί η πραγματική οικονομία, ενώ μεγάλο ερωτηματικό παραμένει η αντιμετώπιση της κεντρικής τράπεζας όσον αφορά το θέμα του πληθωρισμού.

Όταν έκλαψε ο Κέυνς

Του Δημήτρη Α. Ιωάννου 

Προ ημερών, σε μία ραδιοφωνική συζήτηση, ένας πολύ καλός δημοσιογράφος, υποστήριζε, με επιμονή, μία άποψη που είναι πολύ γνωστή και διαδεδομένη, όσον αφορά την οικονομική κρίση και τις επιβαλλόμενες πολιτικές για την αντιμετώπισή της. Έλεγε ότι εκείνο που μπορεί να δώσει τη λύση στο πρόβλημα θα ήταν η τόνωση της "ενεργού ζητήσεως", (δηλαδή, με τη γνωστή λαϊκή έκφραση το "να πέσουν λεφτά στην αγορά"), ώστε να αυξηθεί ο κύκλος εργασιών των επιχειρήσεων και να μειωθεί η ανεργία. Αυτή είναι βέβαια μία άποψη που ακούγεται πολύ συχνά και αποτελεί σταθερή επωδό δημοσιογράφων και ακαδημαϊκών οικονομολόγων, αφού, υποτίθεται, πως είναι εμπνευσμένη από την θεωρία του Κέυνς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, μάλιστα, και στην θέρμη του λόγου του, ο καλός δημοσιογράφος, έφθασε να υποστηρίξει την πιο ριζοσπαστική μορφή της συγκεκριμένης πολιτικής, εκεί που ο Κέυνς συναντάται με τον θεωρητικό του αντίπαλο, τον Φρήντμαν: την ενίσχυση των εισοδημάτων του πληθυσμού με τη διασπορά στην οικονομία χρημάτων τα οποία πέφτουν (μεταφορικά βεβαίως) από τον ουρανό. (Το περίφημο helicopter money).

Γιατί θα κλείσει η αξιολόγηση.....

Μετά από πολλές συζητήσεις με φίλους και διασταύρωση απόψεων και πληροφοριών είπαμε να ρίξουμε μια ματιά στις εναλλακτικές λύσεις που έχει η χώρα αλλά και η δεύτερη κυβέρνηση πρώτη φορά αριστερά.

Κατ΄αρχήν θα πρέπει να δούμε το διεθνές περιβάλλον, το οποίο είναι τόσο ρευστό όσο δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ τα τελευταία 40 χρόνια, τις μεταναστευτικές ροές οι οποίες ξεπερνούν ακόμη και τα πιο ακραία σενάρια και πιθανόν, με το κλείσιμο των συνόρων, να εγκλωβίσουν εντός της ημιπτωχευμένης χώρας μερικές εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους πρόσφυγες αλλά και εμμονικούς ισλαμιστές και την αδυναμία της να τους διαχειριστεί.

Ξετυλίγοντας το κουβάρι της συριακής κρίσης!

Του Πάνου Μητρονίκα

από: Liberal.gr

Στη Συρία σήμερα παρουσιάζεται ένα ανησυχητικά εκρηκτικό μείγμα από μεγάλους και μικρούς εμπλεκόμενους, καθένας τους με πολύ διαφορετικά συμφέροντα, υφασμένα σε έναν πολύπλοκο ιστό συμμαχιών και παρατάξεων σε τοπικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Επιπροσθέτως, αν εξετάσουμε την όλη κατάσταση, όχι μόνο γεωπολιτικά, αλλά και οικονομικά, παρατηρούμε ότι τα συμφέροντα και οι σχέσεις ανάμεσα στους εμπλεκόμενους και τις επιμέρους συμμαχίες τους άλλες φορές συμπλέουν και άλλες φορές είναι σε πλήρη αντίθεση.

Ασφαλιστικό....πως πιστεύουμε ότι θα κλείσει και θα αποδεχθούν οι εταίροι.

Αφού διαβάσαμε τις αλεπάλληλες προσαρμογές, αναπροσαρμογές, διαφοροποιήσεις και ότι άλλο μπορείς να φανταστεί ανθρώπινος νους, στον "εμπεριστατωμένο" σχεδιασμό του Κατρούγκαλου για το ασφαλιστικό, το οποίο εν τέλει έχει καταντήσει ένα κουρελόχαρτο από τις παλινωδίες  και το οποίο στηρίχτηκε αποκλειστικά στην προσπάθεια της "κυβέρνησης":