Κατ΄αρχήν θα πρέπει να δούμε το διεθνές περιβάλλον, το οποίο είναι τόσο ρευστό όσο δεν υπήρξε σχεδόν ποτέ τα τελευταία 40 χρόνια, τις μεταναστευτικές ροές οι οποίες ξεπερνούν ακόμη και τα πιο ακραία σενάρια και πιθανόν, με το κλείσιμο των συνόρων, να εγκλωβίσουν εντός της ημιπτωχευμένης χώρας μερικές εκατοντάδες χιλιάδες εξαθλιωμένους πρόσφυγες αλλά και εμμονικούς ισλαμιστές και την αδυναμία της να τους διαχειριστεί.
Ήδη η Αυστρία κλείνει τα σύνορα της σε μια μονομερή απόφαση ενώ στον ίδιο ρυθμό κινούνται όλες οι χώρες των δυτικών Βαλκανίων.
Παράλληλα η χώρα εξαρτάται αποκλειστικά από τα δάνεια που εκταμιεύονται από τους Ευρωπαίους δανειστές και μόνον εφόσον υπάρξει ακριβής εφαρμογή των μνημονιακών υποχρεώσεων. Κάθε καθυστέρηση θα οδηγήσει τη χώρα σε πτώχευση και σε παράλληλο νόμισμα εντός μόλις ελαχίστων μηνών.
Οι επιλογές που έχει λοιπόν στην οικονομία αλλά εν τέλει και στην κοινωνία είναι οι παρακάτω:
α) Συμφωνία για την αξιολόγηση
Με μεγάλες θυσίες από το λαό, για μια ακόμη φορά και λόγω της άκαιρης και ανερμάτιστης πολιτικής που ακολούθησε τον πρώτο χρόνο, κατά τον οποίο παρίστανε τον "επαναστάτη χωρίς αιτία" και τον "αναμορφωτής της Ευρώπης" ο οποίος δημιούργησε "ρωγμές" στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, αλλά εμείς σπάσαμε το κεφάλι μας.
Σε αυτή την περίπτωση ναι μεν θα καταποντιστεί πολιτικά αλλά θα έχει τη δυνατότητα να επανέλθει σε δεύτερο χρόνο, ειδικά εάν πάει σε σύντομες εκλογές ακριβώς μετά τη λήξη της αξιολόγησης, ώστε το βάρος της εφαρμογής να επωμιστεί και ο επόμενος που θα αναλάβει.
Βέβαια σε αυτή την περίπτωση τίποτε δεν θα σταματήσει αυτούς που θα αναλάβουν, να στείλουν τον Βαρουφάκη σε εξεταστική ή προανακριτική επιτροπή ώστε να τον αναγκάσουν να "κελαηδήσει". Φυσικά στην επιτροπή θα σπεύσουν να καταθέσουν τόσο ο Στουρνάρας, όσο και οι Juncker και Schultz που μάλλον ξέρουν πολύ περισσότερα από ότι φανταζόμαστε.
β) Μη Συμφωνία για την αξιολόγηση
Δυστυχώς για τον Τσίπρα η συγκεκριμένη τακτική έχει εξαντληθεί με την "ασαφή διαπραγμάτευση" του Βαρουφάκη. Πλέον οι Ευρωπαίοι έχουν θέσει στο τραπέζι το Grexit και σε κάθε παρέκκλιση ή υποψία αυτής θα επανέλθει δριμύτερο.
Την περσινή χρονιά η κυβέρνηση είχε ταμειακά διαθέσιμα ή έστω κατανάλωσε οποιοδήποτε είδος διαθεσίμου βρήκε σε οποιασδήποτε μορφής ταμείο του στενού ή ευρύτερου δημόσιου τομέα, φέτος αυτή η επιλογή ΔΕΝ υπάρχει και η μόνη λύση που θα έχει θα είναι η καταφυγή σε IOUs, από τον Μάιο και μετά. Ο σχεδιασμός και η διαχείριση ενός τέτοιου γεγονότος εκφεύγει των δυνατοτήτων της συγκεκριμένης κυβέρνησης η οποία αδυνατεί να διαχειριστεί τα ελάχιστα, πολλώ δε μάλλον ένα τέτοιο τεράστιο project, ενώ η υποτίμηση που άμεσα θα υποστεί θα προκαλέσει κοινωνικό σοκ με ήδη καταρρέουσες, ήδη, όλες τις κρατικές και κοινωνικές δομές.
Σε αυτή την περίπτωση μπορούμε να διακρίνουμε δύο υποπεριπτώσεις¨
i) Τακτική χρεωκοπία
Αυτό θα μπορούσε να γίνει σε συμφωνία με τους εταίρους και εφαρμογή του πακέτου Schaueble, δηλαδή την ανθρωπιστική βοήθεια προς τη χώρα από την Ε.Ε. με ένα πακέτο ύψους 50 δις € αλλά με παράλληλη ένταξη της στη "Λέσχη των Παρισίων" με την εφαρμογή ενός τρίσχειρότερου μνημονίου, με επιβλέποντα αποκλειστικά τους τεχνοκράτες του ΔΝΤ και σταδιακή διαγραφή χρέους βάση της προσαρμογής στις επιταγές τους.
Σε μια τέτοια περίπτωση η χώρα θα οδηγούνταν σε πλήρη φτωχοποίηση και άμεση σχεδόν προσαρμογή στις πραγματικές της δυνατότητες ενώ η αξία των assets τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα θα κατέρρεαν.
Βέβαια θα υπήρχαν φάρμακα και τρόφιμα αλλά σε συνδυασμό με τα τεράστια προβλήματα του προσφυγικού οι πολιτικές εξελίξεις θα οδηγούσαν σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και φυσικά στον πολιτικό θάνατο του σημερινού πρωθυπουργού και όποια έννοια περί αριστεράς για τα επόμενα 50 χρόνια. Στην προκειμένη περίπτωση δεν πρέπει να θεωρούμε διόλου απίθανη ακόμη και την φυσική εξόντωση στελεχών της συγκεκριμένης κυβέρνησης, εφόσον οι εξελίξεις διαφύγουν του ελέγχου, μιας και οι κοινωνικές εντάσεις θα είναι τεράστιες.
ii) Άτακτη χρεωκοπία
Τη συγκεκριμένη περίπτωση δεν θέλουμε καν να την θεωρήσουμε ως εκδοχή. μιας και τα αποτελέσματα της θα είναι επιεικώς τραγικά. Απόλυτη φτωχοποίηση, σκηνές που θα θυμίζουν τον χειμώνα του 1941, πιθανότατα εμφύλιος με εθνική καταστροφή και γενικότερα καταστάσεις που δεν θα απέχουν από αυτές που ζουν οι Σύριοι.
Πραγματικά μακριά από εμάς. Όσο για τους κυβερνώντες; μάλλον πρέπει να θεωρείται δεδομένη η φυσική τους εξόντωση και η επαναφορά του ιδιωνύμου του Ελ. Βενιζέλου "περί κομμουνιστικού κινδύνου".
Συμπεράσματα
Δεδομένων των επιπτώσεων που θα έχει τόσο στον ίδιο τον Τσίπρα όσο και στο συρφετό που παριστάνει την κυβέρνηση και με γνωστή τη σημερινή τάση του να επιβιώνει ακόμη και εις βάρος των ευεργετών του ή των ανθρώπων που τον βοήθησαν (βλ. Αλαβάνος, Κουβέλης κλπ), Θεωρούμε ότι ο Τσίπρας είναι αναγκασμένος να αποδεχθεί τη πλήρη συμφωνία με τους εταιρους, στη βάση όσων συμφωνήθηκαν τον Ιούλιο και να ψηφίσει όλα τα μέτρα που θα του ζητηθούν. Μάλιστα η ένταση του προσφυγικού κάνει ακόμη πιο ασφυκτική την πίεση για την εξεύρεση πόρων χρηματοδότησης εντός της Ε.Ε.
Εφόσον τα ψηφίσει πιστεύουμε ότι είτε θα προσπαθήσει να δραπετεύσει. μέσω εκλογών το διάστημα Μαΐου - Ιουνίου, ώστε να διατηρήσει την πολιτική του επιρροή, με ένα ποσοστό της τάξης του 15% και με απώτερο σκοπό να φορτώσει το βάρος της εφαρμογής στους επόμενους και να τους φθείρει.
Εναλλακτικά και εφόσον πιστέψει ότι η διαδικασία του ειδικού δικαστηρίου καθίσταται αναπόφευκτη, θα προσπαθήσει να μεταβάλλει το εκλογικό σύστημα -χρειάζεται 200 ψήφους - ώστε να οδηγήσει τη χώρα σε αλλεπάλληλες εκλογές με στόχο την παραγραφή των αδικημάτων λόγω της "αποσβεστικής προθεσμίας". Και σε αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να έχει κλείσει την α' αξιολόγηση, ώστε να υπάρχει χρηματοδότηση της χώρας ειδάλλως η βόμβα θα εκραγεί και πάλι στα χέρια του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου