Και περί ανταγωνιστικότητας ουδείς λόγος.

Του Αθ. Χ.  Παπανδρόπουλου


Οι φλεγόμενοι από αντιμνημονιακό μένος έχουν άραγε διαβάσει έστω και μία παράγραφο από το σχετικό κείμενο που απορρίπτουν μετά βδελυγμίας;  Ασφαλώς όχι.  Διότι, εάν είχε συμβεί το αντίθετο, θα γνώριζαν ότι το μνημόνιο δεν λέει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από αυτό που επεσήμαναν τα τελευταία τριάντα χρόνια στις ετήσιες εκθέσεις τους για την οικονομική κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας (Ο.Ο.Σ.Α.), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Με λίγα και περιεκτικά λόγια, τα τρία θεσμικά όργανα τόνιζαν ότι η Ελλάδα παράγει λίγο, καταναλώνει πολύ, δανείζεται υπερβολικά και δεν είναι καθόλου ανταγωνιστική για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, όταν αυτές θα έφθαναν στο «μη παρέκει».

Παρόλα αυτά, οι «σταυροφόροι» του αντιμνημονίου και φορείς της παρακμής δεν το βάζουν κάτω.  Καταφέρονται κατά της λιτότητας χωρίς να λένε κουβέντα πως θα βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα.  Η τελευταία δεν τους ενδιαφέρει, όπως παγερά αδιάφορους τους αφήνει και το μέλλον της χώρας – ένα μέλλον ζοφερό στο επίπεδο της ανταγωνιστικότητας.

Η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας βρίσκεται στο ναδίρ, καθώς η Ελλάδα το 2012 κατατάσσεται προτελευταία μεταξύ 59 χωρών στην Παγκόσμια Επετηρίδα Ανταγωνιστικότητας του IMD (International Management Development), υποχωρώντας κατά δύο θέσεις σε σχέση με το 2011.  Αν και η επιδείνωση της θέσης της χώρας μας ως προς την ανταγωνιστικότητα θεωρείτο αναμενόμενη λόγω της ύφεσης που επικράτησε το 2011, συνδέεται και με τις προβλέψεις για την αρνητική εξέλιξη των μακροοικονομικών μεγεθών και το τρέχον έτος.  Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ελλάδα ξεπερνά μόνο τη Βενεζουέλα η οποία βρίσκεται σταθερά στην 59^η θέση της Διεθνούς κατάταξης από το 2004.

Στο σύνολο των τεσσάρων δεικτών κριτηρίων που εξετάζει το IMD και βάσει των επιδόσεων σε αυτό προκύπτει η συνολική βαθμολογία και κατάταξη της χώρας, η Ελλάδα διατήρησε σταθερή τη θέση της το 2012 σε σχέση με το 2011 μόνο σε ένα κριτήριο, ενώ στα υπόλοιπα επιδεινώθηκε.

Αναλυτικά:

Στον τομέα της Οικονομικής Αποδοτικότητας, η χώρα μας παρέμεινε για το 2012 στην 58^η θέση την οποία κατείχε και στην περσινή κατάταξη – μετά την πτώση κατά δέκα θέσεις μεταξύ των ετών 2010 και 2011.  Πρόκειται για την προτελευταία θέση της παγκόσμιας κατάταξης, τη χειρότερη που είχε ποτέ η Ελλάδα από το 1999.

Στον τομέα της Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας, η Ελλάδα απώλεσε για δεύτερη χρονιά, δύο ακόμη θέσεις και από την 56^η θέση – δηλαδή και πάλι τοποθετείται προτελευταία θέση της Παγκόσμιας Κατάταξης, ομοίως της χειρότερης από το 2009.

Στον τομέα της Επιχειρηματικής Αποτελεσματικότητας η θέση της χώρας μας επιδεινώθηκε κατά τρείς θέσεις και από την 53^η το 2011, βρίσκεται πλέον στην 56^η για το 2012.

Στον δε τομέα των Υποδομών η θέση της Ελλάδας επιδεινώθηκε επίσης κατά δύο θέσεις, καταλαμβάνοντας για το 2012 την 34^η θέση από την 32^η που κατείχε το 2011.

Σύμφωνα με την έκθεση του IMD, πέντε είναι οι κύριες προκλήσεις προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας για το 2012.

Αυτές είναι:

α) Η ταχεία προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων  για τη μείωση των δαπανών του δημοσίου τομέα με παράλληλα μέτρα ανάπτυξης προς την πραγματική οικονομία,

β) Η ενίσχυση της ρευστότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων,

γ) Ο εξορθολογισμός του φορολογικού συστήματος, με στόχο τη μείωση της φοροδιαφυγής,

δ) Η μείωση της γραφειοκρατίας που αφορά την επιχειρηματικότητα,

ε) Η πάταξη των φαινομένων διαφθοράς στο Δημόσιο τομέα.

Τα περίφημα μνημόνια Ι & ΙΙ δεν λένε τίποτε περισσότερο από τα προηγούμενα.