Ο Παπανδρέου είχε αξιοποιήσει τα ισχυρά αντι-δυτικά αισθήματα μεταξύ των Ελλήνων, με τη δέσμευση να βγάλει τη χώρα από τη συμμαχία του ΝΑΤΟ, η οποία είχε κατηγορηθεί από πολλούς για την αποτυχία της να αποτρέψει τη στρατιωτική επέμβαση της Τουρκίας στην Κύπρος το 1974.
Έβαλε στόχο την Ουάσιγκτον, δηλώνοντας ότι η κυβέρνησή του θα κλείσει τέσσερις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, σε όλη την Ελλάδα - μια υπόσχεση που ικανοποιούσε τη βαθιά ριζωμένη λαϊκή αγανάκτηση για την υποστήριξη των ΗΠΑ στο καθεστώς των συνταγματαρχών την περίοδο 1967-1974.
Οι Έλληνες της μεσαίας τάξης είχαν συγκεντρωθεί κατά χιλιάδες για να ακούσουν τον πρωθυπουργό να κατακρίνει τους δυτικούς συμμάχους, σε ένα συλλαλητήριο στην πόλη τους. Οι ξένοι διπλωμάτες ανησυχούσαν με το ενδεχόμενο η Ελλάδα να αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ και να ενταχθεί στους αδέσμευτους, που κρατούσαν ίσες αποστάσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας.
Ερχόμενοι στο σήμερα,, στον Τσίπρα και το κόμμα του, η αφήγηση είναι εξαιρετικά πανομοιότυπη, έστω και εάν οι στόχοι είναι διαφορετικοί και τα ζητήματα οικονομικά και όχι πολιτικά.
H Γερμανία έχει αντικαταστήσει της ΗΠΑ ως ο ολέθριος εχθρός, των χτυπημένων από την λιτότητα Ελλήνων, ενώ η τρόικα των ελεγκτών του προγράμματος διάσωσης - που αποτελείται από το ΔΝΤ την ΕΚΤ και την Commision - και όχι το ΝΑΤΟ ευθύνεται (σήμερα) για τα δεινά της χώρας.
Αρκετοί διακεκριμένοι παλαιοΠΑΣΟΚοι κατέχουν σήμερα καίριες θέσεις στη νέα κυβέρνηση. Ένας άλλος λόγος είναι ότι αποδείχθηκε αποτελεσματικός (ο ΣΥΡΙΖΑ) στο να ενσωματώσει την εσωτερική δυσαρέσκεια. Όπως και ο προπάτορας του (ο Παπανδρέου) ο Τσίπρας πρέπει να παλέψει με μια θορυβώδη και σκληρή αριστερή παράταξη, η οποία στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ αντιτίθεται σθεναρά σε έναν συμβιβασμό με τους διεθνείς πιστωτές της Ελλάδας.
Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού, αυτή την εβδομάδα, για την επιδίωξη μιας ανανεωμένης προσπάθειας για την αξίωση από τη Γερμανία για την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων ύψους 160 δις € - αξιώσεις που το Βερολίνο έχει απορρίψει προ πολλού - είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.
Ενώ οι προπαγανδιστές του ΠΑΣΟΚ ήταν απασχολημένοι να απειλούν για την εθνικοποιήση αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων, οι συνομιλίες χαμηλών τόνων για τις στρατιωτικές βάσεις μετατράπηκαν σε μια συμφωνία για να παραμείνουν. H Ελλάδα, επίσης ήσυχα, συνεχίζε να συμμετέχει στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Τσίπρας θα ήθελε να κάνει μια παρόμοια μανούβρα. Η έκρηξη του ενάντια «στα εγκλήματα και τις καταστροφές που προκλήθηκαν από τις δυνάμεις του Τρίτου Ράιχ" ήρθε μόλις η Ελλάδα άρχισε τις αναλυτικές διαπραγματεύσεις με τους "θεσμούς" - όπως έχει μετονομαστεί η τρόικα των διεθνών δανειστών - για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος διάσωσης.
Εάν οι διαπραγματεύσεις ολοκληρωθούν επιτυχώς, τα € 7,2 δισ της δόσης των κεφαλαίων διάσωσης θα ξεκλειδωθούν και η Αθήνα θα μπορεί ακόμη και να αρχίσει συνομιλίες για μια τρίτη διάσωση, όπως προτείνει η Γερμανία, εξασφαλίζοντας την επιβίωσή της ως μέλος της ευρωζώνης.
Αλλά ο κ Τσίπρας αντιμετωπίζει προκλήσεις στην εξουσία του, πράγμα που ο προπάτορας του είχε επιλύσει όταν ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση. Ο Παπανδρέου κράτησε το κόμμα του υπό αυστηρό έλεγχο και λάμβανε αποφάσεις με ένα κλειστό κύκλο έμπιστων συνεργατών του.
Ο νέος πρωθυπουργός, τον περασμένο μήνα, είχε να υπερασπιστεί την στροφή 180° της κυβέρνησής του, για την ολοκλήρωση της τρέχουσας διάσωσης σε μια μαραθώνια συνάντηση 11 ωρών στην Κοινοβουλευτική ομάδα τους ΣΥΡΙΖΑ όπου περίπου 30 βουλευτές εξέφρασαν την αντίθεσή τους.
Ο κος Τσίπρας αποφάσισε να μην διακινδυνεύσει την ταπείνωση του σε μια ψηφοφορία (στη Βουλή) μετά από μια άτυπη ψηφοφορία των βουλευτών της Κ.Ο. του, υποδηλώνοντας ότι η νέα κυβέρνηση αδυνατεί να περάσει την απόφαση διάσωσης της χώρας, χωρίς την υποστήριξη των φιλοευρωπαϊκών κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Φέρνοντας στο προσκήνιο, τη λεγόμενη, αριστερή πλατφόρμα, δηλαδή οργανώσεις του κόμματος που κινούνται από τον Λενινισμό - Μαρξισμό έως και τους υποστηρικτές του εκλιπόντος προέδρου της Βενεζουέλας Hugo Chavez, μέσα στις επόμενες εβδομάδες είναι ένα στοίχημα στο οποίο θα μπορούσε να νικηθεί ακόμη και ο Παπανδρέου.
πηγή: Financial Times
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου