Από την Παρασκευή είχαμε την είδηση ότι οι Έλληνες έκαναν νέες προτάσεις:
«Η Ελλάδα έχει αποστείλει στου πιστωτές της, την πολυαναμενόμενη λίστα των μεταρρυθμίσεων με την υπόσχεση ότι θα παράγει ένα μικρό πλεόνασμα στον προϋπολογισμό του τρέχοντος έτους, με την ελπίδα ότι θα αποδεσμευθούν τα μετρητά που είναι απολύτως αναγκαία, δήλωσαν την Παρασκευή αξιωματούχοι της ελληνικής κυβέρνησης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ, που αποκαλούνται ανεπίσημα Brussels Group, θα αρχίσουν να συζητούν τη λίστα την Παρασκευή, δήλωσε ένας αξιωματούχος της ευρωζώνης, αν και ένας Έλληνας αξιωματούχος ανέφερε ότι η εξέταση θα ξεκινήσει το Σάββατο. Η έγκρισή τους, ακολουθούμενη από την τελική αποδοχή των υπουργών Οικονομικών της ζώνης του ευρώ, θα χρειαστούν για την Αθήνα ώστε να αποδεσμευθούν περαιτέρω κονδύλια και να αποφευχθεί η χρεοκοπία.»
Αναφέρομαι σε δύο πηγές ή μάλλον δύο εξιστορήσεις. Η πρώτη είναι ότι η Ελληνική πλευρά δεν έχει κατανοήσει την απέναντι πλευρά. Ναι, ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε στις εκλογές, η δημοκρατία παίζει το δικό της ρόλο. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η ελληνική δημοκρατία μπορεί να παίξει με τα χρήματα των ψηφοφόρων των άλλων κρατών. Δεν έχουμε να κάνουμε πλέον με τη λιτότητα. Αυτό, για τους Γερμανούς φορολογούμενους (και τους άλλους της Ευρωζώνης) ότι θα χάσουν τα χρήματα που δάνεισαν. Είτε η Ελλάδα θα πληρώσει, είτε εκείνοι θα τα χάσουν τα χρήματα. Η ελληνική πλευρά δεν αντιλαμβάνεται την πολιτική πίεση που δέχεται η άλλη πλευρά στο εσωτερικό της από τους δικούς της ψηφοφόρους
Κανείς δεν θέλει να συνεχιστεί ο πόνος και η θλίψη στην Ελλάδα, αλλά στις συζητήσεις που γίνονται στη Γερμανία μεταξύ απλών ανθρώπων λέγεται πως πρέπει να πληρώσει, πριν τεθούν σε κίνδυνο τα χρήματα που της έχουν δοθεί.
Σημειώστε ότι εδώ δεν έχουμε κάνουμε με το οικονομικά σωστό (όπου μπορούμε όλοι να έχουμε υπέροχα επιχειρήματα), αλλά το πολιτικά εφικτό. Σίγουρα, κανένας Γερμανός πολιτικός δεν θα επιβιώσει αν πει στους ψηφοφόρους του πως μπορούν δοθούν χρήματα στην Ελλάδα, πριν καν υποσχεθεί πως θα κάνει μεταρρυθμίσεις
Αυτή είναι η πρώτη παρεξήγηση που μαθαίνω ότι υπάρχει.
H δεύτερη κατηγορία προς την ελληνική πλευρά είναι ότι οι προτάσεις της δεν είναι αρκετά λεπτομερείς. «Είναι πιο πολύ φιλοδoξες ότι θα συλλέξει φόρους με τον α', β', ή γ' τρόπο. Αυτό είναι αναπόφευκτο, βέβαια, από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με μια νέα κυβέρνηση που δεν έχει γνώση για τους μηχανισμούς λειτουργίας της κυβερνητικής γραφειοκρατίας. Αλλά αυτό παραπάει. Σήμερα το απόγευμα μας γνωστοποιήθηκε ότι:
«Οι Ελληνικές προτάσεις, για την αναθεώρηση του προγράμματος διάσωσης, δεν είναι λεπτομερής ώστε να ικανοποιηθούν οι διεθνείς πιστωτές της κυβέρνησης, δήλωσαν αξιωματούχοι της ευρωζώνης, καθιστώντας πιθανότερη την εκδοχή η Αθήνα να χρειαστεί να αρκετές ακόμα εβδομάδες χωρίς την πρόσκτηση νέων κεφαλαίων που έχει απελπιστικά ανάγκη».
ή με περισσότερες λεπτομέρειες:
«Οι προτάσεις ήταν αποσπασματικές, ασαφείς και οι Έλληνες συνάδελφοι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν τεχνικά αυτό αυτό που πράγματι συνεπάγονται ", δήλωσε αξιωματούχος της ευρωζώνης. «Έτσι, ας ελπίσουμε ότι θα παρουσιάσουν κάτι πιο συνεκτικό την επόμενη εβδομάδα».
Yπάρχουν κάποιοι συμμετέχοντες στις διαπραγματεύσεις που πιστεύουν ότι η ελληνική πλευρά είναι σκόπιμα ασαφής με στόχο να λάβει περαιτέρω χρηματοδότηση. Οι ίδιοι άνθρωποι, όμως, σε κάποια άλλη χρονική στιγμή λένε πως απλώς η ελληνική κυβέρνηση δεν ξέρει τις ταχύτητες με τις οποίες λειτουργεί η διακυβέρνηση μιας χώρας που χρειάζεται να περιορίσει τις δαπάνες και να αυξήσει τα έσοδά της
Όταν οι εμπλεκόμενοι, έστω και περιφερειακά, δεν είναι σίγουροι τότε φυσικά εμείς οι υπόλοιποι βρισκόμαστε κυριολεκτικά στο κενό.
Η δική μου άποψη είναι έξοδος από το ευρώ, κούρεμα χρέους και επιστροφή στην υποτιμημένη δραχμή. Το θέμα είναι πως θα φτάσουμε σε αυτό το επιθυμητό αποτέλεσμα: μια χαοτική αποχώρηση δεν είναι ο καλύτερος τρόπος για να το κάνουμε. Αλλά, όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο πιστεύω πως αυτή η πιθανότητα πλησιάζει
πηγή: Forbes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου