Έχουμε μία μόνο διαφωνία με τις δηλώσεις, στους FT, των Γιάννη Δραγασάκη, Γιάνη Βαρουφάκη και Ευκλείδη Τσακαλώτου. Η περιγραφή τους για τις οικονομικές συνέπειες των πολιτικών που εφαρμόζονται τα τελευταία πέντε χρόνια είναι σωστή, όπως είναι και η περιγραφή της ευρωζώνης ως ένα gold standard. Αλλά σε αντιδιαστολή, αντί να επικαλούνται το Σίσυφο και το μαρτύριο του, θα θέλαμε να ακούσουμε κάτι ουσιαστικά νέο, κάτι που να μας εξηγεί πώς η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ βλέπει το μέλλον της Ελλάδας εντός της Ευρωζώνης, που εμείς, ίσως αφελώς, θεωρούμε ότι εξακολουθεί να είναι ο στόχος της πολιτικής τους.Μια διεξοδική εξέταση για τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ ίσως να μας έδωσε ο Αλέξης Παπαχελάς της Καθημερινής. Είναι αδύνατο να καθοριστεί κατά πόσο ακολουθούν το παράδειγμα του Ανδρέα Παπανδρέου, δημιουργώντας χάος, πριν καταλήξουν σε ένα συμβιβασμό ή αν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η συμφωνία είναι αδύνατη και απλά επιδίδονται σε ένα blame game. To Βερολίνο βρίσκεται επίσης σε δίλημμα. Από τη μία πλευρά χάνει την υπομονή του με την Ελλάδα και από την άλλη η Merkel δεν θέλει να χρεωθεί ένα Grexit.
Βρισκόμαστε σε μια χαοτική ισορροπία τρόμου. Είναι σχεδόν αδύνατο να μαντέψεις πως ο Τσίπρας θα ολοκληρώσει τις διαπραγματεύσεις, θα επιβάλλει το πρόγραμμα στην Ελλάδα και θα το εφαρμόσει. Θα χρειαστεί να κάνει κάποιες πολύ σοβαρές αλλαγές. Οι εκλογές και το δημοψήφισμα δεν είναι λύση. Μπορεί να αγοράσει χρόνο αλλά σύντομα θα αντιμετωπίσει την ίδια κατάσταση ξανά. Θα πρέπει σύντομα να επιλέξει αν θα δυσαρεστήσει το κόμμα του ή τους δανειστές, με ότι συνέπειες αυτό συνεπάγεται.
Πιστεύουμε ότι Παπαχελάς προσφέρει μια ακριβή περιγραφή της τρέχουσας κατάστασης. Είναι πολύ δύσκολο από το εξωτερικό να δούμε πώς Τσίπρας θα υπερβεί τα προβλήματα, ή ακόμη και αν υπάρχει στρατηγικό σχεδίου πίσω από όλα αυτά. Υποψιαζόμαστε πως δεν έχει. Πιθανότατα αυτό θα τραβήξει μέχρι να φτάσουμε στο σημείο όπου μια απόφαση με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα προκύψει με την ωμή βία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου