Σε μια οικονομία που εξακολουθεί να είναι ελλειμματική - επομένως να έχει ανάγκη εξωτερικής χρηματοδότησης, δημόσιας ή ιδιωτικής ή, ειδάλλως, δραστικής περικοπής δαπανών - πώς θα αντεπεξέλθει μια οικονομία με εθνικό νόμισμα; Θα πληρώσει το ήδη υπάρχον χρέος σε δραχμές - ή, ακόμα καλύτερα, θα αρνηθεί να το πληρώσει σε οιοδήποτε νόμισμα - και εν συνεχεία θα ζητήσει από αυτούς που "μαύρισε" να της ξαναδανείσουν για να τους πληρώσει σε δραχμές ή να μη τους πληρώσει εκ νέου; Πώς το βλέπετε, ρε παιδιά το πράγμα; Μπορείτε να δώσετε καμιά εξήγηση ή πρέπει να κληθεί να δώσει την εξήγηση ψυχίατρος;
Κατηγορούν τη νυν κυβέρνηση για την πρόθεσή της - η οποία ουδόλως επιβεβαιώθηκε, μέχρι στιγμής, από τα πράγματα - να προβεί σε απολύσεις, να μειώσει την έκταση του δημόσιου τομέα, να απελευθερώσει επαγγέλματα κ.ο.κ.. Οι ίδιοι που απευθύνουν τις κατηγορίες τι θα έπρατταν εμπρός στο ενδεχόμενο αδυναμίας δανεισμού; Θα μεγάλωναν τον δημόσιο τομέα; Πόθεν τα λεφτά σύντροφοι; Θα παίζατε στο καζίνο, και αν κερδίζατε, θα προσφέρατε τα κέρδη σας στο έθνος;
Ζητάει ο Λαφαζάνης και, αν ορθώς κατάλαβα, και ορισμένοι από τους σχολιαστές, "να βγούμε από την Ευρώπη". Τα εθνικά ζητήματα πώς θα τα αντιμετώπιζαν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Με τη συμμαχία των "κινημάτων" ανά την υφήλιο; Η χώρα είδε κι έπαθε επί δεκαετίες να βγει από τη βαλκανική της απομόνωση και να ενταχθεί σε πολιτικές και στρατιωτικές συμμαχίες που, αν μη τι άλλο, δρούσαν αποτρεπτικά έναντι των σχεδιασμών άμεσης επίθεσης και κατάληψης εδαφών των γειτόνων της. Τώρα, στη χειρότερη ώρα της, σε πλήρη διοικητική, οικονομική και πολιτική αποσάθρωση, καλείται από τους εν λόγω "να βγει από την Ευρώπη". Για να πάει πού, σύντροφοι; Στον αγύριστο; Ποιοι νομίζετε ότι είμαστε; Πόση νομίζετε ότι είναι η ισχύς μας; Ποιον νομίζετε ότι μπορούμε να αποτρέψουμε μόνοι και με τις δικές μας δυνάμεις από το να μας πετάξει ρέστους στο καναβάτσο;
Η δραχμή, λένε, θα φέρει ανάπτυξη. Ποια ανάπτυξη, βρε σούργελα; Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα όπου απόλυτος κυρίαρχος σε όλα τα επίπεδα είναι η διαφθορά και η αδιαφάνεια, και όπου η κυρίαρχη πολιτική τάξη κάνει ό,τι της κατέβει αγνοώντας επιδεικτικά το διεθνές περιβάλλον; Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα η οποία εδώ και σαράντα τουλάχιστον χρόνια (με δραχμή ή με ευρώ, αδιάφορο) συνεχώς αποεπενδύεται; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι η αιτία του κακού είναι πολύ βαθύτερη από την παπαριά περί "ανταγωνιστικού νομίσματος"; Ανταγωνιστική κοινωνία χρειαζόμαστε. Τη στιγμή που η κοινωνία μας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα κοινωνίας όπου κυριαρχούν, ως αρχές, η εξίσωση προς τα κάτω και η ήσσων προσπάθεια. Με μια τέτοια "κρατική ιδεολογία" νομίζετε ότι μπορείτε να προσελκύσετε επενδύσεις και να δημιουργήσετε ανάπτυξη απλώς αλλάζοντας νόμισμα; Δομές πρέπει να αλλάξετε. Νοοτροπία πρέπει να αλλάξετε. Άξιους πρέπει να προσελκύσετε. Ανάξιους να απομακρύνετε. Και φυσικά δεν θέλετε να κάνετε τίποτε απ' όλα αυτά. Εξακολουθείτε να γλείφετε την παραισθησιογόνα αριστερή καραμέλα της διαβεβαίωσης ότι "όλοι έχουν δίκιο" και ότι "όλα τα κακώς κείμενα είναι, τελικά, καλώς κείμενα". Σύντροφοι, το πρόβλημά σας είναι μάλλον ιατρικής φύσεως παρά πολιτικής. Δεν αντιμετωπίζεται με πολιτικά επιχειρήματα αλλά με θεραπευτικές αγωγές...
Κατηγορούν τη νυν κυβέρνηση για την πρόθεσή της - η οποία ουδόλως επιβεβαιώθηκε, μέχρι στιγμής, από τα πράγματα - να προβεί σε απολύσεις, να μειώσει την έκταση του δημόσιου τομέα, να απελευθερώσει επαγγέλματα κ.ο.κ.. Οι ίδιοι που απευθύνουν τις κατηγορίες τι θα έπρατταν εμπρός στο ενδεχόμενο αδυναμίας δανεισμού; Θα μεγάλωναν τον δημόσιο τομέα; Πόθεν τα λεφτά σύντροφοι; Θα παίζατε στο καζίνο, και αν κερδίζατε, θα προσφέρατε τα κέρδη σας στο έθνος;
Ζητάει ο Λαφαζάνης και, αν ορθώς κατάλαβα, και ορισμένοι από τους σχολιαστές, "να βγούμε από την Ευρώπη". Τα εθνικά ζητήματα πώς θα τα αντιμετώπιζαν σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο; Με τη συμμαχία των "κινημάτων" ανά την υφήλιο; Η χώρα είδε κι έπαθε επί δεκαετίες να βγει από τη βαλκανική της απομόνωση και να ενταχθεί σε πολιτικές και στρατιωτικές συμμαχίες που, αν μη τι άλλο, δρούσαν αποτρεπτικά έναντι των σχεδιασμών άμεσης επίθεσης και κατάληψης εδαφών των γειτόνων της. Τώρα, στη χειρότερη ώρα της, σε πλήρη διοικητική, οικονομική και πολιτική αποσάθρωση, καλείται από τους εν λόγω "να βγει από την Ευρώπη". Για να πάει πού, σύντροφοι; Στον αγύριστο; Ποιοι νομίζετε ότι είμαστε; Πόση νομίζετε ότι είναι η ισχύς μας; Ποιον νομίζετε ότι μπορούμε να αποτρέψουμε μόνοι και με τις δικές μας δυνάμεις από το να μας πετάξει ρέστους στο καναβάτσο;
Η δραχμή, λένε, θα φέρει ανάπτυξη. Ποια ανάπτυξη, βρε σούργελα; Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα όπου απόλυτος κυρίαρχος σε όλα τα επίπεδα είναι η διαφθορά και η αδιαφάνεια, και όπου η κυρίαρχη πολιτική τάξη κάνει ό,τι της κατέβει αγνοώντας επιδεικτικά το διεθνές περιβάλλον; Ποιος θα επενδύσει σε μια χώρα η οποία εδώ και σαράντα τουλάχιστον χρόνια (με δραχμή ή με ευρώ, αδιάφορο) συνεχώς αποεπενδύεται; Δεν αντιλαμβάνεστε ότι η αιτία του κακού είναι πολύ βαθύτερη από την παπαριά περί "ανταγωνιστικού νομίσματος"; Ανταγωνιστική κοινωνία χρειαζόμαστε. Τη στιγμή που η κοινωνία μας αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα κοινωνίας όπου κυριαρχούν, ως αρχές, η εξίσωση προς τα κάτω και η ήσσων προσπάθεια. Με μια τέτοια "κρατική ιδεολογία" νομίζετε ότι μπορείτε να προσελκύσετε επενδύσεις και να δημιουργήσετε ανάπτυξη απλώς αλλάζοντας νόμισμα; Δομές πρέπει να αλλάξετε. Νοοτροπία πρέπει να αλλάξετε. Άξιους πρέπει να προσελκύσετε. Ανάξιους να απομακρύνετε. Και φυσικά δεν θέλετε να κάνετε τίποτε απ' όλα αυτά. Εξακολουθείτε να γλείφετε την παραισθησιογόνα αριστερή καραμέλα της διαβεβαίωσης ότι "όλοι έχουν δίκιο" και ότι "όλα τα κακώς κείμενα είναι, τελικά, καλώς κείμενα". Σύντροφοι, το πρόβλημά σας είναι μάλλον ιατρικής φύσεως παρά πολιτικής. Δεν αντιμετωπίζεται με πολιτικά επιχειρήματα αλλά με θεραπευτικές αγωγές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου