Αφορμή για την παρούσα ανάρτηση έδωσε η κατάθεση του προσχεδίου του προϋπολογισμού 2014 την Δευτέρα. Η δε κόντρα που πραγματοποιήθηκε με την αντιπολίτευση ήταν πραγματικά ένας τραγέλαφος και για τους μεν και για τους δε.
Εάν παρ' ελπίδα οι καρεκλοκένταυροι του ΥπΟικ, διαχρονικά, είχαν διαβάσει τον Adam Smith και τον "πλούτο των Εθνών" θα είχαν προσέξει ότι έγραφε:
««Οι φόροι θα πρέπει να αντιστοιχούν στη φοροδοτική ικανότητα του ατόμου και επιπλέον θα πρέπει να είναι συγκεκριμένοι, ευκόλως βεβαιούμενοι και αποδοτικοί».
Στην Ελλάδα οι φόροι ούτε συγκεκριμένοι είναι, ούτε ευκόλως βεβαιούμενοι, μιας και στα 40 τελευταία χρόνια ψηφίσθηκαν 40 φορολογικά νομοσχέδια και τροπολογίες μαζί με άλλους 3.450 νόμους και 115.000 Υπουργικές αποφάσεις, στην "απολίτιστη" Αμερική και σε 250 χρόνια ψηφίστηκαν μόνο 10, ναι! ακριβώς ΔΕΚΑ που είναι όμως ικανοί να πατάξουν ακόμη και την μαφία, ο Αλ Καπόνε για φορολογική παράβαση πήγε στο Αλκατραζ.
Πάνω από όλα όμως ΔΕΝ είναι ανταποδοτικοί, μιας και ούτε δημόσια διοίκηση έχουμε, μήτε κοινωνικές παροχές αλλά φυσικά ούτε παιδεία και υγεία, παρά τις οιμωγές των Κοτσυφάκηδων της ΟΛΜΕ και των Βαρνάβων της ΟΕΝΓΕ.
Εάν επίσης είχαν ασχοληθεί και λίγο περισσότερο με την Οικονομική Επιστήμη, ίσως να είχαν διαβάσει για την καμπύλη του Laffer. Σύμφωνα με τη θεωρία του, την οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν δεχόταν ότι ήταν δική του, αλλά την απέδιδε σε ένα μουσουλμάνο δάσκαλο του 14ου αιώνα και στον John Maynard Keynes, εάν το κράτος φορολογήσει με 100% τα εισοδήματα κανένας και για κανένα λόγο δεν θα έχει κίνητρο να εργασθεί και να παράγει πλούτο, άρα θα έχει μηδενικά έσοδα, όπως ακριβώς και εάν είχε μηδενικό φορολογικό συντελεστή.
Μια απλοϊκή παράσταση της καμπύλης Laffer έχουμε στο παρακάτω σχήμα:
Άρα το βέλτιστο είναι να καταφέρεις να βρεις τον ιδανικό συντελεστή φορολογίας ώστε και ο παραγόμενος πλούτος να αυξάνεται αλλά και τα έσοδα να μεγιστοποιούνται.
Μια μελέτη που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής πραγματοποιήθηκε από την ΕκΤ (πατήστε εδώ) καλό θα ήταν να την ρίξουν μια ματιά οι κύριοι του Υπ.Οικ.
Στους πίνακες 9 & 11 βλέπουμε ότι μια επιπλέον αύξηση στους φορολογικούς συντελεστές θα είχε μικρή επίπτωση στην αύξηση των εσόδων. Το αστείον της ιστορίας είναι ό,τι η μελέτη χρησιμοποιεί στοιχεία του 2007, δηλαδή προ ΕΤΗΕΕΔΕ, ΕΝΦΙΑ, Φόρου Αλληλεγγύης και τόσα άλλα καλούδια που έχουν εφεύρει οι φωστήρες του Υπ.Οικ.
Εν τοις πράγμασι αυτό που βλέπουμε είναι μια συνεχής αύξηση των οφειλών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Εάν παρ' ελπίδα οι καρεκλοκένταυροι του ΥπΟικ, διαχρονικά, είχαν διαβάσει τον Adam Smith και τον "πλούτο των Εθνών" θα είχαν προσέξει ότι έγραφε:
««Οι φόροι θα πρέπει να αντιστοιχούν στη φοροδοτική ικανότητα του ατόμου και επιπλέον θα πρέπει να είναι συγκεκριμένοι, ευκόλως βεβαιούμενοι και αποδοτικοί».
Στην Ελλάδα οι φόροι ούτε συγκεκριμένοι είναι, ούτε ευκόλως βεβαιούμενοι, μιας και στα 40 τελευταία χρόνια ψηφίσθηκαν 40 φορολογικά νομοσχέδια και τροπολογίες μαζί με άλλους 3.450 νόμους και 115.000 Υπουργικές αποφάσεις, στην "απολίτιστη" Αμερική και σε 250 χρόνια ψηφίστηκαν μόνο 10, ναι! ακριβώς ΔΕΚΑ που είναι όμως ικανοί να πατάξουν ακόμη και την μαφία, ο Αλ Καπόνε για φορολογική παράβαση πήγε στο Αλκατραζ.
Πάνω από όλα όμως ΔΕΝ είναι ανταποδοτικοί, μιας και ούτε δημόσια διοίκηση έχουμε, μήτε κοινωνικές παροχές αλλά φυσικά ούτε παιδεία και υγεία, παρά τις οιμωγές των Κοτσυφάκηδων της ΟΛΜΕ και των Βαρνάβων της ΟΕΝΓΕ.
Εάν επίσης είχαν ασχοληθεί και λίγο περισσότερο με την Οικονομική Επιστήμη, ίσως να είχαν διαβάσει για την καμπύλη του Laffer. Σύμφωνα με τη θεωρία του, την οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν δεχόταν ότι ήταν δική του, αλλά την απέδιδε σε ένα μουσουλμάνο δάσκαλο του 14ου αιώνα και στον John Maynard Keynes, εάν το κράτος φορολογήσει με 100% τα εισοδήματα κανένας και για κανένα λόγο δεν θα έχει κίνητρο να εργασθεί και να παράγει πλούτο, άρα θα έχει μηδενικά έσοδα, όπως ακριβώς και εάν είχε μηδενικό φορολογικό συντελεστή.
Μια απλοϊκή παράσταση της καμπύλης Laffer έχουμε στο παρακάτω σχήμα:
Άρα το βέλτιστο είναι να καταφέρεις να βρεις τον ιδανικό συντελεστή φορολογίας ώστε και ο παραγόμενος πλούτος να αυξάνεται αλλά και τα έσοδα να μεγιστοποιούνται.
Μια μελέτη που αξίζει ιδιαίτερης προσοχής πραγματοποιήθηκε από την ΕκΤ (πατήστε εδώ) καλό θα ήταν να την ρίξουν μια ματιά οι κύριοι του Υπ.Οικ.
Στους πίνακες 9 & 11 βλέπουμε ότι μια επιπλέον αύξηση στους φορολογικούς συντελεστές θα είχε μικρή επίπτωση στην αύξηση των εσόδων. Το αστείον της ιστορίας είναι ό,τι η μελέτη χρησιμοποιεί στοιχεία του 2007, δηλαδή προ ΕΤΗΕΕΔΕ, ΕΝΦΙΑ, Φόρου Αλληλεγγύης και τόσα άλλα καλούδια που έχουν εφεύρει οι φωστήρες του Υπ.Οικ.
Εν τοις πράγμασι αυτό που βλέπουμε είναι μια συνεχής αύξηση των οφειλών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου