.jpg)
Κατ΄ αρχήν ζούμε σε μια χώρα με 11.000.000 πολίτες, οι οποίοι νομίζουν ότι βρίσκονται στο κέντρο του κόσμου, ενώ πλείστοι όσοι εξ αυτών θεωρούν ότι υπάρχουν κάπου, κρυμμένα, κάποια παγκόσμια κέντρα που συνωμοτούν για το πως θα καθυποτάξουν αυτόν τον "περήφανο" και "σοφό" λαό. Μία άλλη, κυριαρχούσα δοξασία, είναι η περί των αρχαίων προγόνων μας αντίληψη. Θεωρούμε ότι εφόσον εκείνοι έδωσαν τα "φώτα του πολιτισμού" στο σύνολο της Ευρώπης και του κόσμου, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να μας "ταΐζουν" εις τον αιώνα των αιώνων.
Και οι δύο θεωρίες βέβαια καταρρίπτονται από την πραγματικότητα, μιας και κανένα κέντρο εξουσίας δεν ασχολείται με μια υποανάπτυκτη χώρα όπου η πιθανή κερδοφορία είναι απειροελάχιστη σε σχέση με άλλους δυνητικούς προορισμούς, άλλωστε καμία χώρα - αποκλειστικά και μόνον λόγω των προγόνων της - δεν μπήκε σε θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωζώνη χαριστικά, πλην της χώρας της φαιδράς προτοκαλέας. Η υπέρμετρη δε προστασία που έλαβε αυτή η χώρα με την δανειοδότηση της από το υστέρημα άλλων λαών, σε πολλές περιπτώσεις πολύ φτωχότερων. Δανειοδότηση που ξεπέρασε κατά μερικές εκατοντάδες δις € οποιαδήποτε αντίστοιχη μεταπολεμικά και με όρους και επιτόκια πραγματικά αστεία.
Βέβαια στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία 40 χρόνια τόσοι επάλληλοι κύκλοι αλληλοεπικαλυπτόμενων συμφερόντων που οποιαδήποτε διαρθρωτική αλλαγή και να προσπαθήσει να κάνει κάποιος, θα πέσει επάνω σε συμπαγείς μάζες "αναξιοπαθούντων". Π.χ. οποιαδήποτε προσπάθεια για διαρθρωτικές αλλαγές στο χώρο της υγείας, έπεσε επάνω στη μάζα των γιατρών, νοσηλευτών, φαρμακοποιών, Φαρμακοβιομηχάνων κλπ που βολεμένοι σε ένα καθεστώς ασυδοσίας θησαύριζαν εις βάρος των υπολοίπων. Στο ίδιο συμπέρασμα θα φτάσει κάποιος εάν ασχοληθεί, ας πούμε με τις αγροτικές επιδοτήσεις και πάει λέγοντας. Και πάντα όλοι αυτοί υπερθεματίζουν με γελοία προσχήματα που ακούγονται εύηχα, όπως "δημόσια και δωρεάν υγεία" που την πλήρωνες χρυσάφι κλπ.
Ποιες είναι όμως οι αιτίες του κακού και πως αυτό θα μπορούσε να αλλάξει και μάλιστα τάχιστα;
1.- Αναμόρφωση του δικαιικού συστήματος της χώρας
Κάποιος πρέπει να αναφέρει στους κυβερνώντες της συγκεκριμένης χώρας ότι ο Φλάβιος Πέτρος Σαββάτιος ή πιο γνωστός με το όνομα Μέγας Ιουστινιανός δεν έμεινε στην ιστορία ούτε για τις περίλαμπρες νίκες που κατ ήγαγαν οι στρατηγοί του Ναρσής και Βελισάριος - ασχέτος πως κατέληξε τον τελευταίο - μα ούτε και για το χτίσιμο της Αγίας Σοφίας. Αν έμεινε για κάτι στην ιστορία ήταν γιατί ανέθεσε στον Τριβωνιανό την αναμόρφωση και την κωδικοποίηση της νομοθεσίας μιας και ως τότε ίσχυαν διατάξεις που υπερέβαιναν τα 1.000 χρόνια ζωής και συνήθως ήταν αντικρουόμενες αφήνοντας μέχρι σήμερα παρακαταθήκη μιας και το σύγχρονο δίκαιο στηρίζεται εν πολλοίς ακριβώς σε αυτό το έργο που σήμερα είναι γνωστό ως Corpus juris civilis.
Στη συγκεκριμένη χώρα ακόμη οι μεγάλες επιχειρήσεις στηρίζονται σε νόμο του 1920 στον οποίο έχουν γίνει μερικές δεκάδες χιλιάδες αλλαγές, ενώ το αστικό της δίκαιο χρονολογείται από τη δεκαετία του '50 με αντίστοιχες αλλαγές και ουκ έσται τέλος....
2.- Απονομή Δικαιοσύνης
Σε αυτή τη χώρα λοιπόν ο Σύνδεσμος Βιομηχάνων έκανε μια μελέτη και ιδού τα αποτελέσματα:
α) στα δικαστήρια της εκκρεμούν (με στοιχεία 31/4) 400.000 υποθέσεις εκ των οποίων ούτε στις μισές δεν είχε προσδιοριστεί δικάσιμος,
β) εφόσον κάποιος πολίτης κατέφευγε για το Φ.Π.Α εναντιωνόμενος σε κάποια απόφαση της Διοίκησης, θα χρειαζόταν περίπου 9,3 χρόνια με κόστος που μπορεί να έφτανε έως και το 52% της αμφισβητούμενης διαφοράς.
γ) επενδύσεις ακυρώνονται δικαστικά και μάλιστα δεκαετίες μετά την αρχική εκδήλωση ενδιαφέροντος και σε πάμπολλες περιπτώσεις για αστείους λόγους (έχει βελτιωθεί κάπως η κατάσταση).
3.- Δημόσια Διοίκηση
Η χώρα ζει τον τραγέλαφο.....Αντιγράφω κατά λέξη από σημείωμα του Αθ. Παπανδρόπουλου προς τον Γ. Κράλογλου:
“Για πρώτη φορά, μια όμορφη Κυριακή του Οκτωβρίου άκουσα τα νούμερα από το στόμα του κ. Παναγιώτη Καρκατσούλη, ο οποίος το 2004 είχε ανακηρυχθεί καλύτερος δημόσιος υπάλληλος στον κόσμο. Ήταν ομιλητής σε μία εκδήλωση και όταν τελείωσε την ομιλία του το κοινό ήταν άφωνο. Τόσο ισχυρό είχε υπάρξει το σοκ.
Τί είχε επισημάνει ο κ. Παν. Καρκατσούλης, ώστε να προκαλέσει τέτοιο σοκ σε αυτούς που τον άκουγαν; Απλώς, ο άνθρωπος, που εκ πείρας γνωρίζει την ελληνική δημόσια διοίκηση από μέσα, με την περιγραφή της παρανοϊκής δομής της και του αδυσώπητου κυνισμού της ήθελε να αποδείξει ότι η πιο παρανοϊκή γραφειοκρατία στον κόσμο δεν μεταρρυθμίζεται με τίποτα. Εκτός και αν βρεθεί στην χώρα ένας πραγματικός μεταρρυθμιστής πολιτικός ηγέτης και κόψει τον γόρδιο δεσμό με το σπαθί του εδώ και τώρα. Χωρίς καμία χρονοτριβή. Σε κάθε άλλη περίπτωση, το παιχνίδι είναι χαμένο και άρα χωρίς ελπίδα.
Ας δούμε τους αριθμούς. Η Δημόσια Διοίκηση διαθέτει 23.142(!) αρμοδιότητες, εκ των οποίων οι 10.765 είναι επιτελικές, οι 9.816 υποστηρικτικές, οι 988 παροχής υπηρεσιών και οι 1.563 ελεγκτικές. Πώς καθορίστηκαν αυτές οι αρμοδιότητες; Φυσικά με ρυθμιστικές διατάξεις! Από το 1975 μέχρι το 2005 εκδόθηκαν από το τέρας της Δημόσιας Διοίκησης 171.500 πράξεις νομοθετικού περιεχομένου! Ιδού η παραγωγή αναλυτικά:
*3.430 Νόμοι
*20.580 Προεδρικά Διατάγματα
*114.905 Υπουργικές Αποφάσεις
*24.010 Αποφάσεις Περιφερειών
*8.575 Αποφάσεις Νομαρχιών
Από τις παραπάνω πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, οι υπουργικές αποφάσεις καλύπτουν το 67%, ποσοστό που σημαίνει ότι το κοινοβουλευτικό μας σύστημα νομοθετεί κατά κόρον –και αυτό στο πλαίσιο ενός πελατειακού συστήματος γεμάτου διαφθορά. Ακόμα, το ποσοστό αυτό είναι ενδεικτικό μιας μορφής παρανομοθεσίας, με ελάχιστο σεβασμό προς τον πολίτη και το κράτος δικαίου. "
Τα συμπεράσματα δικά σας........
Συνεχίζεται................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου