Έχει περάσει αρκετός καιρός από την συζήτηση μας, περί χρήματος… και τώρα πια ορισμένες απόψεις και συζητήσεις περί του χρήματος, ακούγονται ως …χαριτωμένες ιστοριούλες… εμείς τώρα έχουμε… σοβαρά προβλήματα για να ασχολούμαστε με το πώς το χρήμα, λειτουργεί μέσα στην οικονομία.
…έλα μου όμως που αυτή η λειτουργία είναι και η ρίζα κάθε καλού ή κακού που μας συμβαίνει επί των οικονομικών μας…
ήρθε νομίζω η ώρα, να καταπιαστούμε με το θέμα του πως στην πράξη, αυτή η σχέση ΕΡΓΟ = ΧΡΗΜΑ προκαλεί όλα τα δεινά της χώρας μας, και πως αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα, καμίας μορφής χάρισμα υποχρεώσεων μας ή παροχής… βοήθειας, δεν θα μας προσφέρει πραγματική ανάσα… το αντίθετο, θα επαναφέρει την κρίση σε ισχυρότερη μορφή.
(*1)
Όπως έχουμε συζητήσει στους προηγούμενους σχετικούς μίτους:
http://mconstantinos.blogspot.gr/2014/10/1-by-exforex.html
http://mconstantinos.blogspot.gr/2014/10/2-by-exforex.html
Έργο = Χρήμα
Δηλαδή, η παραγωγή, εκμετάλλευση και χρήση έργου είναι αυτή που προκαλεί την δημιουργία του χρήματος…
*3 Κάθε αύξηση του έργου σε αριθμό μονάδων προς μη δημιουργία αντίστοιχου χρήματος, προκαλεί μια σχέση (Έργο / Χρήμα) άρα προκαλεί πληθωρισμό στις τιμές, δηλαδή κάνει τα αγαθά ακριβότερα… η περιβόητη πολιτική «του σκληρού νομίσματος»
*3 Προσθέτω εδώ, γιατί όντως, όπως σωστά επεσήμαναν συμφορουμίτες, έτσι σκέτο δεν βγάζει νόημα, το εξής:
Η αύξηση του έργου είναι προϊόν ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΗΣ η οποία προηγείται χρονικά, αυξάνοντας σημαντικά τις τιμές. Στην συνέχεια βεβαίως επαναφέρει τις τιμές… σχεδόν… σχεδόν στα αρχικά επίπεδα… αλλά οι νέες τιμές είναι κατά τι, υψηλότερες από πριν.
Το αποτέλεσμα στην πράξη αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι έχουμε αύξηση του έργου στην ΕΕ, χωρίς αύξηση του χρήματος αλλά οι τιμές… εξακολουθούν κατά γενική ομολογία να ανεβαίνουν (πληθωρισμός 2,5% παρά την τάση για ύφεση, ακόμα και σε χώρες με χρόνια… ύφεση, Ισπανία, Ελλάδα κλπ)
Αντίστοιχα, κάθε παροχή επιπρόσθετου χρήματος, προκαλεί αύξηση στον παρανομαστή, που ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ, θα μείωνε την τιμή των αγαθών αλλά δυστυχώς στην πράξη αυτό δεν συμβαίνει αφού αυξάνει δραματικά την κατανάλωση με αποτέλεσμα η δυσκολία της προσφοράς να ικανοποιήσει την ζήτηση, έχει ως αποτέλεσμα την πίεση των τιμών αγαθών τα οποία η ζήτηση έχει μεγαλύτερη προτίμηση, προκαλώντας πάλι… ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ!!!
Και στις δύο περιπτώσεις τα αποτελέσματα είναι παρεμφερή, φτώχεια, ανεργία και βεβαίως ακόμα χειρότερες καταστάσεις αν το πρόβλημα επιμείνει.
(*1)
Βάσει λοιπόν της παραπάνω θεμελιώδους σχέσης, θα προσπαθήσουμε να συζητήσουμε τι έχει γίνει στην Ελληνική οικονομία εξειδικευμένα… βάζω λοιπόν εγώ απλά την αρχή για την συζήτηση.
Η Ελληνική οικονομία έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά τις τελευταίες 3 δεκαετίες:
1ον Σταθερή μείωση της πρωτογενούς παραγωγής, κυρίως σε είδη γεωργίας και κτηνοτροφίας (δυστυχώς, πάγια κατάσταση για όλες τις χώρες που περνούν από την κατάσταση των αναπτυσσομένων στις ανεπτυγμένες)
2ον Μη διατήρηση της όποιας βαριάς βιομηχανίας είχαμε πλην όχι πολλών εξαιρέσεων
3ον Ανάπτυξη βασισμένη μονόπλευρα στις δημόσιες επενδύσεις κάτι που σημαίνει και σημαντική επιβάρυνση του κόστους λειτουργίας του κράτους προς όχι αντίστοιχη ισχυροποίηση των φοροδοτικών μονάδων της χώρας.
4ον Εξασθένηση της ικανότητας της Ελληνικής προσφοράς να ικανοποιήσει την ζήτηση στην Ελλάδα, σε πολλούς τομείς, με αποτέλεσμα την σημαντική αύξηση των εισαγωγών και την αντίστοιχη αύξηση της εκροής χρήματος από την χώρα
5ον Αύξηση σταθερά του κόστους συντήρησης υπαρχόντων πάγιων – και μη στοιχείων προς τους ιδιοκτήτες τους – σε βαθμό μεγαλύτερο της αντίστοιχης αύξησης των εισοδημάτων τους (αν και όταν υπήρχε αυτό… στο παρελθόν)
6ον Αύξηση τιμών σε διεθνές επίπεδο σημαντικών στοιχείων (ενέργεια, βασικά σιτηρά κλπ) ως αποτέλεσμα εκβιομηχανισμού σημαντικών παραγωγικά χωρών στους τομείς της γεωργίας και κτηνοτροφίας, μετατρέποντας τις από εξαγωγικές δυνάμεις σε χώρες που δεν μπορούσαν να ικανοποιήσουν καν, την εσωτερική ζήτηση.
Τα αποτελέσματα για την Ελλάδα για τα παραπάνω κατά σειρά, είναι τα εξής:
1ον Ανάγκη εισαγωγών με αποτέλεσμα την εξαγωγή χρήματος, άρα την μείωση του χρήματος της Ελλάδας
2ον Ανάγκη εισαγωγών με αποτέλεσμα την εξαγωγή χρήματος, άρα την μείωση του χρήματος της Ελλάδας
3ον Αύξηση δημόσιων επενδύσεων όπως δρόμοι, νοσοκομεία, σχολεία, ένοπλες δυνάμεις κλπ… στοιχεία που όλα απαιτούν περισσότερα έσοδα για το κράτος, άρα αύξηση των φόρων έμμεσων και άμεσων.
4ον Ανάγκη εισαγωγών με αποτέλεσμα την εξαγωγή χρήματος, άρα την μείωση του χρήματος της Ελλάδας
5ον Αύξηση του κόστους ζωής
6ον Αύξηση του κόστους ζωής και της εξαγωγής χρήματος από την χώρα
…είναι πιθανό να έχω ξεχάσει και κάποιους ακόμα παράγοντες…
Είναι σαφές από τα παραπάνω, ότι έκαστη εργατοώρα στην Ελλάδα αύξανε σημαντικά το κόστος τόσο ικανοποίησης αναγκών και συντήρησης υπάρχοντος έργου, όσο και από φορολογικής πλευράς…
…άρα μειώνουμε σταθερά το «gap» μεταξύ κόστους ζωής και εσόδων… μια διαφορά που ονομάζεται ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ ή ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΒΙΟΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ!!!
Όλοι οι παραπάνω τομείς μείωναν συνεχώς το υπάρχον χρήμα ενώ παράλληλα ακριβώς επειδή το έργο που παράγουμε ως χώρα, δεν έφτανε ποτέ σε αξία το χρήμα το οποίο είχαμε ως κόστος, είχε ως αποτέλεσμα για όλους μας το εξής:
Έσοδα < Έξοδα
Και θα μου πεις… «εγώ» είμαι διαφορετικά… «εγώ» έχω πάντα Έσοδα > Έξοδα
…δυστυχώς όμως… δεν ισχύει κάτι τέτοιο… αφού οι εξασθένιση οικονομικά των γύρω μας, έχει ως αποτέλεσμα και ΕΜΕΙΣ, να χάνουμε σταθερά μέρος των …business που κάνουμε… άρα να μειώνουμε και εμείς τα έσοδα μας…
Δυστυχώς από τα παραπάνω, είναι σαφές ότι η πολιτική «σκληρού νομίσματος» δεν βοηθάει και τόσο, χώρες που έχουν ελλειμματική συμπεριφορά στην παραγωγή προς κατανάλωση τους…
…και ερχόμαστε στο σημαντικό ερώτημα: μια χαλαρή νομισματική πολιτική θα σώσει την κατάσταση;
Κατά την άποψη μου, ΟΧΙ…
Ασχέτως του αν όντως πρέπει να έχουμε μια χαλάρωση στην νομισματική πολιτική, θα πρέπει να αναλογιστούμε το εξής:
Αν έχουμε χαλάρωση, τότε η Ελλάδα θα αυξήσει της παραγωγικότητα της, ώστε ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΗ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ;;; (επιστρέψτε στην (*1) παράγραφο του παρόντος)
Αν όχι… game over…
Αν έχουμε χαλάρωση, τότε η Ελλάδα θα σταματήσει να διώχνει το χρήμα προς άλλες χώρες;;;
(επιστρέψτε στην (*1) παράγραφο του παρόντος)
Αν όχι… game over…
Η Ελλάδα για να λύσει τα προβλήματα της, πρέπει να παράγει χρήμα… και για να παράγει χρήμα πρέπει υποχρεωτικά να έχει:
1ον Παραγωγή αντίστοιχου έργου έτσι ώστε να ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ μια χαλαρή νομισματική πολιτική (*2)
2ον Εξαγωγή έργου με σκοπό την αντιστάθμιση εισαγωγών απαραίτητου έργου άρα την αλλαγή της ροής χρήματος προς την χώρα μας
3ον Ισχυροποίηση του ιδιωτικού τομέα αν… θέλουμε να διατηρήσουμε αυτό το μέγεθος του δημόσιου τομέα (προσωπική μου άποψη… έτσι και αλλιώς ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να ισχυροποιηθεί)
Πως θα γίνουν αυτά τα τρία;
http://www.capital.gr/gmessages/showtopic.asp?id=3106663
http://www.capital.gr/gmessages/showtopic.asp?id=3028004
(*2)
Η Ευρώπη, όπως βεβαίως και η Ελλάδα μόνη της (σε μεγαλύτερο βαθμό) δεν μπορούν να χαλαρώσουν τελείως την νομισματική τους πολιτική από την στιγμή που μέχρι στιγμής (ΣΟΣ αυτό…) το Ευρώ ως νόμισμα δεν έχει καταφέρει να περάσει ως συναλλακτικό μέσο σε αγαθά – έργο που η ΕΕ δεν διαθέτει σε βαθμό ικανοποίησης της εσωτερικής της οικονομίας… για παράδειγμα το πετρέλαιο, τα σιτηρά κλπ.
Εδώ… θα καταλάβετε πόσο σημαντική θα ήταν για παράδειγμα η είσοδος στην ΕΕ της Νορβηγίας (ισχυρή παραγωγός πετρελαίου) ή μια συμφωνία με Ρωσία ή χώρες Μέσης Ανατολής να αποδέχονται το Ευρώ ως συναλλακτικό μέσο με το πετρέλαιο και τα υποπροϊόντα του!!! Τότε και μόνο τότε το Ευρώ θα μπορέσει να κάνει χαλαρή νομισματική πολιτική…
Και αυτό γιατί:
Αν έχουμε χαλάρωση του Ευρώ, η πτώση στην τιμή του θα είναι τέτοια, που θα κάνει πολύ δύσκολη την επιβίωση από πλευράς κόστους της παραγωγής εντός της ΕΕ (παρά τα εργαλεία με συμβόλαια κλπ αντιστάθμισης κινδύνου) με αποτέλεσμα να έχουμε λουκέτα και… ανεργία (το ίδιο πρόβλημα δηλαδή)
Κατάληξη:
Μη εφαρμόσιμα τα παραπάνω γιατί είναι πολύπλοκα και… δύσκολα;;;
Συγνώμη, αλλά αν δεν κάνω λάθος, μια επέμβαση σε έναν άνθρωπο που έχει πρόβλημα στην καρδιά του, είναι μια δύσκολη διαδικασία… αν θέλεις να τον γιατρέψεις…
Η ΜΟΝΗ ΕΥΚΟΛΗ διαδικασία να γιατρέψεις τον ασθενή… είναι να τον σκοτώσεις…
…το ίδιο δυστυχώς, κάποιοι… προτείνουν και για την Ελλάδα…
Δεν σώζεις με υποτίθεται εύκολες και ΔΗΘΕΝ εφαρμόσιμες λύσεις ούτε καν έναν άνθρωπο… πόσο δε… μια χώρα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ με… λόγια απλά και σταράτα: αν θέλεις να βελτιώσεις την ποιότητα της ζωής σου (ασχέτως του τι θέλει ο κάθε ένας, το ίδιο ισχύει) πρέπει να παράγεις το έργο που απαιτείται με σκοπό η δικιά σου εργατοώρα, να καλύπτει τις δικές σου ανάγκες…
…μάλιστα, αν το κάνει αυτό και το κράτος… θα έχουμε και μείωση των φόρων κάποτε…
Μάλλον… έπεται συνέχεια… ίσως και σε άλλο μέρος, να μην «ενοχλούμε» το έργο υποψήφιων που έχουν βρει τρόπο προσάρτησης ψήφων…
Φώτο: ένα παράδειγμα… ανακύκλωσης…
…και το χρήμα, και το έργο… κάπως έτσι λειτουργούν…
…έλα μου όμως που αυτή η λειτουργία είναι και η ρίζα κάθε καλού ή κακού που μας συμβαίνει επί των οικονομικών μας…
ήρθε νομίζω η ώρα, να καταπιαστούμε με το θέμα του πως στην πράξη, αυτή η σχέση ΕΡΓΟ = ΧΡΗΜΑ προκαλεί όλα τα δεινά της χώρας μας, και πως αν δεν λυθεί αυτό το πρόβλημα, καμίας μορφής χάρισμα υποχρεώσεων μας ή παροχής… βοήθειας, δεν θα μας προσφέρει πραγματική ανάσα… το αντίθετο, θα επαναφέρει την κρίση σε ισχυρότερη μορφή.
(*1)
Όπως έχουμε συζητήσει στους προηγούμενους σχετικούς μίτους:
http://mconstantinos.blogspot.gr/2014/10/1-by-exforex.html
http://mconstantinos.blogspot.gr/2014/10/2-by-exforex.html
Έργο = Χρήμα
Δηλαδή, η παραγωγή, εκμετάλλευση και χρήση έργου είναι αυτή που προκαλεί την δημιουργία του χρήματος…
*3 Κάθε αύξηση του έργου σε αριθμό μονάδων προς μη δημιουργία αντίστοιχου χρήματος, προκαλεί μια σχέση (Έργο / Χρήμα) άρα προκαλεί πληθωρισμό στις τιμές, δηλαδή κάνει τα αγαθά ακριβότερα… η περιβόητη πολιτική «του σκληρού νομίσματος»
*3 Προσθέτω εδώ, γιατί όντως, όπως σωστά επεσήμαναν συμφορουμίτες, έτσι σκέτο δεν βγάζει νόημα, το εξής:
Η αύξηση του έργου είναι προϊόν ΑΥΞΗΣΗΣ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΗΣ η οποία προηγείται χρονικά, αυξάνοντας σημαντικά τις τιμές. Στην συνέχεια βεβαίως επαναφέρει τις τιμές… σχεδόν… σχεδόν στα αρχικά επίπεδα… αλλά οι νέες τιμές είναι κατά τι, υψηλότερες από πριν.
Το αποτέλεσμα στην πράξη αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι έχουμε αύξηση του έργου στην ΕΕ, χωρίς αύξηση του χρήματος αλλά οι τιμές… εξακολουθούν κατά γενική ομολογία να ανεβαίνουν (πληθωρισμός 2,5% παρά την τάση για ύφεση, ακόμα και σε χώρες με χρόνια… ύφεση, Ισπανία, Ελλάδα κλπ)
Αντίστοιχα, κάθε παροχή επιπρόσθετου χρήματος, προκαλεί αύξηση στον παρανομαστή, που ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ, θα μείωνε την τιμή των αγαθών αλλά δυστυχώς στην πράξη αυτό δεν συμβαίνει αφού αυξάνει δραματικά την κατανάλωση με αποτέλεσμα η δυσκολία της προσφοράς να ικανοποιήσει την ζήτηση, έχει ως αποτέλεσμα την πίεση των τιμών αγαθών τα οποία η ζήτηση έχει μεγαλύτερη προτίμηση, προκαλώντας πάλι… ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ!!!
Και στις δύο περιπτώσεις τα αποτελέσματα είναι παρεμφερή, φτώχεια, ανεργία και βεβαίως ακόμα χειρότερες καταστάσεις αν το πρόβλημα επιμείνει.
(*1)
Βάσει λοιπόν της παραπάνω θεμελιώδους σχέσης, θα προσπαθήσουμε να συζητήσουμε τι έχει γίνει στην Ελληνική οικονομία εξειδικευμένα… βάζω λοιπόν εγώ απλά την αρχή για την συζήτηση.
Η Ελληνική οικονομία έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά τις τελευταίες 3 δεκαετίες:
1ον Σταθερή μείωση της πρωτογενούς παραγωγής, κυρίως σε είδη γεωργίας και κτηνοτροφίας (δυστυχώς, πάγια κατάσταση για όλες τις χώρες που περνούν από την κατάσταση των αναπτυσσομένων στις ανεπτυγμένες)
2ον Μη διατήρηση της όποιας βαριάς βιομηχανίας είχαμε πλην όχι πολλών εξαιρέσεων
3ον Ανάπτυξη βασισμένη μονόπλευρα στις δημόσιες επενδύσεις κάτι που σημαίνει και σημαντική επιβάρυνση του κόστους λειτουργίας του κράτους προς όχι αντίστοιχη ισχυροποίηση των φοροδοτικών μονάδων της χώρας.
4ον Εξασθένηση της ικανότητας της Ελληνικής προσφοράς να ικανοποιήσει την ζήτηση στην Ελλάδα, σε πολλούς τομείς, με αποτέλεσμα την σημαντική αύξηση των εισαγωγών και την αντίστοιχη αύξηση της εκροής χρήματος από την χώρα
5ον Αύξηση σταθερά του κόστους συντήρησης υπαρχόντων πάγιων – και μη στοιχείων προς τους ιδιοκτήτες τους – σε βαθμό μεγαλύτερο της αντίστοιχης αύξησης των εισοδημάτων τους (αν και όταν υπήρχε αυτό… στο παρελθόν)
6ον Αύξηση τιμών σε διεθνές επίπεδο σημαντικών στοιχείων (ενέργεια, βασικά σιτηρά κλπ) ως αποτέλεσμα εκβιομηχανισμού σημαντικών παραγωγικά χωρών στους τομείς της γεωργίας και κτηνοτροφίας, μετατρέποντας τις από εξαγωγικές δυνάμεις σε χώρες που δεν μπορούσαν να ικανοποιήσουν καν, την εσωτερική ζήτηση.
Τα αποτελέσματα για την Ελλάδα για τα παραπάνω κατά σειρά, είναι τα εξής:
1ον Ανάγκη εισαγωγών με αποτέλεσμα την εξαγωγή χρήματος, άρα την μείωση του χρήματος της Ελλάδας
2ον Ανάγκη εισαγωγών με αποτέλεσμα την εξαγωγή χρήματος, άρα την μείωση του χρήματος της Ελλάδας
3ον Αύξηση δημόσιων επενδύσεων όπως δρόμοι, νοσοκομεία, σχολεία, ένοπλες δυνάμεις κλπ… στοιχεία που όλα απαιτούν περισσότερα έσοδα για το κράτος, άρα αύξηση των φόρων έμμεσων και άμεσων.
4ον Ανάγκη εισαγωγών με αποτέλεσμα την εξαγωγή χρήματος, άρα την μείωση του χρήματος της Ελλάδας
5ον Αύξηση του κόστους ζωής
6ον Αύξηση του κόστους ζωής και της εξαγωγής χρήματος από την χώρα
…είναι πιθανό να έχω ξεχάσει και κάποιους ακόμα παράγοντες…
Είναι σαφές από τα παραπάνω, ότι έκαστη εργατοώρα στην Ελλάδα αύξανε σημαντικά το κόστος τόσο ικανοποίησης αναγκών και συντήρησης υπάρχοντος έργου, όσο και από φορολογικής πλευράς…
…άρα μειώνουμε σταθερά το «gap» μεταξύ κόστους ζωής και εσόδων… μια διαφορά που ονομάζεται ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗ ή ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΒΙΟΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ!!!
Όλοι οι παραπάνω τομείς μείωναν συνεχώς το υπάρχον χρήμα ενώ παράλληλα ακριβώς επειδή το έργο που παράγουμε ως χώρα, δεν έφτανε ποτέ σε αξία το χρήμα το οποίο είχαμε ως κόστος, είχε ως αποτέλεσμα για όλους μας το εξής:
Έσοδα < Έξοδα
Και θα μου πεις… «εγώ» είμαι διαφορετικά… «εγώ» έχω πάντα Έσοδα > Έξοδα
…δυστυχώς όμως… δεν ισχύει κάτι τέτοιο… αφού οι εξασθένιση οικονομικά των γύρω μας, έχει ως αποτέλεσμα και ΕΜΕΙΣ, να χάνουμε σταθερά μέρος των …business που κάνουμε… άρα να μειώνουμε και εμείς τα έσοδα μας…
Δυστυχώς από τα παραπάνω, είναι σαφές ότι η πολιτική «σκληρού νομίσματος» δεν βοηθάει και τόσο, χώρες που έχουν ελλειμματική συμπεριφορά στην παραγωγή προς κατανάλωση τους…
…και ερχόμαστε στο σημαντικό ερώτημα: μια χαλαρή νομισματική πολιτική θα σώσει την κατάσταση;
Κατά την άποψη μου, ΟΧΙ…
Ασχέτως του αν όντως πρέπει να έχουμε μια χαλάρωση στην νομισματική πολιτική, θα πρέπει να αναλογιστούμε το εξής:
Αν έχουμε χαλάρωση, τότε η Ελλάδα θα αυξήσει της παραγωγικότητα της, ώστε ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΗ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ;;; (επιστρέψτε στην (*1) παράγραφο του παρόντος)
Αν όχι… game over…
Αν έχουμε χαλάρωση, τότε η Ελλάδα θα σταματήσει να διώχνει το χρήμα προς άλλες χώρες;;;
(επιστρέψτε στην (*1) παράγραφο του παρόντος)
Αν όχι… game over…
Η Ελλάδα για να λύσει τα προβλήματα της, πρέπει να παράγει χρήμα… και για να παράγει χρήμα πρέπει υποχρεωτικά να έχει:
1ον Παραγωγή αντίστοιχου έργου έτσι ώστε να ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕΙ μια χαλαρή νομισματική πολιτική (*2)
2ον Εξαγωγή έργου με σκοπό την αντιστάθμιση εισαγωγών απαραίτητου έργου άρα την αλλαγή της ροής χρήματος προς την χώρα μας
3ον Ισχυροποίηση του ιδιωτικού τομέα αν… θέλουμε να διατηρήσουμε αυτό το μέγεθος του δημόσιου τομέα (προσωπική μου άποψη… έτσι και αλλιώς ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να ισχυροποιηθεί)
Πως θα γίνουν αυτά τα τρία;
http://www.capital.gr/gmessages/showtopic.asp?id=3106663
http://www.capital.gr/gmessages/showtopic.asp?id=3028004
(*2)
Η Ευρώπη, όπως βεβαίως και η Ελλάδα μόνη της (σε μεγαλύτερο βαθμό) δεν μπορούν να χαλαρώσουν τελείως την νομισματική τους πολιτική από την στιγμή που μέχρι στιγμής (ΣΟΣ αυτό…) το Ευρώ ως νόμισμα δεν έχει καταφέρει να περάσει ως συναλλακτικό μέσο σε αγαθά – έργο που η ΕΕ δεν διαθέτει σε βαθμό ικανοποίησης της εσωτερικής της οικονομίας… για παράδειγμα το πετρέλαιο, τα σιτηρά κλπ.
Εδώ… θα καταλάβετε πόσο σημαντική θα ήταν για παράδειγμα η είσοδος στην ΕΕ της Νορβηγίας (ισχυρή παραγωγός πετρελαίου) ή μια συμφωνία με Ρωσία ή χώρες Μέσης Ανατολής να αποδέχονται το Ευρώ ως συναλλακτικό μέσο με το πετρέλαιο και τα υποπροϊόντα του!!! Τότε και μόνο τότε το Ευρώ θα μπορέσει να κάνει χαλαρή νομισματική πολιτική…
Και αυτό γιατί:
Αν έχουμε χαλάρωση του Ευρώ, η πτώση στην τιμή του θα είναι τέτοια, που θα κάνει πολύ δύσκολη την επιβίωση από πλευράς κόστους της παραγωγής εντός της ΕΕ (παρά τα εργαλεία με συμβόλαια κλπ αντιστάθμισης κινδύνου) με αποτέλεσμα να έχουμε λουκέτα και… ανεργία (το ίδιο πρόβλημα δηλαδή)
Κατάληξη:
Μη εφαρμόσιμα τα παραπάνω γιατί είναι πολύπλοκα και… δύσκολα;;;
Συγνώμη, αλλά αν δεν κάνω λάθος, μια επέμβαση σε έναν άνθρωπο που έχει πρόβλημα στην καρδιά του, είναι μια δύσκολη διαδικασία… αν θέλεις να τον γιατρέψεις…
Η ΜΟΝΗ ΕΥΚΟΛΗ διαδικασία να γιατρέψεις τον ασθενή… είναι να τον σκοτώσεις…
…το ίδιο δυστυχώς, κάποιοι… προτείνουν και για την Ελλάδα…
Δεν σώζεις με υποτίθεται εύκολες και ΔΗΘΕΝ εφαρμόσιμες λύσεις ούτε καν έναν άνθρωπο… πόσο δε… μια χώρα.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ με… λόγια απλά και σταράτα: αν θέλεις να βελτιώσεις την ποιότητα της ζωής σου (ασχέτως του τι θέλει ο κάθε ένας, το ίδιο ισχύει) πρέπει να παράγεις το έργο που απαιτείται με σκοπό η δικιά σου εργατοώρα, να καλύπτει τις δικές σου ανάγκες…
…μάλιστα, αν το κάνει αυτό και το κράτος… θα έχουμε και μείωση των φόρων κάποτε…
Μάλλον… έπεται συνέχεια… ίσως και σε άλλο μέρος, να μην «ενοχλούμε» το έργο υποψήφιων που έχουν βρει τρόπο προσάρτησης ψήφων…
Φώτο: ένα παράδειγμα… ανακύκλωσης…
…και το χρήμα, και το έργο… κάπως έτσι λειτουργούν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου