Τρίτη, 07 Οκτωβρίου 2014 11:17
UPD:11:43
SHUTTERSTOCKe
Μνημόνια: Οπωσδήποτε. «Κούρεμα» χρέους: Με τίποτα. «Τύπωμα» χρήματος: Ούτε συζήτηση.Εξαγωγές: Ασφαλώς. Πιο συγκεκριμένο δεν γίνεται. Το γερμανικό δόγμα οικονομικής πολιτικής είναι κυρίαρχο στη διαμόρφωση της στρατηγικής της Ευρωζώνης και ουδόλως πτοείται από τη χαμηλή του δημοτικότητα εντός και εκτός Ευρώπης. Γιατί επιμένει η Γερμανία;
Αν αναχρηματοδοτηθούν δραστικά τα χρέη ώστε να εξαλειφθεί ο κίνδυνος χρεοκοπίας και εξόδου μιας χώρας - μέλους από το κοινό νόμισμα, τότε θα καταστεί σαφές στις αγορές ότι η συμμετοχή στο ευρώ είναι δεδομένη κάτω υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και θα αφαιρεθούν τα κίνητρα για την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων που μειώνουν τα χρέη και κυρίως για την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων που αυξάνουν την παραγωγικότητα.
Στο νομισματικό μουσείο της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας υπάρχει παιχνίδι που σου ζητεί να επιλέξεις πόσο χρήμα θα δημιουργήσεις. Αν οδηγηθείς σε πληθωρισμό, «καίγεσαι».
«Αγοράζοντας τιτλοποιημένα ομόλογα, εκθέτουμε τον Ευρωπαίο φορολογούμενο σε πιστωτικό κίνδυνο», έγραφε σε άρθρο στους Financial Times ο επικεφαλής οικονομολόγος της Allianz Μichael Heise, προσθέτοντας ότι οποιοδήποτε πρόγραμμα αγορών περιουσιακών στοιχείων που επικεντρώνεται στις πιο αργά αναπτυσσόμενες οικονομίες θα οδηγήσει σε μια «πολιτικά απαράδεκτη ανακατανομή κινδύνου» στην Ευρωζώνη και θα θέσει τα λάθος κίνητρα για τη δημοσιονομική πολιτική. Η γερμανική πλευρά εκτιμά ότι η ΕΚΤ δεν πρέπει να διατηρεί την υπόσχεση πως ανεξάντλητη ρευστότητα θα είναι διαθέσιμη επ’ άπειρον και θεωρεί ότι αυτά στα οποία πρέπει τώρα να εστιάσει η Ευρώπη αφορούν «βελτιώσεις στις αγορές εργασίας και στο επενδυτικό κλίμα, βιώσιμες δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις και ανακατανομές των δημοσίων δαπανών προς επενδύσεις στις υποδομές και στην εκπαίδευση».
Ακόμη και αν η καγκελαρία επέλεγε να προωθήσει ένα δραστικό «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, αυτό με δυσκολία θα περνούσε από το γερμανικό κοινοβούλιο. Λιτότητα αντιμετωπίζουν και οι Γερμανοί, οι οποίοι δεν διατίθενται να «χαρίσουν» λεφτά στους Έλληνες. Κομβική θεωρείται η συμφωνία στην αρχή της δεκαετίας του 2000 για χαμηλές αποδοχές και υψηλή απασχόληση.
Ο Γερμανός πολιτικός, ακόμη περισσότερο ο Γερμανός πολίτης και φορολογούμενος, θεωρεί εξαιρετικά άδικο να δανείζει χώρες που αποδείχτηκαν ανίκανες στο πρόσφατο παρελθόν να ισοσκελίσουν τον προϋπολογισμό τους και να προβούν σε μεταρρυθμίσεις, μία άποψη η οποία είναι ιδιαίτερα εδραιωμένη στη γερμανική κοινή γνώμη για την περίπτωση της Ελλάδας, που δεν φημίζεται για την αποτελεσματικότητα του πολιτικού και οικονομικού της συστήματος.
Πιθανότατα, το πνεύμα που διέπει σήμερα τη λογική της Γερμανίας στη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη έχει ρίζες στη συμβουλή την οποία απηύθυνε ο Andrew W. Mellon (Αμερικανός τραπεζίτης, επιχειρηματίας και πολιτικός / 1855 - 1937) στον πρόεδρο των ΗΠΑ Herbert Hoover, την περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης: «Ρευστοποιήστε την εργασία, τις μετοχές, τον αγροτικό τομέα, την ακίνητη περιουσία… θα διώξει τη σαπίλα από το σύστημα. Τα υψηλά κόστη διαβίωσης θα κατέβουν. Ο κόσμος θα εργάζεται πιο σκληρά, θα ζει μια πιο ηθική ζωή. Οι αξίες θα αναπροσαρμοστούν και οι πρωτοποριακοί πολίτες θα ξεχωρίσουν από τους λιγότερο ανταγωνιστικούς πολίτες».
Για την ώρα, ορατές στην Ευρωζώνη είναι κυρίως οι επιπτώσεις της ύφεσης οι οποίες στραγγαλίζουν την πραγματική οικονομία, με τους επικριτές της γερμανικής στρατηγικής να προσάπτουν στο Βερολίνο «θρησκευτική προσκόλληση» σε μία πολιτική την οποία θεωρούν αδιέξοδη.
Γιατί επιμένει η Γερμανία:
- στο καθεστώς των μνημονίων, υπό την υφιστάμενη εποπτεία και συνταγή, στις χώρες που αποτελούν τους αδύναμους κρίκους της Ευρωζώνης;
- στην απόλυτη άρνηση σε οτιδήποτε συνιστά «τύπωμα» χρήματος;
- στη μη αύξηση των αποδοχών και της ζήτησης στο εσωτερικό της, παρ’ όλα τα δημοσιονομικά της περιθώρια;
- στο εξαγωγικό μοντέλο ανάπτυξης της Ευρωζώνης, που θα έλεγε κανείς ότι σημαίνει «ζήτηση μόνο εκτός της περιοχής του Ευρώ»;
Κατάλληλες για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων οι αναλύσεις εμπειρογνωμόνων τις οποίες φιλοξενεί σήμερα το naftemporiki.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου