AfP: Οι 100 πρώτες μέρες του ΣΥΡΙΖΑ, μια αργόσυρτη αναμέτρηση με την πραγματικότητα

Υποσχέθηκε να γυρίσει σελίδα στα πέντε χρόνια λιτότητας που έκαναν την Ελλάδα να γονατίσει, αλλά κατά τις πρώτες 100 ημέρες, της ριζοσπαστικής κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, βλέπουμε ότι η ελπίδα έχει εξαφανιστεί μέσα σε ένα μεγάλο και ατελείωτο κενό μεταξύ των υποσχέσεων της και των απαιτήσεων των πιστωτών της χώρας.

Με τον κρατικό κορβανά άδειο, ο νεανίας Τσίπρας ήρθε πρόσωπο με πρόσωπο με τη σκληρή χρηματοπιστωτική πραγματικότητα, λιγότερο από ένα μήνα μετά την εκλογική του νίκη στις 25 Ιανουαρίου η οποία είχε συγκλονίσει την Ευρώπη.

Και έτσι ακριβώς όπως και οι προκάτοχοί του, τους οποίους λοιδορούσε ότι υπέκυπταν στις απαιτήσεις των Βρυξελλών,  σε αντάλλαγμα για τα 240 δις ευρώ ($ 267 δις) του προγράμματος διάσωσης, αναγκάστηκε να υπογράψει μια «λίστα μεταρρυθμίσεων" για να εξορκίσει την πτώχευση.

Η συμφωνία, της τελευταίας στιγμής, υπογράφηκε στις 20 Φεβρουαρίου, λίγο μόλις μετά την περιοδεία του Τσίπρα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες από όπου απεγνωσμένα προσπαθούσε να βρει υποστήριξη, καθώς και μετά από μια μακρά τηλεφωνική συνομιλία με τη Γερμανίδα καγκελάριο Angela Merkel.

Ο σαραντάχρονος Τσίπρας, ήλπιζε ότι θα πείσει την Ευρώπη να αναδιαρθρώσει το τεράστιο χρέος της Ελλάδας, το οποίο ανέρχεται στο 175% του ΑΕΠ της, αλλά το σύνολο των υπολοίπων ηγετών της ΕΕ πεισματικά επέμειναν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να «σεβαστεί τις δεσμεύσεις της».

Από τότε οι Βρυξέλλες και η Αθήνα πελαγοδρομούν στην απροσδιόριστη ακόμη «λίστα μεταρρυθμίσεων», με την Ελλάδα να αρνείται τα κεφάλαια από την τελευταία δόση του αρχικού πακέτου διάσωσης έως ότου υπάρξει συμφωνία.

Συμβολικές και μόνον νίκες

Μέχρι τώρα, η μόνη πραγματική νίκη του Τσίπρα υπήρξε μόνο σε συμβολικό και σημασιολογικό επίπεδο.

Πλέον κανείς δεν  μιλά για την «τρόικα» - τη μισητή αντιπροσωπεία των εμπειρογνωμόνων εμπειρογνωμόνων από την ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Κεντρικής Τράπεζα και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που πολλοί Έλληνες κατηγορούσαν ότι συμπεριφέρεται σαν αποικιακός ηγεμόνας όταν σάρωνε και έλεγχε τα στοιχεία στην Αθήνα.

Έχει αντικατασταθεί από το Brussels Group, to οποίo απαρτίζεται από εκπροσώπους των ίδιων οργάνων με την προσθήκη αντιπροσώπων από την Ελλάδα. Αντί  για εφόδους στα υπουργεία στην Αθήνα, η ομάδα συνεδριάζει στην έδρα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες - αυτό αποτελεί τη δεύτερη μικρή νίκη για την ελληνική υπερηφάνεια.

Παρά τα δύσκολη χρηματοοικονομική κατάσταση εντός της οποίας βρίσκεται η χώρα του, ο Τσίπρας έχει καταφέρει να κάνει πράξη μερικές από τις προεκλογικές του υποσχέσεις, περνώντας κάποια μέτρα μέσω του Κοινοβουλίου ώστε να βοηθήσει τους Έλληνες που επλήγησαν περισσότερο από αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «ανθρωπιστική κρίση» και προκλήθηκε από τη λιτότητα.

Αποκατέστησε επίσης τη λειτουργία της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης στο προηγούμενο καθεστώς της και ενώ η προηγούμενη,  συντηρητική κυβέρνηση είχε κλείσει την ΕΡΤ, στα μέσα του 2013, χωρίς προειδοποίηση, αντικαθιστώντας την με τη συρρικνωμένη ΝΕΡΙΤ.

Και ενόσω οι συνομιλίες με τους εμπειρογνώμονες έχουν βαλτώσει, Τσίπρας έχει προσπαθήσει να βρει μια πολιτική λύση γύρω από το αδιέξοδο, επαναλαμβάνοντας το σύνθημα του ότι η Ελλάδα και οι πιστωτές της θα πρέπει να καταλήξουν σε  μια «δίκαιη, βιώσιμη και αμοιβαία επωφελή» λύση.

Τον Μάρτιο,  κατάφερε να αναγκάσει να συγκληθεί μια μίνι σύνοδο κορυφής για την Ελλάδα με τους κορυφαίους Ευρωπαίους ηγέτες, συμπεριλαμβανομένης της Merkel και του Γάλλου προέδρου 
François Hollande στο περιθώριο της συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες.

Τέσσερις ημέρες αργότερα, αυτός που ασκούσε την πιο ανελέητη κριτική στη Γερμανία πήγε στο Βερολίνο για να συναντήσει την Merkel, σε μια επίσκεψη που θα ήταν αδιανόητη τρεις μήνες πριν.

Η Merkel κατέληξε να  υπόσχεται να βοηθήσει την Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη, ενώ ο Τσίπρας από την πλευρά του αναγνώρισε «ότι ήταν λάθος να κατηγορήσει για τα προβλήματα της Ελλάδα τους Ευρωπαίους».

- «Grexit», «Grexident», «Grimbo -

Ακόμα κι έτσι, το αδιέξοδο συνεχίζεται, με την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας να διολισθαίνει καθώς οι αναλυτές συναγωνίζονται μεταξύ τους, για το ποιος θα πλάσει όλο και πιο αποκαλυπτικά σενάρια - "Grexit" (ελληνική έξοδος από την ευρωζώνη), "Grexident" (ελληνική έξοδο από το ατύχημα), και ακόμη "Grimbo " (Η Ελλάδα στο χρονοντούλαπο ).

Στη συνέχεια,, την περασμένη εβδομάδα, ο Τσίπρας έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα και υποβάθμισε τον αμφιλεγόμενο υπουργός Οικονομικών του, τον  Γιάνη Βαρουφάκη στις συνομιλίες, ώστε να μειωθεί η ένταση, ανοίγοντας τον δρόμο στον οικονομολόγο Ευκλείδη Τσακαλώτο ο οποίος είναι πιο συμβατός με τις Βρυξέλλες.

Η νέα δομή φαίνεται να δουλεύει - οι διαπραγματεύσεις δείχνουν να είναι και πάλι στο προσκήνιο, ακόμη και αν οι "κόκκινες γραμμές" παραμένουν στα ζητήματα των συντάξεων και των εργασιακών ρυθμίσεων τις οποίες ο Τσίπρας δεν μπορεί να διασχίσει χωρίς να αποξενώσει την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ.

«Αυτό είναι προφανώς το μεγαλύτερο πρόβλημα που σταματάει τον Αλέξη Τσίπρα» από την επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές της Ελλάδα, δήλωσε ο Θανάσης Διαμαντόπουλος, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο της Αθήνας.

Αλλά ο χρόνος εξαντλείται.

«Δεν υπάρχει πλέον ρευστότητα στην ελληνική οικονομία» δήλωσε ο εκπρόσωπος τύπου του Τσίπρα, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, τη Δευτέρα.
«Η επιμήκυνση  των συνομιλιών περικλείουν κινδύνους που δεν πρέπει να αγνοηθούν»,  η φιλελεύθερη εφημερίδα Καθημερινή, προειδοποίησε το Σάββατο, αναφερόμενη κίνδυνος τα νοσοκομεία και άλλες σε βασικές υπηρεσίες ξεμείνουν από χρήματα.

Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει στο ΔΝΤ και την ΕΚΤ  12,5 δις €  μέχρι το τέλος του Αυγούστου.

.