Αλλά, οποιοσδήποτε ζει εδώ ξέρει, ότι οι οδηγοί δεν είναι το πραγματικό πρόβλημα ή μάλλον, δεν είναι περισσότερο προβληματικοί από οποιοδήποτε άλλο μέρος στην Καλιφόρνια.
Οι πεζοί στο Berkeley, από την άλλη πλευρά, φαίνονται αποφασισμένοι να αυτοκαταστραφούν. Στην διάρκεια της ημέρας μπορείτε να τους δείτε να ξεπετάγονται ,κάνοντας σπριντ πίσω από ψηλούς θάμνους, σε πολυσύχναστες διασταυρώσεις, να φορούν ακουστικά στα αυτιά παραμένοντας αδιάφοροι για κάθε κίνδυνο. Ενώ τη νύχτα θα τους δεις να γλιστρούν αθόρυβα, κινούμενοι σαν σκιές φορώντας μαύρα ρούχα, λες και είναι ninja, σε δρόμους με ανεπαρκή φωτισμό. Στην Καλιφόρνια ο νόμος ορίζει ότι ένας πεζός φτάνοντας σε μια διάβαση θα πρέπει να αποκτήσει οπτική επαφή με τους επερχόμενους οδηγούς. Δύσκολα θα βρεις κάποιον εδώ να δίνει σημασία στο νόμο. Ο πεζός στο Berkeley εμφανίζεται σχεδόν μαγικά σε όποιον οδηγό πηγαίνει αργά ώστε να προλάβει να δει την παρουσία του.
Πίσω από αυτή τη συμπεριφορά βρίσκεται η πηγή της ιδιομορφίας του κίνδυνου στους δρόμους του Berkeley. Ο πεζός στο Berkeley δεν θέλει απλά να μετακινηθεί από το ένα μέρος στο άλλο, αλλά έχει την αίσθηση ότι αυτό που κάνει το κάνει με ένα ηθικά ανώτερο τρόπο. Πιστεύει - αν και ο ίδιος δεν μπορεί να το καταλάβει - ότι όλοι όσοι καταναλώνουν ορυκτά καύσιμα συμβάλλουν στην υπερθέρμανση του πλανήτη και άρα, όλοι όσοι οδηγούν, βρίσκονται σε ηθικά κατώτερη θέση ενώ τους αξίζει να υποφέρουν για λογαριασμό του. Δεν αυτοκτονεί. Δεν θέλει να πέσει επάνω σε ένα επερχόμενο αυτοκίνητο. Εκείνος θέλει απλά να τονίσει, και ίσως ακόμη και τον εαυτό του, ότι καταλαμβάνει την εχθρική κορυφή. Με αυτό τον τρόπο, όμως συνήθως το μόνο που καταφέρνει είναι να αυξήσεις τις πιθανότητες να καταλήξει να μεταφέρεται στο πίσω μέρος ενός ασθενοφόρου.
Πράγμα που μας φέρνει στην τρέχουσα διαμάχη μεταξύ των Ελλήνων και των Γερμανών.
Από την, σε αρκετά μεγάλο βαθμό, μάτσο συμπεριφορά του Έλληνα υπουργού Οικονομικών, από τις συγκαταβατικές ομιλίες του Έλληνα πρωθυπουργού προς το Γερμανικό λαό., από την άσβεστη δίψα του Ελληνικού λαού για κινούμενα σχέδια που παρουσιάζουν τους Γερμανούς ηγέτες με ναζιστικές στολές από όλα αυτά μαζί βλέπουμε ακριβώς την ίδια συμπεριφορά και σκέψη με τον πεζό του Berkeley. Στο μόνο που διαφέρουν είναι η πηγή της αυτοδικαίωσης, που είναι προφανώς αρνητική. Οι Έλληνες πιστεύουν οι Γερμανοί θα πρέπει να αισθάνονται ντροπή για τις αμαρτίες του παρελθόντος τους, καθώς και την υποχρέωση να εξιλεωθούν για εκείνες τις αμαρτίες.
Για να τονίσει το σημείο αυτό, το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών ανέθεσε πρόσφατα μια μελέτη για να καθορίσει τα ποσά, τα οποία η Γερμανία θα πρέπει να πληρώσει στην Ελλάδα για τις θηριωδίες που διαπράχθηκαν από τους Γερμανούς, στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. (το ύψος της οφειλής που φτάνει τα 301 δις € είναι ύποπτα κοντά στο ανεξόφλητο χρέος της Ελλάδας.) Η μελέτη αυτή δεν καθιστά την πληρωμή από τη Γερμανία των επανορθώσεων προς την Ελλάδας, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το μόνο που κατάφερε είναι να εξοργίσεις τους Γερμανούς πολιτικούς, των οποίων την επιείκεια επιδιώκει τώρα, η ελληνική κυβέρνηση. Όμως εξυπηρέτησε το δικός της ουσιαστικά σκοπό - να υπενθυμίσει σε όλους ότι οι Έλληνες ότι εξακολουθεί να επιμένει στο θυμικό της δικής τους δικαιοσύνης.
Η κυβερνητική διαφθορά, η εξαπάτηση και η φοροδιαφυγή, η αντίσταση σε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση, είναι από αυτά που δεν ενοχλούν τους Έλληνες. Αν ένας Έλληνας θέλει να κάνει σπρίντ στην autobahn, κάθε Γερμανός πρέπει να έχει την υποχρέωση να πλακωθεί στα φρένα.
Παντού όπου και να γυρίσεις στην Ελλάδα μπορείς να δεις ότι το ένστικτο της αυτοσυντήρησης έχει ανασταλεί. Η προθυμία των Ελλήνων να ψηφίσουν και να φέρουν στην εξουσία ένα κόμμα το οποίο είναι αποφασισμένο να προκαλέσει την εχθρότητα των πιστωτών της χώρας, είναι το πιο προφανές παράδειγμα, αλλά υπάρχουν και άλλα. Για παράδειγμα, κάθε εβδομάδα ανακοινώνεται μια έκθεση σύμφωνα με την οποία ο ελληνικός λαός τραβάει μερικά δισεκατομμύρια ευρώ από τις τράπεζες του, προφανώς για να τα μετακινήσει σε ασφαλέστερες τράπεζες με έδρα τη Γερμανία και την Ελβετία. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, το είναι συγκλονιστικό είναι ότι εξακολουθούν να υπάρχουν αποταμιεύσεις που μπορούν να αποσυρθούν από τις ελληνικές τράπεζες.
Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν πλέον ότι υπάρχει μια πολύ πραγματική πιθανότητα η Ελλάδα να εγκαταλείψει το ευρώ. Αν αυτό συμβεί, τα ευρώ στους ελληνικούς τραπεζικούς λογαριασμούς θα γίνουν, εν μία νυκτί, νέες δραχμές, και θα αξίζουν ίσως το μισό από αυτό που άξιζαν πριν την υποτίμηση μια μόλις ημέρα πριν. Ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και εύκολα μπορεί να αποφευχθεί Εάν η Ελλάδα επρόκειτο να βγείτε από τη ζώνη του ευρώ αύριο, περίπου 70 δις € από τα 140 δις € των ελληνικών αποταμιεύσεων που έχουν ακόμη διατηρηθεί με ένα τηλεφώνημα, θα εξαφανιστούν.
Είναι πιθανό οι Έλληνες αποταμιευτές γνωρίζουν κάτι που ο υπόλοιπος κόσμος δεν γνωρίζει. Είναι πιθανό ότι είναι πολύ τεμπέληδες ή μοιρολάτρες για να μπουν στον στον κόπο να προετοιμαστούν για το χειρότερο. Αλλά εγώ θα στοιχηματίσω ότι πολλές από αυτές τις αποταμιεύσεις που διακρατούνται στις ελληνικές τράπεζες διέπονται από το πνεύμα που διέπει τη συμπεριφορά των πεζών Berkeley. Είναι ένα συναίσθημα που λέει «σας προκαλώ να το κάνετε αυτό σε εμένα» και ίσως έχει σκληρύνει μετά από πέντε χρόνια επανάληψης.
Αν θέλετε να προβλέψεte τι θα κάνουν οι άνθρωποι στις περισσότερες οικονομικές καταστάσεις, αρκεί να κατανοήσετε ποιο είναι το στενό ατομικό συμφέρον τους να κάνουν, και υποθέστε ότι αργά ή γρήγορα θα το κατανοήσουν. Αλλά αυτό δεν λειτουργεί όταν η συμπεριφορά των ανθρώπων δεν περιορίζεται στο στενό πλαίσιο της ιδιοτέλειας. Γι 'αυτό είναι τόσο δύσκολο να προβλεφθεί με ποιο τρόπο οι Έλληνες θα αυτοκτονήσουν. Και γι 'αυτό πρέπει να αισθάνονται τόσο δελεαστική την προοπτική να πηδήξουν ακριβώς μπροστά από την BMW σας, για να τους πατήσετε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου