Το γελοίο των συγκεκριμένων ισχυρισμών έγκειται στο περιεχόμενο του "τρομερού" mail, το οποίο βέβαια αναφέρει στοιχεία τα οποία δημοσιεύονται μηνιαίως είτε από την Τ.τ..Ε. είτε από την ΕΛ.ΣΤΑΤ. είτε από το ίδιο το Υπ.Οικ.
Τη σκυτάλη πήρε σήμερα το πρωί το κομματικό όργανο των ΣΑΝΕΛ, η εφημερίδα Αυγή - κάτι σαν την Πράβδα - η οποία επανέλαβε τους ανόητους ισχυρισμούς εν ήδη χρησμών.
Στη συνέχεια ένας ορυμαγδός δηλώσεων από κομματικά στελέχη όπως ο Φίλης, ο Πετράκος, ο Βίτσας και ο Βούτσης που ανακυκλώνουν με γκεμπελικό τρόπο το θέμα. Άλλωστε «πες πες κάτι θα μείνει».
Όμως κάνοντας μια μικρή αναδρομή στους τρεις μήνες που "κυβερνά" το μόρφωμα των ΣΑΝΕΛ βρήκαμε ουκ ολίγες αντίστοιχες δηλώσεις, από τις οποίες σταχυολογούμε μερικές:
- Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης, δηλώνει ότι ο ΣΚΑΪ πρέπει να προσέχει διότι «είναι απελπιστικά εκτός της εθνικής αγωνίας».
- Ο κ. Παναγιώτης Λαφαζάνης γράφει στο περιοδικό του κ. Γεωργίου Τράγκα ότι είναι καθήκον (εθνικό; σοσιαλιστικό; δεν διευκρινίζει) «να απομονώσουμε την “πέμπτη φάλαγγα” που ήταν πάντα η κατάρα αυτού του τόπου. Την “πέμπτη φάλαγγα” των ξένων κατεστημένων κέντρων, των ολιγαρχών, των κυρίαρχων μίντια και της εγχώριας πολιτικής υπαλληλίας τους» (Crash, Μάιος 2015).
- Η πρόεδρος της Βουλής ζητάει συστράτευση, γιατί αλλιώς... «Σε αυτή την περίοδο η Βουλή θα επιδιώξει διαφάνεια και αδιαμεσολάβητη ενημέρωση. Όποιος θέλει να συστρατευθεί σε αυτό τον σκοπό και να επικουρήσει την κοινωνία να γνωρίζει την αλήθεια είναι απολύτως ευπρόσδεκτος. Οποιος θέλει να ρίχνει λάσπη, να συγκαλύπτει την αλήθεια, να παραπληροφορεί και να αποπροσανατολίζει θα με βρει απέναντι», τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου.
- Από την άλλη, ο υπουργός Νίκος Βούτσης απειλεί ανοιχτά την αντιπολίτευση, «το μακρύ σας χέρι στην επικοινωνία και την κατασυκοφάντηση που γίνεται θα κοπεί από τη ρίζα του» (Βουλή, 16.4.2015).
Με λίγα λόγια οποιοσδήποτε διαφωνεί με τους "πεφωτισμένους" ηγέτες της αριστεράς είναι είτε προδότης, είτε πεμπτοφαλαγγίτης, είτε υποκινούμενος από ξένα κέντρα και ολιγάρχες. Οι γκαιμπελίσκοι του συγκεκριμένου μορφώματος, προσπαθούν με μανία να εγκαταστήσουν το δόγμα "μεθ' ημών ή καθ' ημών" που αποτελεί την επιτομή της επικοινωνίας όλων των ολοκληρωτικών/φασιστικών/κομμουνιστικών καθεστώτων όπου γης.
Ο δημοσιογράφος Κώστας Ρεσβάνης, έγραψε πριν λίγες μέρες:
«Η απειλή είναι άμεση και υποθέτω ότι τα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν θα είναι με πολλούς τρόπους επώδυνα για όσους συκοφαντούν, κατά τον Βούτση, τον λαό γενικώς (!) αλλά και τα κινήματα και τις δυνάμεις της Αριστεράς... Οι αδιέξοδες πολιτικές της νέας κυβέρνησης, που ετοιμάζεται να ρίξει τη χώρα στον δρόμο χωρίς γυρισμό, πρέπει να αιτιολογηθούν, να αναζητηθούν οι υπεύθυνοι. Ο ένας πόλος των κακών είναι οι “άλλοι”, οι εταίροι, οι δανειστές και όσοι συμφωνούν μαζί τους. Αυτή η επικοινωνιακή τακτική είναι το μόνιμο μοτίβο όλων των υπουργών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Τώρα, με εμφατικό τρόπο από το στόμα του Βούτση βρέθηκε και η άλλη όψη του κακού: Τα άθλια ΜΜΕ και το μακρύ χέρι της επικοινωνιακής τακτικής των κομμάτων που πρέπει να κοπεί από τη ρίζα!» («Το μακρύ χέρι του Βούτση», Protagon, 17.5.2015).
Ο συγγραφέας Νίκος Δήμου, μας λέει
«με τόση όξυνση στην κοινή γνώμη είναι επικίνδυνο να υποστηρίξεις το αντίθετο. Έγινες αμέσως γερμανοτσολιάς. Πρώτα κατασκευάζεις έναν (ή και περισσότερους) εξωτερικό εχθρό. Χρησιμοποιείς τα υλικά της ιστορίας (προαιώνια αντιπαλότητα, ανεξόφλητοι λογαριασμοί κ.λ.π.). Ρίχνεις σε αυτόν τις άμεσες ή έμμεσες ευθύνες για όλα τα δεινά σου. Μετά αρχίζεις να βλέπεις και εσωτερικούς εχθρούς. Όσοι δεν συμφωνούν με τη δαιμονοποίηση του εξωτερικού εχθρού – ή όσοι έχουν μαζί του κάποιους δεσμούς. Τους ονομάζεις αμέσως προδότες, νενέκους ή απλά “πέμπτη φάλαγγα”. Δημιουργείς μια διάσταση “είτε-είτε”. Όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας. Ο μάγος της προπαγάνδας Γκαίμπελς είχε καταφέρει να πείσει πολλούς Γερμανούς ότι στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν οι... αμυνόμενοι. Ότι αναγκάστηκαν να εισβάλουν σε άλλες χώρες απαντώντας σε προκλήσεις ή επιθέσεις. Κι έτσι όταν ο Χίτλερ έθεσε το ερώτημα: “Ταπείνωση ή ρήξη;” η απάντηση ήταν “πόλεμος!”. Πήγα στη Γερμανία, εννιά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου, και βρήκα Γερμανούς που πίστευαν πως η χώρα τους ήταν θύμα – και ότι δεν έχει σημασία τι έλεγε η Ιστορία, μια και αυτή τη γράφουν πάντα οι νικητές» («Οι μικροί Γκαίμπελς», Protagon, 29.5.2015).
Με λίγα λόγια και προσπαθώντας να κρύψουν την πλήρη ανικανότητα τους, επιστρατεύουν τα μαθήματα που έκαναν από μικροί στην ΚΝΕ και προσπαθούν να πείσουν ότι για όλα φταίει κάποιος άλλος που τους πολεμάει.
Ο φασιστικός, βέβαια, τρόπος της αντίληψης τους για τη λειτουργία του κράτους και της κοινωνίας είναι εμφανής σε οποιαδήποτε έκφανση της πολιτικής ζωής.
Από τις παρελάσεις του Καμμένου , της Δούρουκαι της Κωνσταντοπούλου, τα party με τις καθαρίστριες, την κατάληψη δια εφόδου της ΕΡΤ, την εγκαθίδρυση κομματικού κράτους, τον νεποτισμό στην κατάληψη της εξουσίας και οτιδήποτε άλλο χαρακτηρίζει τα φασιστικά καθεστώτα.
Ευτυχώς - ακόμη - βρισκόμαστε στη δημοκρατική οικογένεια της Ευρώπης και η επιβολή των ονειρώξεων τους είναι δύσκολα εφαρμόσιμη. Γι αυτό άλλωστε κάνουν αυτή την τρελή προσπάθεια να μας αποκόψουν από το δυτικό πολιτισμό και να μας καταντήσουν παρίες φασιστικών καθεστώτων όπως η Ρωσία του Putin.
Έχουμε κίνδυνο για :
- Grexit από το Ευρώ,
- Grexit από το Πανεπιστημιακό γίγνεσθαι μέσω της μετατροπής των σε διδακτικές μονάδες.
- Grexit στο ποδόσφαιρο
Γενικά απεχθάνονται την ένταξη της χώρας σε οτιδήποτε δυτικό, προτιμούν την απομόνωση των φασιστικών καθεστώτων όπως της Αλβανίας του Χότζα ή της Ρουμανίας του Τσαουσέσκου. Άλλωστε σε αυτούς ομνύουν και αυτούς πιστεύουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου