«Πρέπει να κάνεις μια ερώτηση στον εαυτό σου. Νιώθω τυχερός; Λοιπόν, είσαι αλήτη;» Αυτή είναι η κλασική ατάκα του Clint Eastwood στο Dirty Harry ξεπήδησε στο μυαλό μου, όταν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) ανακοίνωσε ότι ανακάλεσε τη διαπραγματευτική του ομάδα αποχωρώντας από τις συνομιλίες στις Βρυξέλλες.
Το μήνυμα του ΔΝΤ ήταν σύντομο και βίαιο. Υπάρχουν ακόμη σημαντικές διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της. Δεν υπήρξε καμία πρόοδος στον περιορισμό των διαφορών αυτών. Οι δύο πλευρές βρίσκονταν μακριά από μια συμφωνία.
Έτσι λοιπόν έκλεισε η συζήτηση που γινόταν νωρίτερα αυτή την εβδομάδα για μια συμφωνία που θεωρούνταν κοντά. Οι μετοχές σε ολόκληρη την Ευρώπη ενισχύθηκαν με την ελπίδα ότι μια λύση στην κρίση ήταν δυνατή, αλλά η αισιοδοξία διαλύθηκε από την είδηση της Ουάσιγκτον.
Το μήνυμα του ΔΝΤ ήταν σύντομο και βίαιο. Υπάρχουν ακόμη σημαντικές διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και τους πιστωτές της. Δεν υπήρξε καμία πρόοδος στον περιορισμό των διαφορών αυτών. Οι δύο πλευρές βρίσκονταν μακριά από μια συμφωνία.
Έτσι λοιπόν έκλεισε η συζήτηση που γινόταν νωρίτερα αυτή την εβδομάδα για μια συμφωνία που θεωρούνταν κοντά. Οι μετοχές σε ολόκληρη την Ευρώπη ενισχύθηκαν με την ελπίδα ότι μια λύση στην κρίση ήταν δυνατή, αλλά η αισιοδοξία διαλύθηκε από την είδηση της Ουάσιγκτον.
Το ΔΝΤ, φανερά, έφτασε στα όριά του. Απογοητεύτηκε όταν η Ελλάδα ομαδοποίησε τις πληρωμές του Ιουνίου και εκνευρίστηκε με την απροθυμία του Αλέξη Τσίπρα να διαβεί τις κόκκινες γραμμές του σε θέματα όπως οι συντάξεις και οι μεταρρυθμίσεις στα εργασιακά.
Τώρα, το ΔΝΤ στρέφει το όπλο στο κεφάλι του Τσίπρα. Πρόκειται για μια πολύ καθοριστική στιγμή όπου οι δανειστές προβάλλουν ένα τελεσίγραφο προς την Αθήνα (take it or leave it) και από την άλλη οι Έλληνες πρέπει να αποφασίσουν αν το ΔΝΤ το εννοεί
Μέχρι τώρα, η θεώρηση της Αθήνα; ήταν πως η τρόικα - που αποτελείται από το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή - μπλοφάρει. Η άποψη τους ήταν πως υπάρχει πάντα λίγος χώρος για περισσότερα παζαρέματα και πάντα λίγος χρόνος για μια καλύτερη συμφωνία που θα αποτρέψει τις αλλαγές στο συνταξιοδοτικό, στον ΦΠΑ και στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας που ζητούνται ως αντάλλαγμα για τα φρέσκα χρήματα που θα δώσουν.
Η Ελλάδα είχε φτάσει σε αυτό το συμπέρασμα για διάφορους λόγους. Σκεφτόταν ότι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα ανησυχούσαν για οτιδήποτε θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα εκτός του ενιαίου νομίσματος, διότι αυτό θα ήταν ένα πλήγμα για την ιδέα ότι η Ευρώπη κινείται μόνο προς τα εμπρός. Πίστευαν ότι η Angela Merkel θα ήταν πρόθυμη να συμβιβαστεί με το φόβο ότι ένα Grexit θα οδηγούσε τον Τσίπρα στα πρόθυμα χέρια του Βλαντιμίρ Πούτιν. Και ήταν πεπεισμένοι ότι οι μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται από την τρόικα είναι λανθασμένες και θα επιφέρουν περισσότερο πόνο σε έναν πληθυσμό που έχει υποφέρει αρκετά.
Από την πλευρά τους, οι πιστωτές λένε ότι η Ελλάδα δεν είναι σοβαρή και δεν θέλει να κάνει μεταρρυθμίσεις, με το ΔΝΤ να σημειώνει ότι η ελληνική κυβέρνηση συνεισφέρει το 10% του ΑΕΠ για τις συντάξεις έναντι του 2% που αποτελεί το μέσο όρο της Ε.Ε.. Να το θέσουμε με απλά λόγια, ξέρουν ότι η Ελλάδα ξεμένει από χρήματα και θέλει να μείνει στη ζώνη του ευρώ.
Έχουν απηυδήσει με τον Τσίπρα που ενεργεί σαν να είναι αυτός, ο ένας και μοναδικός που κρατώντας το 0,44 Magnum απειλεί να τραβήξει τη σκανδάλη.
Αυτή η ταινία κλιμακώνεται την επόμενη εβδομάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου