Αλλά η αποτυχία δεν αφορά μόνο τον Έλληνα Πρωθυπουργό. Και οι προκάτοχοι του απέτυχαν επίσης, καθώς, παραλείποντας σε κάθε περίπτωση, να ενημερώσουν τους ψηφοφόρους τους, για τα πραγματικά δεδομένα, όταν ήταν στην αντιπολίτευση και υπέστησαν τις συνέπειες όταν ανέλαβαν την εξουσία.
Συγκρίνοντας την καταθλιπτική Ελλάδα με τις τύχες της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, δεδομένης της κρίσης που ξέσπασε πριν από πέντε χρόνια, αυτό που τις ξεχωρίζει είναι η συνεπής προτίμησή της Ελληνικής πολιτικής τάξης να έχουν βραχυπρόθεσμα κέρδη για το κόμμα τοποθετώντας το πάνω από το εθνικό συμφέρον. Αλλά οι λεπτομέρειες προκύπτουν από την προτεινόμενη νέα συμφωνία, είναι σαφές ότι η παράλειψη συνεχίζεται ακόμα ευρύτερη και δεν περιορίζεται μόνο στην Ελλάδα. Η πολιτική λιτότητας που έχει αναγκαστεί από τη χώρα από τους πιστωτές της, όπως ο Olivier Blanchard, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επικεφαλής οικονομολόγος, αναγνώρισε το 2013, έκανε την ύφεση στην Ελλάδα μεγαλύτερη και βαθύτερη από ό, τι χρειάζεται να γίνει.
Αλλά καθώς γίνονται γνωστές οι λεπτομέρειες από την προτεινόμενη νέα συμφωνία, είναι σαφές ότι οι παραλείψεις συνεχίζονται σε ακόμα ευρύτερη έκταση και δεν περιορίζονται μόνο στην Ελλάδα. Η πολιτική λιτότητας που έχει επιβληθεί στη χώρα από τους πιστωτές της, έκανε την ύφεση στην χώρα μεγαλύτερη και βαθύτερη από ότι χρειαζόταν να γίνει, όπως αναγνώρισε το 2013,ο Olivier Blanchard, επικεφαλής οικονομολόγος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Και όμως η λιτότητα τώρα πρόκειται να ενταθεί. Παρά τις αναφερθείσες διαφορές μεταξύ του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, είναι σαφές ότι η τακτική του κ Τσίπρα έχει ενώσει τους συνομιλητές του, και τους ένωσε συγκεκριμένα στην απόφαση τους να οδηγήσουν την Ελλάδα πιο κάτω στον ίδιο καταστροφικό δρόμο όπως και πριν.
H επιμονή των πιστωτών να αγνοούν την υψηλότατη ανεργία της χώρας αντανακλά την σχεδόν πλήρως κατεστραμμένη εμπιστοσύνη που δημιουργήθηκε από τον τρόπο αντιμετώπισής τους από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κατά τους τελευταίους πέντε μήνες. Αλλά αντανακλά επίσης και τη βαθύτερη ανυπομονησία των ιδίων αλλά και των ψηφοφόρων τους, με τη φαινομενικά ατελείωτο "παραμύθι" της ελληνικής κρίσης και την κατανοητή αμφιβολία τους η οποία αφορά την έλλειψη αξιοπιστίας μιας και πιστεύουν ότι οποιαδήποτε συμφωνία και εάν υπογραφεί δεν πρόκειται να υλοποιηθεί ποτέ στα σοβαρά.
Με τις ελληνικές τράπεζες, να στηρίζονται μόλις και μετά βίας στη ζωή, τα γεγονότα κινούνται αποφασιστικά και όχι με τον τρόπο που η ελληνική πλευρά θα ήθελε να ελπίζει. Ο κ Τσίπρας εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι είναι αισιόδοξος, αλλά δεν ελέγχει ούτε καν το ίδιο του κόμμα: καθώς οι λεπτομέρειες για το πακέτο των πιστωτών έγιναν δεκτά με απογοήτευση από το ΣΥΡΙΖΑ - και όχι μόνο από τους ριζοσπάστες του κόμματος. Πέρα από αυτό, υπάρχει βαθιά και δικαιολογημένη ανησυχία για την περιορισμένη εμβέλεια του τελευταίου ελληνικού σχεδίου όσον αφορά το είδος των απαιτούμενων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων της οικονομίας.
Ο χρόνος μπορεί κάποτε να ήταν me την πλευρά της Αθήνας. Αλλά, η ελληνική κυβέρνηση, τον έχει σπαταλήσει με ευκολία αφήνοντας να περάσουν άπρακτες πολλές εβδομάδες και βρισκόμενοι τώρα σε μια επείγουσα κατάσταση. Η τελευταία ελπίδα του Αλέξη Τσίπρα ήταν η γεωπολιτική κατάσταση. Να εκμεταλλευτεί τους φόβους της δύσης να μην οδηγηθεί η Ελλάδα μαζί με κομμάτι των Βαλκανίων στην τροχιά του Πούτιν. Αλλά και αυτοί οι φόβοι έχουν τα όριά τους. Δεν θα ταρακουνήσουν τους ψηφοφόρους στη Γερμανία ή αλλού αν και θα κρατούν το Μπάρακ Ομπάμα και την Αγκέλα ξύπνιους τα βράδια. Και δεν πρόκειται (αυτοί οι φόβοι) να ταρακουνήσουν το ΔΝΤ.
Οι πιθανότητες δυστυχώς πρέπει τώρα να βρίσκονται από την πλευρά του Grexit. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για την Ελλάδα και δαπανηρό για την υπόλοιπη Ευρώπη.
Υπάρχει μια εναλλακτική αλλά στηρίζεται στην απίθανη περίπτωση, Έλληνας πρωθυπουργός να επιλέξει τις επόμενες ημέρες την πατρίδα από το κόμμα, για ένα άγνωστο μέλλον μέσα όμως σε ένα οικείο παρελθόν. Μπορεί ο Τσίπρας να μεταλλαχθεί από έναν ριζοσπάστη φοιτητή σε έναν εθνικό πολιτικό άνδρα;
Τα σημάδια είναι δυσοίωνα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποκλείεται να πραγματοποιηθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα βρίσκονται σε μια ρευστή κατάσταση. Η αντίδραση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για το πακέτο μέτρων είναι πραγματική αλλά οι κεντρώοι ψηφοφόροι στην Ελλάδα τάσσονται υπέρ της παραμονής στο ευρώ. Το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα που κυριάρχησε στην αριστερά μετά τη Χούντα βυθίζεται στην ανυπαρξία, αφήνοντας χώρο στον Τσίπρα.
Παρόλα αυτά ο Τσίπρας παραμένει δημοφιλής στην Ελλάδα.
Αν μπορεί να παρουσιάσει την ήττα ως νίκη, να παρουσιάσει μια συμφωνία με τους δανειστές ως δική του και να διενεργήσει εκλογές με μια κεντροαριστερή πλατφόρμα κάποια στιγμή το φθινόπωρο με την πραγματική προοπτική μιας ελάφρυνσης χρέους, μπορεί να τα καταφέρει. Οι βουλευτές στο κόμμα του που ελπίζουν να χτίσουν τον σοσιαλισμό μέσω μιας επιστροφής στην δραχμή θα παραγκωνιστούν και η Ελλάδα μπορεί να είναι σε θέση να παραμείνει στην ευρωζώνη, όπως φαίνεται να θέλει ο κόσμος με βάση τις δημοσκοπήσεις.
Αυτό θα προσέφερε στον ελληνικό λαό μια ανακούφιση που τόσο πολύ την έχει ανάγκη μετά την ψυχολογική ταλαιπωρία μιας κρίσης δίχως τέλος και θα προσέφερε χρόνο για την σταθεροποίηση και την ενίσχυση των φθαρμένων πολιτικών θεσμών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου