Editorial Board, The New York Times: Ελλάδα, ένα κράτος - οικονομικό ζόμπι

του Ηλία Μακρή - Καθημερινή

Λίγες ημέρες πριν την κρίσιμη προθεσμία, η Ελλάδα και οι άλλες χώρες της ευρωζώνης είναι και πάλι σε ένα αδιέξοδο. Εάν οι δύο πλευρές δεν καταλήξουν σε συμφωνία σχετικά με το πώς θα επεκταθεί, το ύψους 240 δις € δανειακό πρόγραμμα μετά τις 30 Ιουνίου, η Ελλάδα πιθανότατα θα χρεοκοπήσει και πιθανότατα θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν έρθει σε παρόμοια κατάσταση και παλαιότερα αλλά έχουν καταφέρει να έρθουν σε συμφωνία για την αποφυγή της πτώχευσης και της ελληνικής εξόδου από το ευρώ. Αλλά αυτές οι συμφωνίες έχουν αναβάλει μόνο την στιγμή της τελικής αναμέτρησης χωρίς να επιλύσουν τα θεμελιώδη οικονομικά και χρηματοοικονομικά προβλήματα της Ελλάδας. Για να σπάσει ο φαύλος κύκλος, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα πρέπει να σχεδιάσουν ένα ρεαλιστικό πλάνο για την ανάκαμψη της κατεστραμμένης ελληνικής οικονομίας και να θέσουν τα επισφαλή οικονομικά της χώρας σε μια τάξη.

Ας δούμε πως μπορεί να μοιάζει ένα τέτοιο σχέδιο: Τα υπόλοιπα 18 μέλη της ευρωζώνης θα συμφωνήσουν να διαγράψουν ή να καθυστερήσουν την αποπληρωμή κάποιων σύνθλιψη του χρέους της Ελλάδας, το οποίο αντιστοιχεί με το 177% του ΑΕΠ. Σε αντάλλαγμα, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού ο Αλέξη Τσίπρα θα πρέπει να συμφωνήσει σε αλλαγές που θα αυξήσουν την είσπραξη των φόρων, θα κάνουν την κυβέρνηση πιο αποτελεσματική και θα ενισχύσουν την οικονομική ανάπτυξη, καθιστώντας ευκολότερη την έναρξη νέων επιχειρήσεων.

Για μια οποιαδήποτε λειτουργική διευθέτηση, οι ηγέτες της Γερμανίας και των άλλων χωρών της ευρωζώνης πρέπει να είναι διατεθειμένοι να χάσουν κάποια από τα χρήματα που διέθεσαν για την αποπληρωμή από την Ελλάδα των χρεών της προς τους ιδιώτες δανειστές, πολλοί από τους οποίους ήταν οι τράπεζες και οι επενδυτικοί οίκοι των χωρών τους. Αλλά εάν η ευρωζώνη δεν κάνει αυτή η σχετικά μικρή θυσία τώρα, θα υποστεί πολύ μεγαλύτερες απώλειες, στην περίπτωση χρεωκοπίας της Ελλάδας και της εξόδου της από το ευρώ. Αυτό το αποτέλεσμα, πέρα από την αύξηση των ευρωπαϊκών απωλειών, θα υπονόμευε την εμπιστοσύνη στο κοινό νόμισμα σε μελλοντικές κρίσεις. Και με μια πτώχευση και έξοδο από το ευρώ, η Ελλάδα,  θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα νέο καταστροφικό πλήγμα για την οικονομία και το χρηματοπιστωτικό της σύστημα.

Για να πετύχει καλύτερους όρους αποπληρωμής του χρέους της χώρας, πρέπει και ο κ. Τσίπρας να κάνει υποχωρήσεις , τις οποίες, όμως, δεν καλοβλέπει το αριστερό κόμμα του, ο ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, πρέπει να πάψει τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις που αποστραγγίζουν το συνταξιοδοτικό σύστημα. Η κυβέρνησή του πρέπει επίσης να κάνει πολλά περισσότερα για να πατάξει τη φοροδιαφυγή και για να καταργήσει το δυσκίνητο κανονιστικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις και τις αδειοδοτήσεις, το οποίο δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για τη διαφθορά. Πολλοί ηγέτες της ευρωζώνης δεν πιστεύουν ότι η κυβέρνηση Τσίπρα είναι σε θέση να φέρει εις πέρας τέτοιου είδους μεταρρυθμίσεις, αλλά και ο ίδιος και η ομάδα του δεν έχουν βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση με την πομπώδη συμπεριφορά τους ─ συμπεριλαμβανομένης και της απαίτησής τους για πολεμικές αποζημιώσεις από τους Γερμανούς  για το 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Από την άλλη πλευρά, και οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης επιδείνωσαν την ελληνική κρίση διότι, από την στιγμή που δόθηκε το πρώτο δάνειο, το 2010, απαίτησαν την επιβολή πολιτικών παράλογης λιτότητας οι οποίες έπληξαν τους  Έλληνες, οδήγησαν σε ύφεση την οικονομία και εκτόξευσαν το ποσοστό ανεργίας στο 25%, με περισσότερους απ’ τους μισούς νέους στη χώρα να αδυνατούν να βρουν δουλειά. Ακόμα και σήμερα, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν ο κ. Τσίπρας να περικόψει κι άλλο τις ήδη μειωμένες συνταξιοδοτικές παροχές των δημοσίων υπαλλήλων.

Το κατά πόσον η Ελλάδα θα αναγκαστεί να επιβιώνει με μια οικονομική κατάσταση που θυμίζει οικονομικό ζόμπι, θα εξαρτηθεί επίσης από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και από την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, που έχουν επίσης δανείσει χρήματα στην Ελλάδα.  Οι αξιωματούχοι του ΔΝΤ πιέζουν παρασκηνιακά την ευρωζώνη να παράσχει στην Ελλάδα ανακούφιση από το χρέος, αλλά και η διευθύνουσα σύμβουλος του Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, θα πρέπει να κάνει περισσότερα, για να πείσει τους Ευρωπαίους ηγέτες, ότι η χώρα δεν θα τα καταφέρει εάν δε γίνουν σημαντικές αλλαγές στο δανειακό πρόγραμμα. Ο πρόεδρος της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι, είπε πρόσφατα πως «η ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη και δημοσιονομική βιωσιμότητα» θα πρέπει οπωσδήποτε να αποτελέσει μέρος της οποιασδήποτε συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας και της ευρωζώνης.

Περισσότερα από πέντε χρόνια έχουν ήδη περάσει από τότε που οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατέληξαν στην πρώτη συμφωνία με την Ελλάδα.  Ωστόσο, η χώρα αντί να κινείται προς την ανάκαμψη, έχει παγιδευτεί σε μια οικονομική καταστροφή, χωρίς ορατό τέλος.