Economist: Χορεύοντας πάνω σε ένα ηφαίστειο......οι ελιγμοί του Τσίπρα για να εξευμενίσει τους ριζοσπάστες του κόμματος του, ενώ ασχολείται με τους πιστωτές της Ελλάδας φαίνονται όλο και πιο επικίνδυνοι

Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, γνωρίζει ότι ο χρόνος πριν καταλήξει σε συμφωνία με τους πιστωτές για τη χώρα του τελειώνει.  Αυτό καθιστά ακόμη πιο αξιοσημείωτο το γεγονός ότι, στις 5 Ιουνίου, έκανε μια ομιλία στο κοινοβούλιο στην οποία κατήγγειλε τη τελευταία σειρά των προτάσεων των πιστωτών. Ο κ Τσίπρας δήλωσε ότι «δεν υπάρχει συγκεκριμένη προθεσμία για την επίτευξη συμφωνίας». Οι ελεγκτές των δανειστών (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) αδημονούν με την ελληνική κυβέρνηση και τις τακτικές της να καθυστερεί - η πιο πρόσφατη ήταν η αναβολή πληρωμής χρέους ύψους 300 εκ. € προς το ΔΝΤ, ενώ ακριβώς μετά έχασε την προθεσμία για την υποβολή αναθεωρημένων συνολικών διαπραγματευτικών προτάσεων προς τον κ. Jean-Claude Juncker, τον πρόεδρο της Επιτροπής. Μπορεί να είναι πολιτικά αναγκαίο για τον κ Τσίπρα να αποδείξει την ανεξαρτησία του, από τους πιστωτές της Ελλάδας και να αναβάλει μια συμφωνία μέχρι την τελευταία στιγμή, αλλά φέρνει τη χώρα του τρομακτικά κοντά στην άκρη του γκρεμού.

Ο κ Juncker φαινόταν από καιρό ότι ήταν ο μοναδικός σύμμαχο της Ελλάδας από τους ελεγκτές του προγράμματος διάσωσης, και προώθησε προς τον Τσίπρα μια συμφωνία με υποσχέσεις για ένα πακέτο βοήθειας 35 δις € για τα επόμενα επτά χρόνια. Αλλά πλέον η ενόχληση του έχει αυξηθεί πάρα πολύ, με την ελληνική κωλυσιεργία.  Δεν αποδέχτηκε το αίτημα του κ Τσίπρα για μια τηλεφωνική συνομιλία, το Σαββατοκύριακο και στη συνέχεια τον κατήγγειλε δημοσίως κατά τη σύνοδο κορυφής της Ομάδας των Επτά (G7) ισχυρότερων οικονομικών δυνάμεων ότι ο πρωθυπουργός είχε παραπλανήσει τη Βουλή των Ελλήνων επί του σχεδίου πρότασης που υπέβαλαν οι πιστωτές. Ο κ Τσίπρας αποκάλεσε τα προτεινόμενα μέτρα «παράλογο», υπονοώντας ότι το έγγραφο ήταν μια τελική προσφορά, πράγμα που ήταν ψευδές.

Η ομιλία του πρωθυπουργού στο κοινοβούλιο είχε την πρόθεση να απαλύνει τον όλο και περισσότερο ανήσυχο ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου η ακροαριστερή φράξια αντιτίθεται σε κάθε συμβιβασμό με τους πιστωτές. Έγινε δεκτή στο εξωτερικό ως μια φλογερή απόρριψη των τελευταίων προτάσεων. Στην πραγματικότητα, αυτό ακούγεται ήπιο σε σύγκριση με τα προηγούμενα πομπώδη λόγια του εναντίον του «βάρβαρου» προγράμματος διάσωσης.  Ο κ Τσίπρας είπε ακόμη ότι πιστεύει ότι η συμφωνία ήταν «πιο κοντά από ποτέ».  Τη Δευτέρα, ο ίδιος απέστειλε τον Νίκο Παππά, ένα υπουργό και από τους στενότερους πολιτικούς συνεργάτες του, στις Βρυξέλλες, μαζί με Έλληνες τεχνικούς εμπειρογνώμονες, για να επαναλάβουν τις διαπραγματεύσεις.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο εριστικός υπουργός Οικονομικών, εμφανίστηκε στο Βερολίνο την ίδια ημέρα. H συνομιλία του με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε,  ήταν πιο φιλικήτην  από προηγούμενη συνάντηση τους τον Φεβρουάριο, αλλά εξακολουθούν να διαφωνούν σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης. Ο κ Βαρουφάκης στη συνέχεια κατηγόρησε τις προτάσεις των πιστωτών για μια συμφωνία, λέγοντας σε μια γερμανική εφημερίδα ότι είναι «το είδος των προτάσεων που κάνετε, αν δεν θέλετε μια συμφωνία».

Ακόμα και οι Έλληνες οι οποίοι συνήθως απολαμβάνουν το θέαμα του κ Τσίπρας θα head-to-head με τους ηγέτες της Ευρώπης αναπτύσσονται κουρασμένος μετά από εβδομάδες μικροπολιτική. Μια δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε το Σαββατοκύριακο πρότεινε ότι το 45% των Ελλήνων δεν θα δεχόταν μια συμφωνία που κράτησε τη χώρα στην ευρωζώνη, ανεξάρτητα από το κόστος.

Ακόμα και οι Έλληνες οι οποίοι συνήθως απολαμβάνουν το θέαμα του κ Τσίπρας να αντιπαρατίθεται με τους ηγέτες της Ευρώπης νιώθουν αυξανόμενη κούραση μετά από εβδομάδες μικροπολιτικής. Μια δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε το Σαββατοκύριακο έδειξε ότι το 45% των Ελλήνων θα δεχόταν μια συμφωνία που θα κρατούσε τη χώρα στην ευρωζώνη, ανεξαρτήτως κόστους.

Οτιδήποτε κι αν λέει ο πρωθυπουργός, αυτός ο μήνα σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής. Στις 30 Ιουνίου, η τρέχουσα επέκταση του προγράμματος διάσωσης, που υπεγράφη τον Φεβρουάριο, τελειώνει.  Γίνεται λόγος για την επέκταση του και πάλι, αλλά χωρίς να υπάρχει συμφωνία, η Ελλάδα θα εξακολουθούσε να μην είναι σε θέση να απελευθερώσει τη βοήθεια ύψους 7,2 δις € που χρειάζεται απεγνωσμένα. Επιπλέον, η παράταση θα πρέπει να εγκριθεί από το Bundestag, το γερμανικό κοινοβούλιο, του οποίου οι βουλευτές κατηγορούν όλο και περισσότερο την ελληνική κυβέρνηση για τη συνεχιζόμενη κρίση.

Στις 30 Ιουνίου, η Ελλάδα αναμένεται να επιστρέψει 1,56 δις € προς το ΔΝΤ μετά την αίτηση της να ομαδοποιήσει τέσσερις μικρότερες δόσεις σε μία μεγάλη πληρωμή.  Το μόνο άλλο κράτος-μέλος που είχε ποτέ κάνει χρήση μιας τέτοιας ρύθμισης, στο παρελθόν είναι Ζάμπια, τη δεκαετία του 1980. Ορισμένοι Έλληνες οικονομικοί αναλυτές φοβούνται ότι με τα μηνιαία φορολογικά έσοδα να συρρικνώνονται με ολοένα και ταχύτερους ρυθμούς, η κυβέρνηση δεν θα είναι σε θέση να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς το ΔΝΤ, καθώς και και τις συντάξεις και τους μισθούς του δημόσιου τομέα στο τέλος του μήνα. Ο κ Τσίπρας λέει ότι ο τελευταίος θα αποτελέσει προτεραιότητα: στην Ελλάδα η διαφαινόμενη κρίση ρευστότητας μπορεί να αποδειχθεί ο καταλύτης για μια συμφωνία. Αλλά ο κ Τσίπρας τώρα χορεύει πάνω στο χείλος της χρεοκοπίας. Μια λάθος κίνηση, και η Ελλάδα θα μπορούσε να βρεθεί στον γκρεμό.