Σύμφωνα με τα σημερινά δημοσιεύματα τόσο των Financial Times (εδώ) όσο και του Gurdian (εδώ) οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνηση με την τρόικα, δεν πηγαίνουν καθόλου καλά, ενώ εχθές ο Τσίπρας αναγκάστηκε να κατεβάσει στην Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ ένα κείμενο που θα ζήλευε ακόμη και η αριστερή πτέρυγα σε άλλη χρονική στιγμή. Βεβαίως ο Λαφαζάνης και οι οπαδοί της δραχμής δεν αιφνιδιάστηκαν και κατέβασαν ένα ακόμη πιο εξωπραγματικό κείμενο, το οποίο στην ουσία ζητάει την ρήξη με την Ευρώπη και οδηγεί την Ελλάδα στην έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση - έξοδος από το ευρώ είναι νοητή μόνο με έξοδο από την Ε.Ε. σύμφωνα με τις συνθήκες - και τον πλήρη απομονωτισμό.
Τελικά το κείμενο του Τσίπρα υπερψηφίσθηκε, αλλά με μια ευτελή διαφορά που κυμαίνεται από 11 έως 20 ψήφους.
Δεδομένης της άτεγκτης στάσης της τρόικα και ιδιαίτερα του ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις - που ζητούν να εφαρμοσθούν αυτά που συμφωνήθηκαν στις 20 Φεβρουαρίου - και την σχετική απώλεια του κομματικού μηχανισμού από τον Τσίπρα, ο οποίος πλέον έχει χάσει κάθε πρωτοβουλία κινήσεων.
Τι θα μπορούσε να κάνει όμως για να επανακάμψει;
Η λύση - κατά την άποψη μας - είναι μόνο μία. Να αθετήσει τις πληρωμές:
- 305 εκ. € στις 5 Ιουνίου
- 344 εκ. € στις 12 Ιουνίου
- 572 εκ. € στις 16 Ιουνίου
- και να τις ομαδοποιήσει με την τελευταία πληρωμή ύψους 343 εκ. € στις 19 Ιουνίου
δηλαδή να πληρώσει συνολικά 1,566 δις € συνολικά στην τελευταία δόση και ίσως στις 20 Ιουνίου.
Ο Τσίπρας κερδίζει....
Κατ΄αρχήν να αναφέρουμε ότι η καθυστέρηση πληρωμής δόσης ή δόσεων προς το ΔΝΤ δεν επιφέρουν καμία επίπτωση στην πιστοληπτική ικανότητα της χώρας - που ούτως ή άλλως ήταν σχεδόν στα επίπεδα του σκουπιδιού, αλλά καταβαραθρώθηκε στα εις ουκ άνευ, το τελευταίο τετράμηνο.
Σύμφωνα με τον κανονισμό λειτουργίας του Ταμείου, η καθυστέρηση πληρωμής προς αυτό επισύρει αρχικά την αποστολή επιστολής στην οποία αναφέρονται οι συνέπειες μιας αθέτησης πληρωμών, ενώ η ανακοίνωση της οριστικής αθέτησης και οποιεσδήποτε κυρώσεις μετατίθενται ένα μήνα μετά την πραγμάτωση της αθέτησης δλδ για την δόση της 5ης Ιουνίου στις 4 Ιουλίου, με ανακοίνωση της Διευθύνουσας Συμβούλου προς το Διοικητικό Συμβούλιο του ταμείου.
Στο μεσοδιάστημα ο εφάμιλλος, επικοινωνιακά του Γκαίμπελς, θα αναφέρει ότι ο "μεγάλος τιμονιέρης" αντιστέκεται "ηρωικά" απέναντι στους δανειστές, το μεγάλο κεφάλαιο κλπ πομφόλυγες και φληναφήματα, προσπαθώντας να ανάγουν τον Τσίπρα σε "ηγέτη" που πολεμάει, να αποσυσπειρώσουν την εσωκομματική αντιπολίτευση και να απαξιώσει την αντιπολίτευση που τα έδινε όλα στους δανειστές, σε αντίθεση με τον "ηγέτη".
Στη συνέχεια και εφόσον επιτευχθεί συμφωνία, με σκληρά μέτρα, ο Τσίπρας θα οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές με το πρόσχημα της νέας "μεγάλης" διαπραγμάτευσης για την "ανάπτυξη", επειδή η εσωκομματική αντιπολίτευση δύσκολα θα μπορέσει να αντιταχθεί μιας και σε τέτοια περίπτωση θα δείχνει ότι τραβάει το χαλί από τα πόδια του "ηγέτη", ο Τσίπρας θα καταρτίσει τα ψηφοδέλτια του κόμματος με λίστα - δεν έχει παρέλθει χρόνος από τις τελευταίες εκλογές - και θα εξωπετάξει τους ακραίους ριζοσπάστες και τους διάφορους γραφικούς, όπως ο Ρινάλντι, ο Κοδέλας, ο Μιχελογιαννάκης και μερικοί ακόμη αποδυναμώνοντας πλήρως τον Λαφαζάνη.
Βέβαια στο συγκεκριμένο σχεδιασμό θα πρέπει να έχει την σύμφωνη γνώμη των πιστωτών γιατί σε διαφορετική περίπτωση το Graccident θα καραδοκεί είτε με τη μορφή κάποιου λάθους είτε με τη μορφή ενός bank run.
Ακόμη όμως κι έτσι κανείς δεν είναι σε θέση να πει πως θα συμπεριφερθεί το εκλογικό σώμα σε περίπτωση επιβολής capital controls εφόσον αυτοί επιβληθούν - το πιθανότερο - στο τραπεζικό σύστημα.
Ο Τσίπρας χάνει......
Παρά ταύτα είναι ασύγγνωστη η συμπεριφορά του εκλογικού σώματος σε μια τέτοια περίπτωση. Πως θα συμπεριφερθεί ο συνταξιούχος που έχει συνηθίσει να τραβάει όλη τη σύνταξη του από τα ΑΤΜ μόλις αυτή κατατεθεί; Πως θα συμπεριφερθεί ο μικροεπιχειρηματίας που θα δει να ματαιώνονται όλες οι εισπράξεις και οι πληρωμές του; Πως θα πληρωθούν οι φόροι ώστε να συνεχίσει να συντηρείται το αδηφάγο κράτος που τον στηρίζει; Σε τι επίπεδα θα εκτοξευθεί η ανεργία;
Πολύ δύσκολα ερωτήματα για να απαντηθούν και μάλιστα από ανθρώπους που δεν έχουν κανένα σχέδιο.
Η Ελλάδα χάνει.......
Κοιτώντας το παράδειγμα της Κύπρου και της επιβολής capital controls θα δούμε ότι οι σχετικοί περιορισμοί διήρκεσαν δύο χρόνια και, φεύγοντας, άφησαν πίσω τους ένα μόνιμο χρηματοδοτικό κενό γύρω στα 8 δισ. ευρώ (δηλ. μισό ΑΕΠ), σταθερή εξάρτηση των τραπεζών από τον ELA, εκτίναξη των επισφαλών δανείων και μη επιστροφή των καταθέσεων στις τράπεζες.
Με λίγα λόγια η ζημιά που θα υποστεί η χώρα θα είναι εξοφθάλμως ετεροβαρής και μη αναστρέψιμη για πολλά μα πάρα πολλά χρόνια.......αλλά τι είναι όλα αυτά για τον "ηγέτη" Τσίπρα, μπροστά στο πολιτικό του μέλλον που, αυτή τη στιγμή, δείχνει πιο ζοφερό από ποτέ;
Το χειρότερο όλων είναι ότι αυτή η κατάντια θα πλαισιωθεί με πατριδοκάπηλους συσχετισμούς και πραγματικές ηρωικές μορφές αγωνιστών του έθνους, αμαυρώνοντας τη μνήμη τους.
Με λίγα λόγια
Για να επιβληθούν capital controls o Τσίπρας θα πρέπει να έχει φτάσει σε ένα πλήρες αδιέξοδο ασυμφωνίας τόσο με το εξωτερικό όσο και με το εσωτερικό και να τα χρησιμοποιήσει ως έσχατο μέσω για να διασώσει ότι νομίζει ότι μπορεί να διασωθεί από την κατάρρευση του κόμματος του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου