Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Η συνέντευξη του Μιχάλη Σάλλα......."Συγχωνεύσεις για να φτιάξουμε εθνικούς πρωταθλητές"......στο Βήμα της Κυριακής



  • Η Τράπεζα Πειραιώς προχωρεί σε μεγάλη αύξηση κεφαλαίου αντλώντας περισσότερα κεφάλαια από αυτά που της ζητάει η ΤτΕ. Για ποιό λόγο;
    Από τη στιγμή που υπάρχει το ενδιαφέρον για συμμετοχή των ιδιωτών στο μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας, με σκοπό τη μεγαλύτερη ανεξαρτησία δράσης για την ισχυρότερη συνεισφορά στην αναπτυξιακή διαδικασία του τόπου, θεωρήσαμε σκόπιμο η τράπεζα να προχωρήσει σε αυτήν την αύξηση κεφαλαίου. Οι αυξήσεις γίνονται για να ενισχυθούν τα κεφάλαια των τραπεζών και να θωρακιστεί περαιτέρω ο ισολογισμός τους, ώστε με μεγαλύτερη άνεση να υποστηρίξουν την προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, χωρίς να θίγονται τα συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου στις τράπεζες.
  • Πριν από περίπου 9 μήνες ολοκληρώθηκε η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Γιατί οι τράπεζες χρειάζονται και πάλι λεφτά;
    Οι τράπεζες δεν χρειάζονται άμεσα πρόσθετα κεφάλαια για τη λειτουργία τους. Αυτό που έγινε ήταν μία άσκηση προσομοίωσης σε ακραίες συνθήκες, που διενήργησε η Τράπεζα της Ελλάδος για να εκτιμήσει τις ενδεχόμενες ανάγκες των τραπεζών σε κεφάλαια, λαμβάνοντας υπόψη τις αναμενόμενες ζημιές για τη συνολική διάρκεια ζωής του δανειακού τους χαρτοφυλακίου. Βάση της άσκησης ήταν η αξιολόγηση του δανειακού χαρτοφυλακίου των τραπεζών από την BlackRock. Έτσι προέκυψαν τα κεφάλαια που ανακοινώθηκαν για κάθε τράπεζα.
    Το ότι οι τράπεζες προχωρούν σήμερα σε αυξήσεις κεφαλαίου σχετίζεται κυρίως με την πρόθεση επιστροφής των προνομιούχων μετοχών του Δημοσίου, που μειώνει άμεσα το δημόσιο χρέος, καθώς επίσης και με την ενίσχυση της παρουσίας των ιδιωτών στο μετοχικό τους σχήμα. Αυτό άλλωστε προβλέπεται στο νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), ο οποίος δίνει χρονικό ορίζοντα τεσσάρων ετών για τη σταδιακή αποχώρηση του Δημοσίου από τις τράπεζες.
  • Καλύπτουν τις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών τα 6,4 δισ. ευρώ που υπολόγισε η ΤτΕ ή θα χρειαστούν και άλλα χρήματα στο μέλλον;
    Οι υπολογισμοί της ΤτΕ έγιναν με μια πολύ αυστηρή προσέγγιση του θέματος. Θα έλεγα λοιπόν ότι το 6,4 δισ. ευρώ είναι ένα υπερβολικό ποσό.
  • Τότε γιατί το ΔΝΤ ζητάει περισσότερα λεφτά;
    Δεν έχω υπόψη μου να έχει γίνει κάποια μέτρηση από το ΔΝΤ. Δεν γνωρίζω αν έχει κάποιο μηχανισμό το ΔΝΤ ή κάποια δικιά του μεθοδολογία αξιολόγησης τραπεζών. Η συζήτηση για τις κεφαλαιακές ανάγκες αφορά τους εποπτικούς φορείς, την Τράπεζα της Ελλάδας, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τους επενδυτές που αξιολογούν για να επενδύουν ή όχι σε μια τράπεζα. Αυτήν ιδιαίτερα την περίοδο πρέπει ν’ αφήσουμε αποκλειστικά να κρίνουν την εκτίμηση της ΤτΕ, οι αγορές.
  • Η αντιπολίτευση χαρακτηρίζει παραπλανητικά τα stress tests και επιμένει να θέσει υπό δημόσια ιδιοκτησία τις τράπεζες που χρησιμοποιούν δημόσιο χρήμα. Πως σχολιάζετε αυτές τις θέσεις της αντιπολίτευσης;
    Κατά την άποψη μου είναι προτιμότερο τα κεφάλαια για την ανάπτυξη της αγοράς και της οικονομίας να τα βάζουν οι ιδιώτες, παρά να δανείζεται το δημόσιο για να ενισχύει τις τράπεζες ή άλλες επιχειρήσεις. Σας θυμίζω ότι η συμμετοχή του δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο των τραπεζών έγινε για να υποκατασταθούν τα κεφάλαια των ιδιωτών μετόχων, οι οποίοι «εθελοντικά», μέσω της συμμετοχής στο PSI, τα διέγραψαν για τη μείωση του ελληνικού χρέους.
  • Ακούμε για όλα αυτά τα δισ. ευρώ που μπαίνουν στις τράπεζες, τα οποία όμως δεν φτάνουν στην οικονομία. Θα αλλάξει κάτι τώρα;
    Οι τράπεζες ασφαλώς και δίνουν χρήματα. Αλλά, δεν μπορούν για παράδειγμα να αυξάνουν τη χρηματοδότηση σε εταιρείες των οποίων ο τζίρος συστηματικά μειώνεται και δεν έχουν τη δυνατότητα εξυπηρέτησης των δανείων τους.
    Οι τράπεζες διαχειρίζονται και πρέπει να προστατεύουν τα χρήματα των καταθετών τους. Εάν όποιος ζητούσε δάνεια, τα έπαιρνε, χωρίς κριτήρια, τότε οι τράπεζες θα κατέρρεαν, οι καταθέτες θα έχαναν τα χρήματα τους και τα αποτελέσματα για την οικονομία θα ήταν καταστροφικά. Τα χρήματα που δίδονται στην αγορά, στο βαθμό φυσικά που υπάρχουν, θα πρέπει να δίδονται με σύνεση και πάντα προς όφελος του υγιούς ανταγωνισμού και της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας.
  • Στο πλαίσιο που περιγράψατε πώς μπορούν οι τράπεζες να παίξουν το ρόλο τους στη χρηματοδότηση της οικονομίας και τελικά στην ανάκαμψη;
    Οι τράπεζες συνεχώς αναχρηματοδοτούν εταιρείες. Δίνουμε προτεραιότητα σε επιχειρήσεις και τομείς από τους οποίους θα προκύψει η ανάκαμψη της οικονομίας, όπως εξαγωγικές επιχειρήσεις, εταιρείες που έχουν ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά και, γενικότερα μονάδες, μικρές ή μεγάλες, που έχουν δυναμισμό και προοπτική. Μην ξεχνάμε ότι ο μεγάλος όγκος των ελληνικών επιχειρήσεων έχει άψογη συνεργασία με το τραπεζικό σύστημα.
  • Πως εκτιμάτε ότι θα εξελιχθούν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια; Θα συνεχίσουν να αυξάνονται;
    Απ΄ ό,τι φαίνεται την τελευταία περίοδο ο ρυθμός αύξησης που είχαμε το προηγούμενο διάστημα υποχωρεί. Και είναι μια θετική εξέλιξη. Υπάρχουν τομείς της οικονομίας που ανταποκρίνονται καλύτερα από τα προηγούμενα χρόνια. Σε ορισμένους κλάδους ο ρυθμός αύξησης μειώνεται δραστικά, σε συνδυασμό με την καλύτερη κατάσταση της οικονομίας περιμένουμε περαιτέρω βελτίωση.
  • Από την πλευρά των τραπεζών υπάρχει διάθεση για ρύθμιση, διαγραφές δανείων κλπ;
    Πάντα οι τράπεζες βοηθούσαν με ρυθμίσεις και διακανονισμούς επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Αυτό ισχύει και σήμερα. Είναι συνεχείς οι ρυθμίσεις και οι διευκολύνσεις που κάνουμε σ’ αυτούς που διαπιστώνουμε ότι είχαν συνέπεια και τώρα έχουν ανάγκη.
  • Σε πρόσφατη ομιλία σας αναφερθήκατε στην ανάγκη ανασυγκρότησης προβληματικών επιχειρηματικών κλάδων και επιχειρήσεων. Υπάρχει σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας που θα οδηγήσει την οικονομία στην έξοδο από την κρίση;
    Ένα από τα μεγάλα θέματα της ελληνικής αγοράς είναι το ζήτημα του εκσυγχρονισμού της δραστηριότητας και της αναδιάρθρωσης του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, χρειάζεται να γίνουν συγχωνεύσεις σε πολλούς κλάδους, αυξήσεις κεφαλαίων εταιρειών και αναδιαρθρώσεις ενεργητικού, με στόχο να σχηματιστούν εθνικοί πρωταθλητές οι οποίοι θα μπορούν να υποκαταστήσουν εισαγωγές ή να βγουν ανταγωνιστικά στις διεθνείς αγορές για να διαθέσουν τα προϊόντα τους. Για τον σκοπό αυτό πρέπει να δημιουργηθούν επιχειρήσεις μεγαλύτερης οικονομίας κλίμακας και υψηλής εγχώριας προστιθέμενης αξίας. Αν δημιουργήσουμε τέτοιες επιχειρήσεις, τότε θα μπορούν και οι μικρότερες, στο πλαίσιο της αναβάθμισης των κλάδων τους, να λειτουργήσουν με ένα πολύ πιο ανταγωνιστικό τρόπο.
  • Υπάρχει σύγχρονη επιχειρηματική τάξη που να αναλάβει ρόλο και να ηγηθεί της προσπάθειας ανάκαμψης της οικονομίας;
    Το πρόβλημα για τη χώρα είναι η έλλειψη επιχειρηματικού περιβάλλοντος και όχι επιχειρηματικής τάξης. Πάρτε για παράδειγμα το φορολογικό πλαίσιο, κατεξοχήν αντιεπιχειρηματικό και αντιαναπτυξιακό. Για να μη μιλήσουμε για το κόστος του χρήματος, για το ενεργειακό κόστος, τη γραφειοκρατία, τη διαιώνιση της εκδίκασης εμπορικών ή οικονομικών διαφορών, κλπ. Πολλά μπορεί να γίνουν στους τομείς αυτούς. Θα σας πω μόνο ένα παράδειγμα : εάν υπήρχε η φορολογική δυνατότητα απόσβεσης του συνόλου της παραγωγικής επένδυσης μιας επιχείρησης από την πρώτη της κερδοφορία, κάτι που ισχύει σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου, τότε το επενδυτικό κλίμα θα βελτιωνόταν σημαντικά.
    Αν λοιπόν δεν τακτοποιηθούν όλα αυτά, δεν μπορούμε να περιμένουμε την ανάδειξη ενός μεγάλου αριθμού επιχειρηματιών ή να δημιουργείται μια σύγχρονη και μεγάλη επιχειρηματική τάξη. Ωστόσο, υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός επιχειρηματιών, οι οποίοι σε πολύ δύσκολες συνθήκες, όπως οι σημερινές, έχουν μεγαλώσει τις επιχειρήσεις τους, έχουν κρατηθεί ανταγωνιστικά, παίζουν ρόλο όχι μόνο στην ελληνική αλλά και τη διεθνή αγορά και αυτό είναι προς τιμή τους. Διότι το επιχειρηματικό περιβάλλον και η οικονομική κατάσταση σε αντίστοιχες χώρες της Ευρώπης είναι πολύ πιο ευνοϊκή απ’ ότι στην Ελλάδα.
  • Γιατί καθυστερούν όλες αυτές οι αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα δώσουν ώθηση στην οικονομική δραστηριότητα;
    Ίσως η καθημερινή διαχείριση της κρίσης τα τελευταία χρόνια απορρόφησε σε μεγάλο βαθμό τη δραστηριότητα των κομμάτων, των κοινωνικών φορέων και των εκπροσώπων των παραγωγικών τάξεων. Σε κάθε περίπτωση τα πράγματα είναι σήμερα καλύτερα απ’ ότι ήταν λίγο καιρό πριν. Υπάρχει μια σοβαρή βελτίωση σε αρκετούς τομείς. Έχει βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της χώρας, έχουμε θετικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα και κυρίως έχουμε συνειδητοποιήσει πώς πρέπει να πορευτούμε στο μέλλον.
  • Αρκεί η εκμηδένιση των δίδυμων ελλειμμάτων για να επιστρέψει η χώρα σε αναπτυξιακούς ρυθμούς;
    Είναι αναγκαία προϋπόθεση, αλλά όχι επαρκής. Πρέπει να επιβεβαιώσουμε ότι τα δίδυμα πλεονάσματα έχουν ισχυρά θεμέλια, ότι είναι διατηρήσιμα. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να επιμείνουμε σε μία συνεπή γραμμή αναφορικά με τη δημοσιονομική διαχείριση και τη συστηματική βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας.
  • Τι περισσότερο πρέπει να γίνει για την παραγωγική ανασυγκρότηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας;
    Χρειάζεται η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης προς την οικονομία μας από τη διεθνή αγορά. Το γεγονός ότι δύο ελληνικές τράπεζες προχωρούν σε μεγάλες αυξήσεις κεφαλαίου και ότι επιπλέον η Τράπεζα Πειραιώς βγαίνει στις αγορές χρήματος μετά από 5 χρόνια, με έκδοση ομολογιακού δανείου, δείχνει τη βαθμιαία επανάκτηση της εμπιστοσύνης των διεθνών επενδυτών για την ελληνική οικονομία.
    Είμαστε μέρος μιας πολύ μεγαλύτερης οικονομίας, μιας πολύ μεγαλύτερης αγοράς, αυτή της Ευρώπης. Υπάρχουν, συνεπώς, οι θεσμοί, οι διαδικασίες και τα μέσα στη διάθεση όλων μας. Αυτό που πρέπει να κάνουν οι πολιτικοί μας είναι να διαμορφώσουν υγιέστερες θεσμικές συνθήκες, ώστε να αναδειχθεί η επιχειρηματικότητα και να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Η δυναμική που θα δημιουργηθεί θα ωθήσει και την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης.
    Βεβαίως, όπως αντιλαμβάνεστε, η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει την κατεύθυνση, υιοθετώντας αρχές και εφαρμόζοντας πολιτικές. Όπως ότι το φορολογικό πλαίσιο θα εκσυγχρονιστεί, θα αποκτήσει αναπτυξιακό χαρακτήρα και μακροχρόνια σταθερότητα με ειδικές ρήτρες ώστε να ενθαρρυνθούν οι επενδύσεις και η επιχειρηματικότητα. Ότι η εξωστρέφεια θα είναι στο επίκεντρο κάθε οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας, ότι θα πρέπει να μάθουμε να σχεδιάζουμε και να παράγουμε για την διεθνή αγορά ανεξάρτητα για το που προορίζεται η παραγωγή μας. Ότι η υψηλή ποιότητα θα είναι το αντίβαρο σε κάθε περίπτωση δραστηριότητας που οι συνθήκες ανταγωνιστικότητας δεν την ευνοούν, κλπ.
  • Μπορούμε να τα καταφέρουμε με ένα ισχυρό νόμισμα όπως είναι το ευρώ, το οποίο απαιτεί ανταγωνιστικά και καινοτόμα προϊόντα και υπηρεσίες;
    Ασφαλώς και μπορούμε με ένα ισχυρό νόμισμα. Διότι μια χώρα η οποία θέλει να επενδύσει στην μεταποίηση και το υψηλό επίπεδο τουρισμού και υπηρεσιών, μια χώρα η οποία θέλει να χρησιμοποιήσει εισαγόμενες πρώτες ύλες, που δεν παράγει η ίδια, για να μπορέσει να διαμορφώσει όρους εμπορίου ευνοϊκούς για αυτήν, το ισχυρό νόμισμα δεν είναι εμπόδιο, είναι προνόμιο και ασφάλεια. Ιδιαίτερα σε μια πολύ μεγάλη αγορά, όπως είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Φαντασθείτε να είχαμε ασθενές νόμισμα μέσα σε αυτές τις συνθήκες της διεθνούς κρίσης. Δεν θα έμενε τίποτα όρθιο στην Ελλάδα.
  • Υπάρχει δυνατότητα απεμπλοκής από το μνημόνιο; Διαθέτει η χώρα δυνάμεις ικανές να την απελευθερώσουν από τα δεσμά των πιστωτών;
    Αφότου η χώρα ενεπλάκη σε μια συγκεκριμένη διαδικασία οικονομικής βοήθειας, με καθαρά πολιτικούς όρους, δεν μπορεί να κάνει πίσω. Είμαστε οικονομικά και νομικά δεσμευμένοι προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Δεν υπάρχει πλέον κατά τη γνώμη μου πολιτικός τρόπος απεμπλοκής χωρίς σοβαρές συνέπειες. Ο μόνος τρόπος είναι οικονομικός και προϋποθέτει να εξακολουθήσουμε να παράγουμε πλεονάσματα στα δημοσιονομικά και στο εξωτερικό ισοζύγιο και να δημιουργήσουμε επιτέλους συνθήκες διατηρήσιμης ανάπτυξης και, μάλιστα, με υψηλούς ρυθμούς. Πρέπει να σταματήσουμε να κοιτάμε το παρελθόν. Πρέπει όλοι να δούμε το μέλλον. Πρέπει όλοι ν’ ανασκουμπωθούμε.
    Αυτό θα δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης στους Έλληνες πολίτες, ευνοώντας τις επενδύσεις και την επιστροφή κεφαλαίων στην ελληνική οικονομία. Με τις προϋποθέσεις αυτές, η χώρα δεν θα χρειασθεί στο μέλλον εξωτερική βοήθεια.
  • Σας ανησυχεί ο πολιτικός κατακερματισμός που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις;
    Δεν μπορώ να πως ότι με ανησυχεί. Άλλωστε αυτό το δείχνουν και οι αγορές. Από τις επαφές που έχουμε μάλιστα στις διεθνείς αγορές διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχει τέτοιου τύπου ανησυχία.
  • Δηλαδή έχει εξαλειφθεί ο πολιτικός κίνδυνος;
    Έχω την εντύπωση ότι τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει. Βεβαίως, δεν είναι ωραίο έστω και προεκλογικά να λέει ο καθένας ό,τι του κατέβει στο κεφάλι, αγνοώντας όχι μόνο το νόμο αλλά και το γεγονός ότι ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά εν πάση περιπτώσει, εφόσον κινείται στα πλαίσια της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δεν νομίζω ότι ανησυχεί κανένας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου