Θ.Π. Λιανός: Κρίση και μνημόνιο

Η Βουλή των Ελλήνων αποφάσισε την σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, η οποία θα εξετάσει  τα αίτια της κρίσης και τις ευθύνες εκείνων που οδήγησαν την χώρα στα μνημόνια.

Ως προς το πρώτο ζητούμενο, τα αίτια της κρίσης, η απάντηση είναι τόσο προφανής που η σύσταση και μόνο εξεταστικής επιτροπής προκαλεί απορία. Ποιος Έλληνας δεν γνωρίζει ότι οι αδικαιολόγητες παροχές των κυβερνήσεων από το 1980 και μετά δημιουργούσαν ένα συνεχώς αυξανόμενο δημόσιο χρέος; Ποιος Έλληνας δεν γνωρίζει ότι η χώρα συμπεριφερόταν ως άφρων πλέι-μπόϋ τρώγοντας ξένα λεφτά; Ποιος  Έλληνας  αγνοούσε ότι κάποια  στιγμή οι δανειστές θα χτυπούσαν την πόρτα;

Βέβαια, αυτή είναι η επιφάνεια. Τι κρύβεται κάτω από την επιφάνεια;  Ποιες δυνάμεις έσπρωχναν, εν γνώσει των κυβερνήσεων, την χώρα στην χαράδρα της πτώχευσης; Δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για να βρούμε τους υπεύθυνους, όχι του μνημονίου, αλλά της κρίσης. Κυβερνήσεις, συνδικαλιστές και τοπικοί άρχοντες. Αυτοί είναι οι υπεύθυνοι της κρίσης. Αυτοί έδιναν υποσχέσεις, αυτοί μοίραζαν λεφτά που δεν είχαν, αυτοί έκαναν απεργίες για αυξήσεις μισθών σε καταχρεωμένες δημόσιες επιχειρήσεις, αυτοί έκαναν χαριστικούς διορισμούς, αυτοί έδιναν ψευδείς βεβαιώσεις για είσπραξη επιδοτήσεων, και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.

Υπάρχουν ορισμένοι, εντός και γύρω από τον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι για το δικό μας χάλι φταίει η «αρχιτεκτονική του ευρώ». Αυτό ισοδυναμεί με την γνώμη του μεθυσμένου οδηγού που υποστηρίζει ότι για το δυστύχημα φταίει ο δρόμος.

Το αστείο της υπόθεσης αυτής είναι ότι όλοι, ή σχεδόν όλοι, εκείνοι οι οποίοι ψήφισαν την σύσταση εξεταστικής επιτροπής ήταν πρωταγωνιστές στο μεγάλο φαγοπότι της αμαρτωλής περιόδου 1980-2009. Ο καθένας στο είδος του και σε διαφορετικό, βέβαια,  βαθμό. Συνεπώς, είναι προσβλητική για την νοημοσύνη του απλού πολίτη, η εντυπωσιακή υποκρισία που επιδεικνύουν. Επί πλέον, για να πληροφορηθεί η Βουλή τα αίτια της κρίσης δεν χρειάζονται εξεταστικές επιτροπές, ούτε διάφοροι βαρύγδουποι σοφοί εγχώριας.  Ή αλλοδαπής προέλευσης. Είναι αρκετό να ρωτήσουν έναν μέτριο πτυχιούχο Οικονομικής Σχολής.

Το συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι ότι η σύσταση της εξεταστικής επιτροπής είναι ένα φτηνιάρικο πυροτέχνημα με προφανή σκοπό, να στρέψει άλλού την κοινή γνώμη και κυρίως την γνώμη αυτών που περιμένουν την σωτηρία τους από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία βεβαίως δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που η ίδια δημιούργησε.

Ως προς το δεύτερο ζητούμενο, δηλαδή των υπευθύνων που οδήγησαν την χώρα στο μνημόνιο, εκείνο που πρέπει πρώτα να ερευνηθεί είναι αν το μνημόνιο ήταν αναγκαίο ή αν υπήρχε άλλος, καλλίτερος, τρόπος διάσωσης της χώρας από την ολοκληρωτική κατάρρευση.

Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε καριέρα ποντάροντας στην αντιμνημονιακή πολιτική και υποσχόμενος τα πάντα. Τώρα, μετά τις απανωτές κατραπακιές που έχει εισπράξει η πολιτική Βαρουφάκη- Τσίπρα και Σια, βλέπουμε  ότι δεν υπήρχαν άλλες λύσεις. Η λύση της χρεοκοπίας κα εγκατάλειψης του ευρώ μοιάζει  με εφιάλτη που θα βλέπαμε όχι μόνο τις νύχτες, αλλά και με το φως της ημέρας. Για πολλά χρόνια.

Όταν μία οικονομία φτάνει στο χείλος του γκρεμού, όπως έφθασε η Ελληνική οικονομία, δύο δρόμους έχει μπροστά της. Ο ένας είναι η συνειδητοποίηση της  κατάστασης και η προσπάθεια  ταχείας ανασύνταξης σε όλα τα επίπεδα. Ο άλλος είναι η παραδοχή της χρεοκοπίας και η ανάληψη των ευθυνών. Και οι δύο δρόμοι είναι επώδυνοι. Η σωστή επιλογή είναι εκείνη που δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της χώρας. Είτε  την ονομάσουμε μνημόνιο ή συμβόλαιο ή συμφωνία ή όπως αλλιώς θέλει ο καθένας, η σωστή επιλογή είναι οι μεταρρυθμίσεις σ’ όλα τα πεδία και η αξιοπιστία του κράτους.

Συμπέρασμα: το πρώτο έργο της επιτροπής, ο προσδιορισμός των αιτίων της κρίσης, έχει κάποιο λόγο. Θα συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι αν θέλουμε την πρόοδο της χώρας, πρέπει να τελειώνουμε με το ρουσφέτι και την εκλογική πελατεία, πρέπει να  βάλουμε στο περιθώριο τους συνδικαλιστές που μόνο δεινά έφεραν στην χώρα, και πρέπει να δουλέψουμε σκληρά.
Το δεύτερο μέρος , η αναζήτηση των υπευθύνων για το μνημόνιο είναι ένα φτηνό τέχνασμα που περιέχει και το αντίθετο του, δηλαδή να αναζητηθούν στο μέλλον ευθύνες για την άκαιρη και πρόωρη έξοδο από το μνημόνιο, αν αυτό κάποτε συμβεί.
……………………………………………………………………………………………….
Ο κ. Θ. Π. Λιανός είναι Ομότιμος καθηγητής Πολιτικής οικονομίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.