Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Financial Times: Ο ΣΥΡΙΖΑ και το τέλος του λαϊκισμού στην Ευρώπη

H Λαϊκιστική πολιτική παλίρροια στην Ευρώπη, υποχωρεί.  Όχι παντού και όχι πάντα για τους ίδιους ανακουφιστικούς λόγους.  Αλλά η ιδέα ότι το σύστημα των πολιτικών κομμάτων της Ευρώπης θα πρέπει να ανατραπεί από αντισυστημικά κόμματα φαίνεται όλο και περισσότερο να αμφισβητείται από ότι πριν από ένα χρόνο, όταν αντάρτες είχαν πολύ καλές επιδόσεις, στις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. αλλά όχι εξαιρετικά καλές.

Παρεμπιπτόντως, στην Ελλάδα τα κεντροδεξιά και τα κεντροαριστερά κόμματα εμφανίζουν ανθεκτικότητα έναντι των «εικονοκλαστών» αντιπάλων τους. Αντιστρέφοντας λοιπόν τους στίχους του Γέιτς, θα λέγαμε «τα πράγματα δεν καταρρέουν, το κέντρο μπορεί να κρατήσει».

Ένας οιωνός ήταν η παραίτηση την περασμένη εβδομάδα του Hans-Olaf Henkel, εξέχωντος επιχειρηματία, από την ηγεσία της ομάδας του AfD, ενός ανerx;omenoy αντιευρωπαϊκού κόμματος, στη Γερμανία.  Έκρινε, ορθώς, ότι AFD θα απαξιωθεί μιας και αγκαλιάζει δεξιές εθνικιστικής ιδεοληψίες που πηγαίνουν αντίθετα στο ρεύμα των .σύγχρονων γερμανικών αξιών.  Το αντι-ισλαμικό κίνημα Pediga βρέθηκε σε σύγχυση μετά τη δημοσιοποίηση μιας φωτογραφίας του ηγέτη του Λουτζ Μπάχμαν να ποζάρει ως άλλος Αδόλφος Χίτλερ. Την ίδια στιγμή, οι Ελεύθεροι Δημοκράτες, ένα παραδοσιακό φιλελεύθερο κόμμα που δεν κατάφερε να κερδίσει έδρες στις γερμανικές εκλογές του 2013, επανέρχεται στο προσκήνιο, σε περιφερειακό επίπεδο.
  Στην Ιταλία το κίνημα Πέντε Αστέρων με επικεφαλής τον blogger/κωμικό Beppe Grillo, που εμφανίσθηκε στο προσκήνιο οβιδιακά παίρνωντας το 25% των ψήφων στις εκλογές του 2013, όμως από τότε, η ιδιότυπη ηγεσία του κ Grillo έχει οδηγήσει στην αποχώρηση ή την εκδίωξη των 35 από τους 163 βουλευτές που είχε εκλέξει στο κοινοβούλιο.  Το κόμμα διολισθαίνει συνεχώς στις δημοσκοπήσεις, διότι πρωυθυπουργός Matteo Renzi, της ρεφορμιστικής κεντροαριστερας, μοιάζει με τον άνθρωπο που είναι ικανός να αντιμετωπίση τις συνταγματικές και οικονομικές προκλήσεις που έχει μπροστά της η Ιταλία με την ενέργεια και την ειλικρίνεια ενός ασυνήθιστου χαρακτήρα. Αντίθετα, ο κ Grillo φαίνεται να έχει εμμονή με την διαμαρτυρία και την καθαρότητα των αρχών του κόμματός του, χωρίς να προτείνει οτιδήποτε.

Στην Ισπανία, το αριστερός λαϊκιστικό Podemos βρίσκεται επίσης σε θέση άμυνας. Η οικονομική ανάκαμψη στο πλαίσιο της πολιτικής του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος υπονομεύει το επιχείρημα ότι το πολιτικό κατεστημένο οδηγεί την Ισπανία στην καταστροφή. Το γεγονός ότι η πορεία του σχετίστηκε με απερίσκεπτο τρόπο με τον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται πως δεν του έκανε καλό. Στο μεταξύ, το νέο κόμμα των μετριοπαθών μεταρρυθμιστών Cuidadanos παίρνει σιγά-σιγά ψήφους από το Podemos.

Ορισμένα αντισυστημικά κόμματα έχουν μαλακώσει τόσο πολύ την εικόνα τους, ώστε να αρχίσουν να θεωρούνται αξιοπρεπή. Πάρτε τους Finns, που ήταν κάποτε γνωστοί ως True Finns. Το 2011 ήταν στα κάγκελα αναφορικά με τις διασώσεις των ευάλωτων χωρών της ευρωζώνης. Τώρα, μετά την εκλογή του δεύτερου μεγαλύτερου αριθμού εδρών στη Φινλανδία, στις εκλογές τις 19ης του Απριλίου, πιθανότατα θα κληθεί να συμμετάσχει με τα παραδοσιακά κόμματα σε μια κυβέρνηση συνασπισμού.

Η δοκιμή για τον δεξιό λαϊκισμό δεν θα είναι οι εκλογές τις 7ης Μαίου στη Βρετανία, στις οποίες το αντιευρωπαϊκό κόμμα UK Independence θα κερδίσει μερικές έδρεςς, αλλά το 2017 στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας, στις οποίες το Εθνικό Μετώπο της Marine Le Pen έχει ως στόχο να ταπεινώσει το κατεστημένο.

Όμως, η στροφή από την λαϊκιστική παλίρροια θα ωφελήσει την Ευρώπη μόνο εάν τα παραδοσιακά κόμματα καταφέρουν να αναζοωγωνηθούν και να προσφέρουν χρησιμοποιώντας τη δύναμη τους για καλούς σκοπούς. Χάρη στη μακροχρόνια κοινωνική και πολιτιστική αλλαγή, καθώς και στις πρόσφατες οικονομικές δυσκολίες, τα σκάνδαλα διαφθοράς και την ανεπάρκεια των κυβερνήσεων τους, τα παραδοσιακά κόμματα έχουν χάσει την εμπιστοσύνη του κοινού και την αφοσίωση των ψηφοφόρων. Το έργο τους είναι να αποκοπούν από το παρελθόν τους και να δείξουν ότι μπορούν να μεταρρυθμιστούν και να επιτύχουν την ενδυνάμωση ενός ανθεκτικού ευρωπαϊκού καπιταλισμού με πρόνοια.

Επίσης, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αμαυρώνει τη γοητεία του αριστερού λαϊκισμού, οι δεξιοί λαϊκιστές έχουν ήδη επιτύχει μερικολυς από τους στόχους τους. Χρησιμοποιούν σκληρότερο τόνο στη δημόσια συζήτηση σχετικά με τη μετανάστευση, την εθνική ταυτότητα, τηνένταξη στην ΕΕ και την αμοιβαία συνδρομή στην ευρωζώνη των 19 εθνών. Μερικά παραδοσιακά κόμματα της κεντροδεξιάς έχουν ενστερνισθεί τα εν λόγω θεμάτων. Η κοινωνική ειρήνη και η υγεία της ευρωπαϊκής δημοκρατίας θα είναι οι χαμένοι σε μια τέτοια περίπτωση.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου