Χωρίς αυτές, οι πιστωτές της από την ευρωζώνη θα αρνηθούν να της δανείσουν περισσότερα χρήματα, και η Αθήνα θα υποστεί τότε και κατά πάσα πιθανότητα μια άτακτη χρεωκοπία.Η Ελλάδα έχει καταφέρει να βάλει στην άκρη κάποια μετρητά ώστε να αντεπεξέλθει στην τρέχουσα πληρωμή, εν μέρη με την αφαίρεση ρευστότητας από τις κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς. Ωστόσο, η αριστερή κυβέρνηση έχει εξαντλήσει πλέον όλες τις τεχνικές της για να βρίσκει χρήματα και να βγάλει «από τη μύγα ξύγκι». Εν τω μεταξύ, έχει χάσει ήδη δύο και κάτι μήνες με το να κάνει διαλέξεις στους πιστωτές της και να στέλνει αντιφατικά μηνύματα σχετικά με τις προθέσεις για να πάει σε χρεοκοπία. Συν του ότι δημοσιεύει ερασιτεχνικά σχέδια αναμόρφωσης του κράτους
Πλέον η κυβέρνηση πρέπει να σοβαρευτεί, εκτός και εάν ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας, θέλει πραγματικά να πτωχεύσει την χώρα, επιβάλλοντας έλεγχο στην κίνηση κεφαλαίων και να φύγει από το ευρώ.
Οι πιστωτές των Αθηνών παραμένουν αμετακίνητοι στις θέσεις τους. Μολονότι δεν θέλουν η Ελλάδα να εισέλθει στο φαύλο κύκλο της αυτοκαταστροφής και ανησυχούν για τις επιπτώσεις, στην περίπτωση που το κάνει, δεν εμπιστεύονται αυτά που λέει η κυβέρνηση. Ως εκ τούτου, οι πιστωτές, δικαίως θέλουν να δουν κάποιες ουσιαστικές ενέργειες πριν δανείσουν στην Ελλάδα περισσότερα χρήματα.
Ο κ. Τσίπρας πρέπει να δείξει ότι εννοεί αυτά που λέει, αναλαμβάνοντας το πολιτικό κόστος που θα έχει ως αποτέλεσμα της εφαρμογής αντιλαϊκών μέτρων. Διαφορετικά, υπάρχει ο κίνδυνος η κυβέρνηση να μην λάβει περαιτέρω χρήματα, να συνεχίσει τη διγλωσσία και να πτωχεύσει τον Ιούνιο, αν δεν καταφέρει να πάρει μια νέα μακροπρόθεσμη συμφωνία, σύμφωνα με τις προτιμήσεις του.
Στις επόμενες δύο εβδομάδες - στις 24 Απριλίου ημερομηνία κατά την οποία είναι προγραμματισμένη η συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ευρωζώνης - οι δύο πλευρές θα πρέπει να επικεντρωθούν σε τρία ζητήματα.
Κατά πρώτον, οι συντάξεις. Παρόλο που η Αθήνα έχει ανεβάσει προς τα πάνω τα όρια ηλικίας τα τελευταία χρόνια, το παρόν σύστημα βρίθει από εξαιρέσεις που επιτρέπει σε πολλούς προνομιούχους Έλληνες να λαμβάνουν πρόωρη συνταξιοδότηση.
Όχι μόνον ο Τσίπρας είναι απρόθυμος να κλείσει αυτές τις τρύπες, αλλά θέλει να επαναφέρει αυτό που ονοματίζουν 13η σύνταξη, μια πληρωμή-bonus για τα Χριστούγεννα, που αφορά πάνω από 1.000.000 συνταξιούχους και έχει κόστος 600 εκ. €. Ενώ επίσης θέλει να πληρώνει επιπλέον 326 εκ. € σε επικουρικές συντάξεις.
Ενώ μπορεί να υπάρχει μια περίπτωση να αυξηθούν οι συντάξεις για τους φτωχότερους, ο Τσίπρας θέλει η 13η σύνταξη να δοθεί σε όλους όσους παίρνουν κάτω από 700 €, ενώ οι επικουρικές συντάξεις θα δοθούν σε αυτούς που παίρνουν ήδη τουλάχιστον την βασική σύνταξη.
Κατά δεύτερον, οι φόροι. Το τελευταίο, 26-σελίδων, έγγραφο που περιείχε τις μεταρρυθμίσεις που προτείνει η Αθήνα και υποβλήθηκε στους πιστωτές την τελευταία εβδομάδα, περιέχει μια σειρά από ιδέες για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Πολλές από αυτές είναι καλές. περιλαμβάνονται έλεγχοι μεγάλων συναλλαγών μεταξύ off shore που αποκρύπτουν έσοδα και την έκδοση λαχείων σε πελάτες που απαιτούν αποδείξεις, ως τρόποι για την πάταξη της φοροκλοπής του ΦΠΑ. Η Αθήνα επιθυμεί, επίσης, να ενισχύσει περαιτέρω την ανεξαρτησία της φορολογικής αρχής.
Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση αναμένει ότι με αυτή και άλλες προτάσεις θα συγκεντρώσει ένα ποσό εσόδων μεταξύ 4,7 δις € και 6,1 δις € φέτος. Ίσως στο μέλλον αυτές οι προτάσεις, να αποφέρουν κάποιο ποσό από μετρητά, αλλά ούτε η Αθήνα ούτε και οι πιστωτές πρέπει να αναμένουν πολλά για το 2015. Μπορεί οι βαθιές μεταρρυθμίσεις να είναι πιο σημαντικές από τη δημοσιονομική λιτότητα, αλλά αυτές δεν μπορούν άμεσα να προσφέρουν έσοδα.
Κατά τρίτον, οι τράπεζες. Η Αθήνα, σωστά, λέει ο τομέας έχει αμαυρωθεί από πελατειακές σχέσεις και υπάρχει πολύ στενή σχέση με το πολιτικό σύστημα. Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση φαίνεται ότι συνεχίζει να παρεμβαίνει.
Από τότε που ο κ Τσίπρας ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο, οι πρόεδροι των δύο από τις μεγαλύτερες τράπεζες, της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και της Eurobank, έχουν αντικατασταθεί με ανθρώπους που είναι κοντά στη νέα κυβέρνηση. Ενώ ο πρόεδρος του Ελληνικού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας - το ταμείο διάσωσης των τραπεζών μέσω των οποίων € 40 δισεκατομμύρια από τα χρήματα των πιστωτών έχουν διοχετευθεί στο τραπεζικό σύστημα - έχει αναγκαστεί σε παραίτηση.
Πρόκειται για ανησυχητικές εξελίξεις, δεδομένου ότι δεν υπάρχει επίσημο κανάλι μέσα από το οποίο οι πολιτικοί μπορούν να επιφέρουν αλλαγές στον τρόπο διαχείρισης των εμπορικών τραπεζών και είναι μια προσπάθεια το ταμείο να αποτελέσει το μακρύ χέρι της κυβέρνησης στο τραπεζικό σύστημα. Η τελευταία υπόσχεση της Αθήνας για την ενίσχυση της ανεξαρτησίας του ταμείου αποδεικνύεται κούφια.
Εν τω μεταξύ, η κυβέρνηση θέλει να δημιουργήσει μια bad bank ;vste να διαχειριστεί μερικά από τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια της βιομηχανίας. Αν και κατ΄αρχήν αυτό είναι μια εξαιρετική ιδέα και η οποία θα μπορούσε όμως να οδηγήσει στη δημιουργία καλών τραπεζών που θα ξεκινήσουν την παροχή πιστώσεων προς την πραγματική οικονομία και πάλι , από την άλλη θα μπορούσε όμως να οδηγήσει σε ακόμα πιο πελατειακές σχέσεις και κομματικοποίηση του κλάδου.
Οι Πιστωτές της Ελλάδας θα πρέπει να επιμείνουν ώστε να δοθεί μια λογική δικαιολογία για τον λόγο για τον οποίο συνέβησαν οι πρόσφατες αλλαγές στη διοίκηση των δύο τραπεζών. Οι πιστωτές θα πρέπει επίσης να βρούν πιο αποτελεσματικούς τρόπους αποπολιτικοποίησης της βιομηχανίας προτού συμφωνήσουν να χρηματοδοτήσουν μια κακή τράπεζα.
Η Αθήνα έχει αποφασίσει να αποφύγει μια αντιπαράθεση με τους πιστωτές της, αυτή την εβδομάδα. Αλλά αν δεν αρχίσει να τρέχει χρησιμοποιώντας το παράθυρο δύο εβδομάδων να προκαλέσει σοβαρές αλλαγές, δεν θα είναι σε θέση να αναβάλει μία για μεγάλο χρονικό διάστημα (τη χρεωκοπία).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου